'Kurk' is de grote bederver van wijnplezier. Tussen de 5 en 10% van de flessen heeft 'kurk' - wetenschappelijk aangeduid als TCA (2,4,6 trichloroanisole). Zonde, als je bedenkt dat dit betekent dat je van iedere doos van 12 dus meer dan 1 fles door de gootsteen moet spoelen. Daar is het niet voor gemaakt. Financieel is het ook zonde: wijn is dus zomaar 5-10% duurder dan je denkt. Weg dus met die kurk.

Lang dachten we dat de kruk nodig was voor wijnen die zich op de fles moeten ontwikkelen. 'Rusten' en 'ouderen' om beter te worden zou een doorlaatbare afsluiting vergen: de kurk. Onzin! Dat toonde een Fransman (!) alweer geruime tijd geleden aan. De hoeveelheid lucht onder een schroefdop is voldoende om een wijn tientallen jaren te laten rijpen.



Wijn die jong gedronken moet worden (ca. 95% van alle wijn), heeft geen kurk nodig. Wijn die moet liggen ook niet. Er is maar één reden om aan de kurk vast te houden: consumenten willen die 'plop'. Schroeven hoort bij Lambrusco als je nog studeert en geen geld hebt. En dus hannessen ze lekker door met een kurkentrekker en gooien ze de wijn gewoon door de gootsteen.



Vooral de Nieuw-Zeelanders vinden dat maar niets en schrikken er niet voor terug om een statement te maken. Ook de wijn van € 40 krijgt gewoon een schroefdop.



Natuurlijk zijn er ook 'die hards' die niets anders willen dan bottelen met kurk. Ze hebben geluk. Een biochemicus uit de Bourgogne heeft de zg. dream taste ontwikkeld. Prof. Gérard Michel heeft een plastic karaf in combinatie met een geioniseerd co-polymeer ontwikkeld (natuurlijk in de vorm van een trosje druiven). Doe de wijn die kurk heeft in het karaf, dompel het trosje druiven erin en de TCA-moleculen worden aan de wijn onttrokken. Dat duurt 30 tot 60 minuten. Het trosje kan daarna in de afvalemmer, maar de wijn is weer zuiver.



Dit is natuurlijk alleen een oplossing voor de dwaasheid van het verleden: oude flessen met kurk en 'kurk'. De toekomst is aan de schroefdop. Nu maar hopen dat die Phélan-Ségur 1961 het een uur in dat karaf volhoudt zonder te verzuren. Of ligt daar misschien een nieuwe retro-uitdaging?

Dit artikel afdrukken