Preview: foodrules, de ‘boosaardige industrie’, ‘partijdige onderzoekers’ en de praktische zaken die

Naar aanleiding van een posting afgelopen week over de maatregelen van onze overheid tegen obesitas onstond een felle discussie. Ik wil daar de komende weken op doorgaan.

Inzet: de stelling dat de bestrijding van verkeerd eetgedrag van de kant van bedrijven, de overheid en onderzoekers dubieus is omdat zij, gedreven door de belangen van hun marktposities, willens en wetens slechts marginale oplossingen kiezen. Tegen beter weten in dus. Centraal staat uiteraard de door sommigen gesignaleerde onwil (of collectieve onmacht? - want dat is vlgs mij de vraag) om diep in te grijpen in een situatie die zich gedurende meer dan een eeuw heeft ontwikkeld én een belangrijk deel van onze welvaart bepaalt.

Een tweede aanleiding vormt de acceptatie afgelopen week binnen de EU van nieuwe wetgeving ten aanzien van voedings- en gezondheidsclaims. De maatregelen zijn met veel geduw, getrek en ingewikkelde compromissen tussen de industrie en overheid tot stand gekomen. Inclusief de invloed van de nodige lobbyisten.

Een derde aanleiding vormde een gesprek dat ik deze week had met een ingewijde in de kwestie van de VWA vs. het CBL en de ministers Veerman en Hoogervorst over het relletje rond het kant-en-klaar-maaltijden-rapport van de Voedings- en Warenautoriteit. Het rapport verscheen. Werd fel bekritiseerd door belangenhebben uit de industrie. Moest op last van genoemde ministers schielijk van de site worden gehaald. En verscheen er later toch weer op. Zo slecht was het nl. toch niet.

Zijn de aantijgingen waar of onwaar? Wat zijn de nuances in die discussie? Is meer realisme geboden? En .... moet je dergelijke onderwerpen wel voor het oog en oor van het grote publiek (willen) bespreken?

Rond die vragen hoop ik de komende weken wat discussie los te krijgen.

Zonder al teveel over eieren te hoeven lopen .....