Over gisteravond kunnen we kort zijn. Dat was het net niet en de Spanjaarden waren beter, maar we vinden dat de scheidsrechter het heeft gedaan. Morgen hossen we ons stiekum toch kampioen achter onze dijken, in onze eigen hoofdstad. In landbouw doen we het net zo. De boerenkrant van Nederland weet trots te rapporteren dat we bijna wereldkampioen als tomatenexporteur zijn. Vorig jaar exporteerden we 965 miljoen kilo verse tomaten en verdrongen we de Spanjaarden van de tweede plaats achter Mexico dat tomaten maakt voor die onmetelijke VS. Wij maakten 4 procent meer dan in 2008, met een waarde van 1,1 miljard euro. Het bericht vergeet te vermelden dat telers failleerden of op de rand van de afgrond staan. We maken er steeds weer meer omdat we niks verdienen. En we verdienen niks omdat we er zoveel maken. Snapt u het niet? Als je heel veel maakt daalt je kostprijs en ben je lekker goedkoop. Als je veel te veel maakt van een bederfelijk product, is het geen fluit meer waard. Je afnemer kan zo naar een ander en dan blijf je met de rottende zooi zitten. Da's dus makkelijk onderhandelen voor inkopers. Desnoods geef je het gratis weg, want anders moet je de smurrie nog zelf opruimen ook.Dezelfde krant meldde vorige week dat hoogleraar Jan Douwe van der Ploeg meent dat de intensieve veesector gaat exploderen. Zelfde reden als de tomaten. Als je iets steeds goedkoper maakt om te kunnen concurreren wordt het zo goedkoop dat de productiekosten hoger worden dan de verkoopprijs.

Hoe kan een voetbal- en handelsnatie zo traag van begrip zijn? De scheidsrechter heeft het niet gedaan en de handelaar weet wel beter: we raken steeds verder buitenspel als we niet spelen vanuit de werkelijkheid.

Dit artikel afdrukken