Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Neen, maar ik ken veel mensen die voor hun plezier spuma's, americain of bavarois nuttigen, maar ik ken niemand die dit apparaat bezigt voor zijn plezier.
Overigens: er werd hier geciteerd dat de naam van het ding van het Engels "to masticate" zou komen. 'Mastiquer' is evengoed Frans als 'masticare' Latijn.
Nick@
Niet overdrijven. Er zijn tientallen manieren in een keuken om te antciperen aan het feit dat iemand mogelijk onstoken tandvlees heeft en zijn gebit niet in kan, of een serie tanden getrokken zijn.. of door een kaakontsteking geen maalbeweging kunnen maken etc. etc.
Dat varieert van fijn snijden, blenderen, malen tot pureren, en van tot 'pap koken' tot fijne stamppot.
Het vervelende is zelfs, dat men in veel bejaardencentra er gemakshalve van uitgaat, dat de ouderen sowieso niet meer behoorlijk kunnen kauwen, terwijl dat niet zo is.
Jij doet nu net, of dit een instrument 'sine qua non' is, om ueberhaupt nog voedsel binnen te krijgen...
zou je er ook tartaar mee kunnen "knippen" uit een lapje biefstuk?
Aha, daar kende ik 'm dus van! Van Cheffen.nl.
Te makkelijk? Ja dus. Maar vergis je niet: dit was de staafmixer voor dat die er was.
Het ding werd geruime tijd geleden op cheffen.nl gepresenteerd in de categorie 'geweldige winkeldochters': De naam van dit apparaat is afgeleid van het werkwoord " to masticate"
Maar om het nou in de winkel te hangen met een bordje "voorkauwer" erbij is niet echt chique.
De masticateur is inderdaad bedoeld om taai vlees te vermalsen alvorens het te eten.
Ik denk dat toen ik hier begon onze enige masticateur al 40 jaar de moeder van alle winkeldochters was. Je kunt je voorstellen hoe ver mijn mond openviel toen er op een mooie dag een man van middelbare leeftijd aan me vroeg:" Heeft u voor mij een masticateur?"
De verbazing van de klant was nog groter toen ik met "ja" antwoordde.
Een maand later was ie er weer, voor een nieuwe. Het ding was voor z'n bejaarde moeder die de eerste in alle verwarring was kwijtgeraakt. Waarschijnlijk gejat door een andere tandenloze bewoner van Huize Avondzon.
Ik meldde de man dat ik 'm moest bestellen en 'm zou bellen als ie binnen was.
Bellen hoefde niet meer, de klant kwam na twee weken zijn excuses aanbieden en de bestelling annuleren. Moeder was heengegaan.
De masticateur was al onderweg en hangt nu weer fijn in onze kast, wachtend op de volgende generatie.