image

Het doet me genoegen dat er eindelijk een prijs is uitgereikt voor een idee om insecten eetbaar te maken. Een beetje wereldvreemd is het nog wel, want de uitvinder wil insectenkoekjes voor o.m. de Afrikaanse markt gaan maken, een continent waar mensen nou juist de beestjes zelf opeten.

Ik had het liever gezien voor de Westerse markt. Sprinkhaankoekjes in de vorm van kipnuggets. Meelworm, verwerkt en vermomd als varkensaté met pindasaus of Japanse marinade. Eindelijk een eind aan het geklets over de ecologische footprint van vleeseters, want insecten hebben een voedselconversie die van een vleeseter bijna een vega maakt, terwijl hij toch zijn dierlijke proteinen binnenkrijgt.

Zaterdag kreeg ik bij een groothandel echte kipsatés te proeven. Thaise en Japanse. Gegrild. Zo uit de diepvries en opgewarmd in de magnetron, want dat zou zóóóó makkelijk zijn. Niet lekker natuurlijk, want de grillsmaak verdwijnt totaal. Maar, zei de demonstrerende dame, zóóóó makkelijk. Je hebt er geen omkijken naar en steekt ze zóóóó in je mond.

Als het dan toch zóóóó weinig uitmaakt, kunnen we het dan niet beter met meelwormsaté's doen? Technologisch is het geen al te grote uitdaging. Ze gaan dan natuurlijk wel 'kipsaté' heten. Een kippenei wordt tenslotte ook zomaar krab. Die nep laten we gewoon passeren. Er is wel ergere ;-)

Raar idee? Stel nou dat Mora het allang doet, maar je wist het niet. Die snacks vond je toch niet vies, ook al wil je ze nu niet meer? Dat laatste zit tussen je oren.
Dit artikel afdrukken