Palmolie is niet duurzaam te krijgen, zegt kamerlid Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren. Daarom diende ze donderdag jl. een motie in om de import van alle palmolie te beperken, zowel gangbare als duurzame. Nederland zou moeten inzetten op de teelt van vervangende gewassen op Nederlandse bodem geteeld.
De motie luidt als volgt:
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende, dat als gevolg van de zoektocht naar goedkope grondstoffen nu op grote schaal palmolie wordt geproduceerd en geïmporteerd,
constaterende, dat voor de productie van palmolie in hoog tempo regenwoud en veenbossen worden gekapt, en dat de vraag naar palmolie leidt tot landjepik en vervuiling van rivieren met zware gifstoffen,
constaterende, dat duurzame palmolie een fabeltje is, verzonnen om het geweten van bedrijven, consumenten en overheden te sussen, en dat dit fabeltje zelfs deels gefinancierd door de belastingbetaler,
verzoekt de regering, de productie en import van palmolie niet langer te stimuleren en/of te faciliteren, maar in plaats daarvan in te zetten op de teelt van oliehoudende gewassen door de Nederlandse boer,
en gaat over tot de orde van de dag.
Palmolie dient als grondstof voor de productie van onder meer koekjes, chocolade, ijs, margarines en frituurvet. Palmolieplantages verdringen tropisch regenwoud in met name Indonesië en Maleisië waar 90% van de productie wordt verbouwd. Daar zorgen ze voor monoculturen die de wereld voorzien van een goedkope grondstof. Voor de Partij van de Dieren gaat het met name om het verlies van natuurlijk habitat voor de reeds bedreigde orang-oetan. Milieu-activisten en mensenrechtenorganisaties wijzen daarnaast op de vervuilende gevolgen voor natuur en milieu en het uitbuiten van mensen die op de plantages werken. Duurzame palmolie is onvoldoende om deze gevolgen acceptabel op te lossen, vinden zij.
Nederland importeert, verwerkt en verhandelt ca. 5% van de wereldproductie in palmolie. Het Nederlandse-Britse voedingsmiddelen concern Unilever, een van de grote verwerkers van de grondstof in voedingsmiddelen en persoonlijke verzorgingsproducten, staat zich erop voor 1n 2015 100% duurzaam te zullen inkopen.
De Nederlandse Public Health deskundige Jaap Seidell zei onlangs tijdens een debat over voedselbeleid in Amsterdam 'ook van duurzame palmolie, krijg je nog steeds hartinfarcten' en bracht daarmee een gezondheidsdimensie aan in het debat over palmolie.
Foto: Protest in Finland tegen de import van 'foute' palmolie door Greenpeace, fotocredits: Greenpeace Finland
Dit artikel afdrukken
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende, dat als gevolg van de zoektocht naar goedkope grondstoffen nu op grote schaal palmolie wordt geproduceerd en geïmporteerd,
constaterende, dat voor de productie van palmolie in hoog tempo regenwoud en veenbossen worden gekapt, en dat de vraag naar palmolie leidt tot landjepik en vervuiling van rivieren met zware gifstoffen,
constaterende, dat duurzame palmolie een fabeltje is, verzonnen om het geweten van bedrijven, consumenten en overheden te sussen, en dat dit fabeltje zelfs deels gefinancierd door de belastingbetaler,
verzoekt de regering, de productie en import van palmolie niet langer te stimuleren en/of te faciliteren, maar in plaats daarvan in te zetten op de teelt van oliehoudende gewassen door de Nederlandse boer,
en gaat over tot de orde van de dag.
Palmolie dient als grondstof voor de productie van onder meer koekjes, chocolade, ijs, margarines en frituurvet. Palmolieplantages verdringen tropisch regenwoud in met name Indonesië en Maleisië waar 90% van de productie wordt verbouwd. Daar zorgen ze voor monoculturen die de wereld voorzien van een goedkope grondstof. Voor de Partij van de Dieren gaat het met name om het verlies van natuurlijk habitat voor de reeds bedreigde orang-oetan. Milieu-activisten en mensenrechtenorganisaties wijzen daarnaast op de vervuilende gevolgen voor natuur en milieu en het uitbuiten van mensen die op de plantages werken. Duurzame palmolie is onvoldoende om deze gevolgen acceptabel op te lossen, vinden zij.
Nederland importeert, verwerkt en verhandelt ca. 5% van de wereldproductie in palmolie. Het Nederlandse-Britse voedingsmiddelen concern Unilever, een van de grote verwerkers van de grondstof in voedingsmiddelen en persoonlijke verzorgingsproducten, staat zich erop voor 1n 2015 100% duurzaam te zullen inkopen.
De Nederlandse Public Health deskundige Jaap Seidell zei onlangs tijdens een debat over voedselbeleid in Amsterdam 'ook van duurzame palmolie, krijg je nog steeds hartinfarcten' en bracht daarmee een gezondheidsdimensie aan in het debat over palmolie.
Foto: Protest in Finland tegen de import van 'foute' palmolie door Greenpeace, fotocredits: Greenpeace Finland
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Hiermee luidt de PvdD maar meteen het einde van het begrip Duurzaamheid in. Als een door de industrie en ngo’s geaccepteerde maatstaaf niet als duurzaam wordt erkend. Wat blijft er dan nog over. Begripsverwarring ten top. Zolang duurzaamheidscriteria geen omschrijvingen zijn, waar een ieder zich achter kan scharen, blijven we op een glijdende schaal bezig. Het door de industrie vaststellen van duurzaamheids maatstaven, en door instemming van NGO’s vermarkten kan hiermee op de helling. Omdat nu blijkt andere NGO of politieke partijen ze niet erkennen. Laat de consument zich nu nog verleiden door het begrip duurzaamheid. Een paar voorbeelden als deze meer en het consumentenvertrouwen betreffende het duurzaamheid is ook passé.
Ik ben geen voorstander van grootschalige impot van palmolie, en bekend zal zijn dat ik een soft-paleo aanhanger ben. Maar tevens ben ik onderzoeker die graag de feiten eerst wil zien voordat ik een mening heb. Nu ben ik een paar keer in Maleisie geweest in de laatste jaren en heb dus wat eigen informatie opgedaan. Maleisie verschilt in grote mate van Indonesie. In Indonesie wordt inderdaad op grote schaal oerwoud gekapt, en dat is zeer onwenselijk. In Maleise echter zijn het gros van de palmolie plantages omgekatte natuurrubber plantages. Deze natuurrubber plantages liggen er bijna twee eeuwen. Er wordt vrijwel geen regenwoud gekapt voor deze palmolie teelt. Natuurlijk wordt er wel veel kunstmest gebruikt... maar dat is ook het geval voor het gros van onze eigen tuinbouw. Kortom, groot verschil tussen 'duurzaam' maleisie, en onduurzaam Indonesie.
De kop van dit artikel veranderde ik zojuist naar de werkelijkheid. De url laat de oorspronkelijke titel zien.
Wat wil de PvdD met deze motie, die in lijn ligt met het manifest Building the Food Revolution waar ik zelf aan schreef en mijn handtekening onder zette, bereiken?
Boeiend ander nieuws: datzelfde vermaledijde Unilever sourced zijn vrije uitloopeieren die Wakker Dier zo graag wil echt allemaal in deze buurt. En da's best een aderlating want het maakt de mayo een eind duurder.
Andere teelten hier zijn een prima idee, maar dan moet er even aan het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid gewerkt worden. Daar moet je niet bij onze overheid voor zijn en zelfs niet bij Europa, want iedereen is aan het 'vergroenen', niet aan het vernieuwen, zoals Jaap Seidell het op zijn manier plastisch uitdrukte. Om daar meteen op in te haken: de jonge doctor Remko Kuipers zou geen warme gevoelens krijgen bij lokale teelt van zonnebloemen (nog meer omega 6 in onze voeding is echt onwenselijk, stelt zijn proefschrift).
Wat willen we en via wat voor communicatie naar het publiek - want dat is de motie - komen we daar?