1 min
Dat Albert H. indertijd loog over zijn boerenkip was duidelijk. Dat zulks bepaald niet netjes was na de affaire boerenkip-die-Volwaard-werd al helemaal.
Maar Albert heeft aan de simpele leugen niet meer genoeg. Woordinflatie eenmaal aangezet, verspreidt zich als een heidebrandje op een mooie winderige dag.
Daarom heeft Albert zijn tekstschrijvers opgedracht gegeven zijn boerennepper even te pimpen. Het resultaat is te vinden op de achterpagina van de oktober Allerhande. Deze raszuivere, niet-biologische echte ploffer is inmiddels gepromoveerd tot traditionele boerenkip. Zo eentje die je, volgens Albert, nog maar weinig tegenkomt in de Hollandse keuken.
De Reclame Code Commissie - en mogelijk Wouter van der Land - zou stellen dat de 'boerenkip' een stijlfiguur is. Iedereen weet immers dat Albert geen boerenkippen verkoopt, omdat iedereen weet dat je die niet meer kunt kopen. Of, ander mogelijk verweer van AH straks, omdat iedereen weet dat het 'boeren' in deze boerenkip slaat op de zwartblakerende groenten die er zo heerlijk bij zitten. Je-weet-wel, dat is dan 'boeren' zoals in 'boerensoepgroenten'.
Ik beweer dat het 'boeren' van de boerennepkip nu ook taalkundig door de mand valt. Daar zorgt het woordje 'traditionele' voor. Het verwijst niet naar 'boeren' als in 'boerengroentensoep'.
Albert wil zijn ploffertje een echte boerenkip doen zijn door met traditionele te verwijzen naar een ouderwets boerenerf met vrolijke, vrije en verrukkelijke kippen. Misschien nog wel natuurlijke ook.
Albert H. wil er lekker goedkoop vandoor met de suggestie van boerengelukkige en boerengoeie kippen. Zei daar nog iemand dat 'traditioneel' op de bereidingswijze met groenten slaat?
Niks daarvan, de 'u' die eerst 'je' heet, is vergeten hoe je een boerenkip klaarmaakt, niet hoe je boerenkip - de eigennaam van een gerecht dus - klaarmaakt. 'Traditioneel' slaat op het beest en de manier waarop Albert wil dat de kip in de fantasie van de consument heeft rondgestapt.
Albert moet zich schamen. Onze minister van LNV moet iedere week door het stof voor de Partij van de Dieren. Zelfs de Wakker Dier-achtige campagne van het Voedingscentrum die ze heeft gesponsord, heeft niet geholpen om daar vanaf te komen.
Albert helpt vrolijk verder aan een 'distorted chicken perception' onder de Nederlandse bevolking. De organisatie die in zo'n context een moderne plofkip durft te vermommen als traditionele boerenkip doet willens en wetens aan maatschappelijk onverantwoorde marketing.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Wat mij betreft overigens PUNT nu. Ik ben tenslotte de moderator hier en constateer dat nu alles wel gezegd is.
Vroeg vanmorgen of laat vanacht, maakte ik duidelijk dat Herman Kemper verschillende producten brengt. Twee zo plain als maar kan: de Mais-Scharrelkip en het Parelhoen. En dan het Landhoen, een woord dat een consument niet zo vaak tegenkomt. Landhoen en hoen, zijn in ieder kippenboek nog steeds gebruikte namen voor echte kippenrassen. Toch blijft Wouter maar doorgaan over de "zou's en mogelijks" van dat Landhoen en vergeet hij voor het gemak die andere twee uiterst sober benoemde beesten. Zo tast zijn betoog de integriteit van Kemper aan en wendt hij aandacht van de inhoudelijke zaak af.
Naar Jurgen die dacht een kip uit Kemp, de Kempen of het Kemperland van Van der Land te pakken te hebben. Daarmee riskeert Kemper nep, vindt hij, want daar komt het niet vandaan. Voorbeeld daarom. Ik ga boodschappen doen in Millau in Frankrijk. Ben een Nederlander, spreek Frans, maar heb geen verstand van eten en herkomsten. Zie in het schap van LeClerc liggen "rumsteak - boeuf de l'Aubrac". Een streekkoe, maar hij ligt bij Leclerc en ik weet niet wat de Aubrac is. Ik denk dus: jaja, Engels vlees van een Franse koe, zal wel. Streeknep. Zou kunnen tenminste. Mogelijk.
Nee, dat is dus een echt stukje Frans vlees. Niks nep, maar hetgeen Eric benoemt als ignorantie.
Duik je in de kippenboeken, dan vind je echt geen Kemp of Kemperland dat bekend staat om zijn kippen. Het zegt dus niets over het product of de afzender, maar alles over de consument in kwestie.
Uiteraard is dat niet lullig bedoeld, Jurgen. Toen ik voor het eerst een Mechelse Koekoek tegen kwam op een restaurantkaart, heb ik ook even gevraagd wat dat was.
Ondanks het feit dat de 'zou's en mogelijks' iets zeggen over de consument ipv de afzender van het product, blijft Wouter het nodig vinden om te wijzen op nep en het meten met 2 maten.
Waarom toch?
Zou ik die romantische plaatjes van m'n site halen als ik Kemper was? Ja, nou goed?
Maar niet omdat ik er nep in zie: hij nl. volstrekt helder over zijn doelen waarover hij nb in metataal praat in zijn boodschap zelf ('ik doe dit zo, omdat ik wil bereiken dat'). AH liegt om het waar te laten zijn. Het bedrijf verkoopt ook guacemole met 2% avocado (laat het drie zijn). Het zegt niet dat het dat doet omdat dat het daarmee meer gedachte aan goede guacemole schept (niet waar), lekkerder is (niet waar), of gezonder (niet waar), of om er meer aan te verdienen (wel waar). Je zou het niet kopen als AH dat wel deed. Kemper zou je wel kopen na zijn echte verhaal,want die staat je niet te belazeren maar het verhaal van zijn formule uit te leggen. Wouter wil dat verschil niet zien.
De boodschap van dit dispuut:
- Van der Land verwijt Veerman dat hij met 2 maten meet
- Veerman verwijt Van der Land dat hij het onderscheid tussen communicatie om sfeer te maken en communicatie om te liegen verdonkeremaant
- Veerman verwijt Van der Land dat hij Kemper zwart maakt om AH's leugen om echt te lijken te redden
- Van der Land verwijt dat Veerman dat hij de taal niet begrijpt. Umberto Eco had tenslotte al eens uitgelegd dat 'ik hou van jou' een betekenisloze zin is geworden agv slijtage en veelvoudige citaten. Auteurs, bedrijven, marketeers en zelfs gewone mensen voor ons zijn er mee vandoor.
- Veerman verwijt Van der Land dat hij geen bal wenst te snappen van de culturele ziekte die Veerman Distorted Food Perceptions noemt en dat Van der Land zich verre houdt van het innemen van een standpunt daaromtrent maar in plaats daarvan verzand in taalkundige oneindigheden
Boer zoekt vrouw in de reklame gestopt, verder zal er niet gedacht zijn. Zeker is de kip niet Fermière bereid.
Je hoeft de volksmond de mond niet te snoeren, je kunt het niet eens. Je moet daarentegen in mijn ogen zien te voorkomen dat zo'n fout begrip kan gaan ontstaan. Maar daar gaat hier dus al zo'n beetje de helft van de items over: de nepperij, het afkalven van begrippen, de degeneratie van de taal.
Bescherming van (herkomst)namen helpen daarbij, naar mijn mening. Zo is het goed dat 'feta' straks alleen nog maar mag staan op de écht Griekse feta, want toch wezenlijk anders dan de Deense. En je moet er gewoon op kunnen vertrouwen dat je de Griekse krijgt, als je om feta vraagt.
Waarom lukt het op andere gebieden wel om je producten te slijten zonder oneerlijk te worden? Natuurlijk, je moet je wel steeds goed realiseren wat er nu eigenlijk staat. Als een hotel 'in een levendige buurt ligt', dan kan je er zeker van zijn dat je geen oog dicht doet. En je weet ook dat je financieel leegloopt op een boederij 'vol authentieke details', als je die wilt verbouwen naar hedendaagse normen. Maar er is geen woord van gelogen. Geen makelaar die het in z'n hoofd haalt om een 'Bretonse villa' in Hellevoetsluis te verkopen. Wél een 'villa in Bretonse stijl'. Dat is een groot verschil.
Als AH had geschreven dat hij zijn kip 'op z'n janboerenfluitjes' had klaargemaakt, dan was dat wat mij betreft prima geweest. Zo smaakt 'ie ook....
Als je de zaak juridisch bekijkt, heeft een dorp Pijnenburg een punt, maar een rechter zal belangen af gaan wegen. Pijnenburg de koekfabriek is vermoedelijk ouder dan de moderne merkwetgeving en staat dus sterk met zijn merkrecht.
Het broodjesvoorbeeld van Eric is heel herkenbaar, maar er zijn voorbeelden te over. Pasta carbonara is een ander berucht voorbeeld. De vraag is in hoeverre je de volsmond de mond wilt snoeren. Een bleek afbakpistoletje met margarine en blokham is iets heel anders dan een vers gebakken broodje met boter en ambachtelijke boerenham, maar ze kunnen dezelfde naam hebben. Maar een broodjeszaak met echt lekkere broodjes heeft veel mogelijkheden om zijn kwaliteit uit te drukken. Het probleem is dat te veel mensen genoegen nemen met de mindere kwaliteit. Dat verander je niet door naamgeving te reguleren.
Ik ken trouwens geen restaurants die margarine bij het brood sereveren.