1 min
Laten we het volksgericht hier iets serieuzer aanpakken. De door Dick Veerman al gebruikte methode lijkt mij een goede. Een niet-opiniërende presentatie hier in het café. Als de menigte woedend genoeg is, wordt het product naar het nep-hoekje gesleurd, stel ik voor.
Het gaat om de op één na meest geliefde term in de reclame voor eten en drinken. De meest geliefde is "nieuw". De nummer twee is "oud". Producten en dan vooral dranken worden met alle mogelijke manieren met een roemrucht verleden geassocieerd. Soms hilarisch. Albert Heijn werd in 1887 opgericht. Toch staat op het bier heel trots "Sinds 1628". Google leert dat dat het oprichtingsjaar van brouwerij De Drie Hoefijzers is, een niet meer bestaande brouwerij. Mag dat?
Bierfabrikanten grossieren in tijdmachinetrucjes. Brand, Dommelsch, Duvel, Bittburg en nog 10.000 merken gebruiken Gotische letters op hun etiket. Dit is in elk geval voor pils, uitgevonden halverwege de negentiende eeuw, een grof anachronisme. Brand maakt het nog bonter met zijn verwijzing naar 1340 op het etiket en de extra toevoeging: "gebrouwen volgens eeuwenoude traditie". De naam "Brand" klopt tussen twee haakjes ook niet meer, want de familie Brand is uitgekocht door de familie Heineken. Sinds 1989.
Je kunt op nog veel meer manieren de consument terug in de tijd voeren. Old Amsterdam (sinds 1985) doet het met een zwart-witcommercial. Ad, Ans en Jirco Vlooswijk doen het met de quasi-ouderwetse naam "Doruvael". Panna doet het met het verhaal dat Julius Caesar al van dit water genoot. En dan zijn er nog producenten die niet-geweckte producten in een weckpotje verkopen.
Twee stellingen:
1) We zijn bereid om meer te betalen voor een product wanneer er een suggestie van oud gemaakt wordt
2) Het gros van die mededelingen heeft geen relatie met de kwaliteit van het product
Nu de case. Bombay Sapphire is een in 1987 (Wikipedia) gelanceerd gin-merk. Bombay heette toen nog "Bombay", maar het product heet "London Dry Gin", al wordt het ook niet in Londen gemaakt. Op het etiket zien we een afbeelding van koningin Victoria (1819-1901) en de tekst "Natural spirit from a 1761 recipe". Je wordt meer dan honderd jaar terug in de koloniale tijd gezogen door het etiket. En daardoor kan een fles duurder worden verkocht dan als er "sinds 1987" en geen herkomstaanduiding (want niet relevant) op de fles had gestaan.
Is dit bedrog? Is dit ernstige misleiding?
Dit artikel afdrukken
Het gaat om de op één na meest geliefde term in de reclame voor eten en drinken. De meest geliefde is "nieuw". De nummer twee is "oud". Producten en dan vooral dranken worden met alle mogelijke manieren met een roemrucht verleden geassocieerd. Soms hilarisch. Albert Heijn werd in 1887 opgericht. Toch staat op het bier heel trots "Sinds 1628". Google leert dat dat het oprichtingsjaar van brouwerij De Drie Hoefijzers is, een niet meer bestaande brouwerij. Mag dat?
Bierfabrikanten grossieren in tijdmachinetrucjes. Brand, Dommelsch, Duvel, Bittburg en nog 10.000 merken gebruiken Gotische letters op hun etiket. Dit is in elk geval voor pils, uitgevonden halverwege de negentiende eeuw, een grof anachronisme. Brand maakt het nog bonter met zijn verwijzing naar 1340 op het etiket en de extra toevoeging: "gebrouwen volgens eeuwenoude traditie". De naam "Brand" klopt tussen twee haakjes ook niet meer, want de familie Brand is uitgekocht door de familie Heineken. Sinds 1989.
Je kunt op nog veel meer manieren de consument terug in de tijd voeren. Old Amsterdam (sinds 1985) doet het met een zwart-witcommercial. Ad, Ans en Jirco Vlooswijk doen het met de quasi-ouderwetse naam "Doruvael". Panna doet het met het verhaal dat Julius Caesar al van dit water genoot. En dan zijn er nog producenten die niet-geweckte producten in een weckpotje verkopen.
Twee stellingen:
1) We zijn bereid om meer te betalen voor een product wanneer er een suggestie van oud gemaakt wordt
2) Het gros van die mededelingen heeft geen relatie met de kwaliteit van het product
Nu de case. Bombay Sapphire is een in 1987 (Wikipedia) gelanceerd gin-merk. Bombay heette toen nog "Bombay", maar het product heet "London Dry Gin", al wordt het ook niet in Londen gemaakt. Op het etiket zien we een afbeelding van koningin Victoria (1819-1901) en de tekst "Natural spirit from a 1761 recipe". Je wordt meer dan honderd jaar terug in de koloniale tijd gezogen door het etiket. En daardoor kan een fles duurder worden verkocht dan als er "sinds 1987" en geen herkomstaanduiding (want niet relevant) op de fles had gestaan.
Is dit bedrog? Is dit ernstige misleiding?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Dat iets "London Dry Gin" heet, is toch geen misleiding? Dat is in dit geval een type aanduiding, lijkt me. Een beetje hetzelfde als Franse Mosterd, die gemaakt wordt in De Marne.
nee hoor, Schiedamse moutwijn wordt volgens mij erkend
Wat mij nou geweldig lijkt: een jeneverproeverij. Eindelijk een echt streekproduct. Ik geloof dat zelfs Slow Food het vergeten is ;-)
Misschien moeten we een aparte jeneverdraad starten.
De Bols en ook de Rutte zijn imho stukken minder dan de Wees jenevers.
Wat ik van Wouter begrijp is dat Bombay S. nu juist volgens het originele procede wordt gemaakt, net als de huidige topjenevers, namelijk destillatie over de aromaten.
Dus het is originele nep...
Jenever en gin, los van het feit wie er eerst was, hadden dertig jaar geleden nog beiden het onus van "sociaal probleem".
De jeneverproducenten in België hebben, na het afschaffen van de wet Vandervelde in 1981 (of daaromtrent) een charmeoffensief gevoerd tot Smeets, Filiers, Rubbens en Wortegemse (allen met Gotische letters) modieus waren geworden. Ze hebben het alcoholpercentage zo laag mogelijk gelegd en overal suiker bijgedaan: nu drinkt weer iedereen met fierheid en jenevertje in B.
Mannen van mijn generatie die met een ginfles worden gesignaleerd daarentegen, die worden nog steeds meewarig bekeken, die hebben "een probleem". Gin zit nu blijkbaar in de tegenaanval.
Om te weten hoe slecht de kwaliteit is van Nederlandse en Belgische jenevers, moet je maar eens bij de Walen gaan kijken (li péket, niet allemaal) of in Noord Frankrijk, in Wambrechies: http://www.wambrechies.com