De kippen van het Rondeel lagen in de zon die door het het zonnedoek boven hun kop gefilterd wordt. Dat deden ze in de zandbak die ze dierwetenschappers in hun designwoning intekenden. Dat deden ze in de vensterbank met open ramen van de woning, die de dierwetenschappers 'bosrand' noemden. En ze deden het op het tapijt van hun woonkamer, dat de dierwetenschappers van kunstgras voorzagen. Ze rennen erover dat het een aard heeft. Na twee weken kippenkak ziet het er nog schoon uit. Ze gaan er ook op liggen. Zoals kippen dat doen. De ene helft van het lijf plat op de grond. Aan de andere de vleugel uitgevouwen. Er lag een hele kudde. Er verder omheen werd met de staart geschud (zoals je dat ook bij parkieten ziet) - dat zagen de beiden mannen nooit eerder - achter elkaar aan gerend en gedreigd met opgezette keelveren. Of dat nou toch een teken van te veel dieren was of niet, vroeg ik.' Nee, het is speelgedrag, maar we doen er onderzoek naar. ' Ik bood aan om voortaan de dagelijkse waarnemingen hier op foodlog.nl te melden. Dan leren we wat over kippen en wanneer ze gelukkig zijn. Niets menselijks is ook hen vreemd. Ik had het met Wouter Klootwijk over de kleur van het tapijt en hun geluk gehad. De architecten hadden gekozen voor groen nepgras. Je-weet-wel, dat spul dat je op je dakterras legt als je wilt doen of je toch in een tuintje zit.
Dat vroeg ik dus ook de heren. Waarom mogen de hennen niet kiezen? Vroeger had je die campagne dat de kip het niet kon, maar wel zou moeten kunnen. En nu er een super-de-luxe doorzonwoning voor hen is verzonnen mogen ze het niet? Absurd, vond Kloot. Ik kwam erachter waarom de architect niet voor een ander kleurtje koos. Ze hadden wel naar wat hippers gekeken, maar andere kleurtjes waren meteen drie en soms zelfs wel vijf keer zo duur.
Ik stelde ze voor te experimenteren met andere kleuren en te laten zien dat kippen mogen en kunnen kiezen. We betalen graag meer voor een ei van een kip die zelf over de inrichting van haar moderne woning heeft mogen beslissen. Toch?
Wij lopen niet meer in een berevel en zij wonen allang niet meer in het bos. Leve de moderne tijd!
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ja ik begrijp wat je bedoelt, Dick. Ik zie het liefst ook gelukkige beesten en ik zou maar wat graag willen dat wij meer zouden kunnen doen voor ons melkvee maar dat gaat, financieel gezien, op dit moment niet.
Ik bedoelde met mijn opmerking dat ik vind dat men soms een beetje te ver doorschiet. Je zou maar een koe zijn in een stal waar de boer 24 uur per dag klassieke muziek laat horen "omdat dat beter zou zijn voor de koe" en er helemaal gallisch van worden. Koeien kunnen hun oren niet dichthouden denk ik dan, Die willen ook wel eens rust hebben. Maar ja, nu doe ik het zelf, denken wat voor die koe (in de vorm van een mens) het beste is.
Mijn buurvrouw heeft meer dan 100 kippen op 1000 m2 weiland/gras tevens boomgaard lopen. Mij verbaast het elke keer weer dat haar kippen vaak in het bedompte hok vol stof dicht tegen elkaar aan zitten en dat ze niet buiten lopen.
Ik heb vanochtend nog een stukje gelezen over de Wagyu, een japans koeienras. Twee broers, jeugdvrienden van mijn broer, halen dat vlees uit Amerika en Nieuw-Zeeland en verkopen dat aan restaurants en slagerijen, o.a. in amsterdam.
Ik heb een pink, "Liebchen", Ze is een vergissing van de KI. (vader=Braunvieh) Ik heb haar kado gekregen en wil haar kruisen met een Wagyu, Teruya 204258(VOST).
O.a. Braunvieh is lang geleden al ingekruisd bij de Wagyu.
Wagyu's schijnen een enorm zachtaardig karakter te hebben en apart vlees.
Maar als ik zie hoe men deze koeien o.a. in Japan behandelt dan schiet ik toch echt in de lach. http://www.youtube.com/watch?v=DFPMOxQB1tg&feature=related
Ik vertroetel mijn Liebchen en zal dat zeker met haar kalf doen. Maar 6 flessen bier per dag geven, 8 uur lang masseren en inwrijven met saké? deze koeien hebben een vorstelijk leven word er gezegd. Maar is dat nu echt zo?
Ik bedoelde met mijn opmerking dat dieren wel dieren gelaten moeten worden. Daar worden ze het gelukkigst van.
In welk opzicht Monique? Mensen willen hun leefomgeving voortdurend optimaliseren. Dat geldt ook voor hun morele houding tot die omgeving (andere mensen, dieren, planten, de 'wereld als geheel'). Dus als we kippen en vissen keuzevrijheid kunnen bieden (inderdaad, een basisrecht dat we ook voor onszelf opeisen), waarom zouden we dat dan laten?
Eea nog los van de voordelen die het heeft: de vissen worden economisch aantrekkelijker. Hetzelfde geldt wellicht ook voor kippen die zich nog prettiger voelen.
Slaan we gewoon niet "een beetje" te ver door?
Mensen hebben een rangorde in intelligentieniveau bedacht. Vissen worden in het algemeen minder intelligent geacht dan dieren op het land. Die opvatting moet worden bijgesteld. Van sommige vissen is vastgesteld dat ze minstens zo slim zijn en net zo goed onderling kunnen communiceren als dieren boven water.
Meervallen bijvoorbeeld kunnen zich organiseren om samen iets te ondernemen. Doorgaans zijn meervallen op hun eentje, maar als er voedsel veroverd moet worden beleggen ze een vergadering en trekken ze op als een leger.
Kabeljauwen in een kooi kun je muziek laten horen als je ze voert. Na een tijdje hebben ze geleerd dat er relatie is tussen de muziek en het voer. Horen ze de muziek dan komen ze naar de plek waar het voer wordt verwacht.
Misschien niet spectaculair. Maar laat ze eens los. Bijvoorbeeld in een Noorse fjord (= zeewater). Ze zullen telkens als de muziek wordt gespeeld terugkomen om te eten. En dan de sensatie: niet alleen de kabeljauwen die de muziek hebben leren kennen komen om voer, ze brengen andere kabeljauwen mee. Ze hebben aan de vissen doorverteld dat die mafkezen op de kant voer geven als de muziek te horen is.
Dat vissen überhaupt in staat zijn om op een knop te duwen voor hun voer is al een klein wonder, laat staan dat hun groei daardoor verbetert. Erg interessant inderdaad.
Vrij redenerend, niet gehinderd door enige vorm van specifieke kennis op dit vlak: is het in het algemeen niet zo dat de opname van voedingsstoffen (ook bij de mens) beter verloopt wanneer er sprake is van honger dan op aanbod? Dat het lichaam zich als het ware klaarmaakt voor opname van alle bruikbare stoffen bij tekort? Om dan, als het aanbod er eenmaal is, maximaal op te nemen?