Plantaardige melk is niet voor mannen. Ze moeten het drinken van hun vrouwen. Dat
schrijft Daniël Lohues in een column voor het Dagblad van het Noorden. Met ‘Planten zijn de nieuwe koeien’, de
reclamekreet van Becel voor soja- en amandelmelk, moet je al helemaal niet aankomen bij de Drentse columnist en zanger. In de column steekt hij de draak met de levenswijze van de hipsterman en zijn familie. Zittend plassen, getrimde hipsterbaard, papadag: het komt allemaal langs. Die drinken dus sojamelk.
“Sorry mensen,” besluit Lohues zijn column. “Wat ik hier schets slaat misschien nergens op allemaal. Maar ‘Planten zijn de nieuwe koeien’: dat is pas écht dikke onzin.”
Wetenschappers bewezen dit voorjaar nog dat koemelk qua voedingsstoffen
superieur is aan plantaardige, maar dat deden ze natuurlijk veel minder grappig dan Lohues.
#16 We zijn al een poosje aan het afdwalen Fran Eric, maar goed: glyfosaat in de sojaboon werkt als een booster van de al lang bekende kwalen door soja alleen veroorzaakt, voordat glyfosaat ook nog maar was uitgevonden. Glyfosaat is al lang een bewezen endocriene verstoorder op zichzelf.
De dwaling dat soja zo gezond voor ons is openbaart zich ook al weer een poosje in het aanbieden van edamame. Die lieflijke naam doet me denken aan umami, of mimolette: de Franse Edammerkaas versie. Maar het is gewoon het te vroeg geoogste groene sojaboontje. Volgetjokt met een lectine eiwit dat trouwens een geducht vriendje van de Crohnziekte is.
Zit ook ruimschoots in pinda’s die bij mensen die er gevoelig voor zijn ook veel ellende teweeg brengt. Door allerlei geknoei (‘verbetering’) aan gewassen is dit toegenomen. Op zich zit lectine zo’n beetje in alles, van tarwe en groenten tot erwten en zuivel. Maar we verteren het niet allemaal op dezelfde manier. ‘Voedselvergiftiging’ is soms in werkelijkheid lectine vergiftiging en heeft met bacillen niets van doen.
In reactie/aanvulling op #6, 9, 13 en 17: Aan vrijwel alle diervoeders wordt fytase toegevoegd, een enzym dat fytinezuur (fytaat) afbreekt en zo fosfor vrijmaakt voor opname door het dier en tegelijkertijd de negatieve effecten van fytinezuur op benutting van andere (micro)mineralen wegneemt. Verhitting van sojaschroot en sojabonen in diervoeders zorgt er ook voor dat antinutritionele factoren (zoals trypsineremmers) onschadelijk gemaakt worden.
Ook hier heeft de diervoedingsector het dus weer beter voor elkaar dan de humane voedingswereld ;-)
Marco, #9 , soja wordt in ieder geval nooit onbewerkt aan het vee gevoerd. Sojabonen moeten getoast worden willen ze niet giftig zijn. Bij sojaschroot is het genoeg verhit geweest tijdens het persen heb ik ooit begrepen. Het verhaal van Theo lijkt me ook een beetje overdreven, maar als je weet dat soja bewerkingen moet ondergaan wil het niet gifig zijn zou er een kern van waarheid in kunnen zitten.
#6 Theo, heb jij er zicht op, of de effecten, die jij aan soja toeschrijft, niet ook kunnen komen door de gebruikte glyfosaatformuleringen, die tijdens de teelt van soja (flink?) gebruikt worden, en waar de bodems vol mee zitten? In veel formuleringen zitten bijvoorbeeld zware metalen als lood, die zich ophopen.
Theo Jonkhart,
Je schrijft: " ‘Laboratoria hebben echter moeite om de bacterie aan te tonen in monsters van patiënten. Daarom blijft het lastig om de bacterie als verwekker te bestempelen.’"
vervolgens "Nou, daar sta je dan Marco met je paratbc/crohn link." en daarna de vraag of ze wel rauwe melk hebben gedronken.
Je kunt de redenering beter omdraaien, als een bacterie moeilijk en vaak gewoon helemaal niet is aan te tonen dan is het uitsluiten van de bacterie die paratbc/crohn veroorzaakt als ziekteveroorzaker ook onmogelijk!!!! en dat maakt de para tbc/crohn kwestie bijzonder complex.
Overigens is rauwe melk niet de enige besmettingsroute, een besmette moeder kan ook het kind infecteren die later dan de ziekte ontwikkeld zonder ooit een druppel rauwe melk gedronken te hebben.