Vanavond serveert De Wilde Keuken oesters (Ned 2, 20.30h). We vroegen reporter Wouter Klootwijk hoe hij ze eet en wat hij er nog meer van weet.
FL: Oesters zijn toch een plaag uit Japan? Zijn er dan oesterkwekerijen omdat we bang zijn dat we ze ooit allemaal opeten?
WK: Nee joh. Oesters gedragen zich niet fatsoenlijk. Ze groeien in het wilde weg. Een Franse koning zei nog niet zo lang geleden, wilt u, arme sloebers daar aan de kust, proberen de oesters te temmen? Sindsdien doen arme sloebers dat daar. Het zijn wilde oesters die vlak na hun geboorte in het gevang komen en daar keurigjes opgroeien in nette schelpen en op maat gesorteerd.
Iets heel anders, sensationeel, is oesterkweek binnenshuis. Daar moet je voor in Nederland wezen. Algen meneer. Als je algen weet te kweken is de wereld alsnog gered.
FL: Waar herken je de smaak van echte oesters in je oestersaus aan? Hoeveel zitten er eigenlijk in een flesje?
WK: Aan oestersaus is werkelijk geen spat oester te proeven. De beste merken bevatten toch maar enkele procenten oesterextract, het zijn zoute sojasauzen.
Maar ik heb zelf oestersaus gemaakt. Dat is andere koek. Die smaakt naar, nou ja, nu je het zegt, naar oestersaus, eh, nou breekt uw klomp denk ik, maar toch.
FL: Het gaat altijd maar over zoutwater oesters. Zijn er ook zoetwateroesters? Je hebt ook zoetwaterparels….
WK: Ik vis grote schelpen uit de vaart langs mijn huis. Ze worden zwanenmossels genoemd. Niet zo lekker, modder.
FL: eet jij ze rauw, gepocheerd, gebakken of gekookt?
WK: Ik eet graag rauwe oesters, zo uit de zee (Zeeuwse dijken, Waddendijken bij laag water). Grote monsters krijg ik niet open, die pocheer ik. Fantastisch van smaak. Bakken en koken deed ik niet, behalve de keer dat ik er oestersaus van maakte.
Fotocredits: Marché de la Rochelle - oesters, uitsnede, Grégory Cassiau
Dit artikel afdrukken
WK: Nee joh. Oesters gedragen zich niet fatsoenlijk. Ze groeien in het wilde weg. Een Franse koning zei nog niet zo lang geleden, wilt u, arme sloebers daar aan de kust, proberen de oesters te temmen? Sindsdien doen arme sloebers dat daar. Het zijn wilde oesters die vlak na hun geboorte in het gevang komen en daar keurigjes opgroeien in nette schelpen en op maat gesorteerd.
Iets heel anders, sensationeel, is oesterkweek binnenshuis. Daar moet je voor in Nederland wezen. Algen meneer. Als je algen weet te kweken is de wereld alsnog gered.
FL: Waar herken je de smaak van echte oesters in je oestersaus aan? Hoeveel zitten er eigenlijk in een flesje?
WK: Aan oestersaus is werkelijk geen spat oester te proeven. De beste merken bevatten toch maar enkele procenten oesterextract, het zijn zoute sojasauzen.
Maar ik heb zelf oestersaus gemaakt. Dat is andere koek. Die smaakt naar, nou ja, nu je het zegt, naar oestersaus, eh, nou breekt uw klomp denk ik, maar toch.
FL: Het gaat altijd maar over zoutwater oesters. Zijn er ook zoetwateroesters? Je hebt ook zoetwaterparels….
WK: Ik vis grote schelpen uit de vaart langs mijn huis. Ze worden zwanenmossels genoemd. Niet zo lekker, modder.
FL: eet jij ze rauw, gepocheerd, gebakken of gekookt?
WK: Ik eet graag rauwe oesters, zo uit de zee (Zeeuwse dijken, Waddendijken bij laag water). Grote monsters krijg ik niet open, die pocheer ik. Fantastisch van smaak. Bakken en koken deed ik niet, behalve de keer dat ik er oestersaus van maakte.
Fotocredits: Marché de la Rochelle - oesters, uitsnede, Grégory Cassiau
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wouter Klootwijk #21,
Oesters ervaren pijn bij verwonding of verhitting, daarvan ben ik op grond van de argumenten die ik onderaan #18 geef zo overtuigd dat ik het weet. Mijn argumenten komen van wetenschappelijk onderzoek. Mensen kunnen andere afwegingen maken, tot andere conclusies komen. Ik maak de mijne en breng die naar voren in dit debat. De gevangenisstraf die je daarvoor eist, vind ik absurd. Gelukkig leven we in een samenleving waar we vrijheid van meningsuiting hebben.
Pijnbeleving door krabben, die overtuiging is sterker te onderbouwen met wetenschappelijke argumenten. Citaat://
Veel onderzoek heeft zich begrijpelijkerwijs gericht op de vraag of krabben en kreeften pijn kunnen lijden wanneer zij levend gekookt worden. Stephanie Yue geeft in haar rapport The Welfare of Crustaceans at Slaughter (2009) een overzicht van de studies naar de negatieve effecten die de diverse dodingsmethoden bij kreeften en krabben teweegbrengen. Deze dieren lijden tijdens het koken duidelijk waarneembare pijn gedurende enkele minuten: de kreeften gedurende tenminste twee minuten wanneer ze in kokend water worden gegooid, de krabben gedurende tenminste vijf minuten wanneer ze in warm water van 40 graden Celsius worden gegooid, en acht minuten wanneer ze in koel water worden gegooid en vervolgens geleidelijk worden verhit.
Dick, overleg even met meneer Klootwijk, mijn relatie is niet de beste, mogen we dan nog wel planten eten?
Ik vond de voorbeelden die ik hier heb gedropt, okay het was pesterig bedoeld, toch bijzonder overtuigend. Hulst/New-Forest pony!
Fascinerend is het Hendrik, omdat ik de verhalen van planten die op de een of andere cognitieve wijze op ons reageren ken van tuinders. Daarom geloof ik het. Maar bewijs, dat was er nog niet.
Alsof het optreden van pijn een besliscriterium is om niet te doden. Dat was niet best. De hele cycle of life in het ongerede. Of is dat de bedoeling? Meneer Klootwijk u denkt, neem ik aan, toch ook dat pijn een ondergeschikt criterium is bij het doden?
Enne #19 Veerman hoezo fascinerend nieuws, ken jij je eigen blog niet?