Deze tomaten werden afgelopen zaterdag gespot in een Zuid-Franse super. Ze komen uit Marokko en zijn hypergoedkoop. Die in onze supers komen uit Spanje en het Westland. Als ze - zoals nu - steeds smakeloos en hard zijn, dan denken we dat het ligt aan het broddelwerk van Nederlandse kastelers. We hebben het mis. Die harde en echt niet lekkere zijn vrijwel altijd Spaanse zgn. long life tomaten die lekker lang goed blijven. Daarom zijn supers er zo dol op, want een kleine maand zgn. 'schapleven' vinden ze heel plezierig. Jammer alleen dat consumenten denken dat ze van onze Nederlandse tomatentelers komen. Die maken nl. veel beter spul.

Maar hoe zit het nou? Waarom halen wij tomaten uit Spanje, terwijl we ze hier hebben en waarom halen de Fransen ze dan weer uit Marokko? Die Franse super heeft geen Westland om de hoek, maar wel een wat dichterbij gelegen Spanje. Niettemin halen ze de tomaten van nog veel verder, uit Marokko. Foodlog leerde afgelopen week dat de verse sperzieboontjes voor het grootste deel uit Kenia komen, het hele jaar door. Je kunt hier beter blikboontjes eten, want dan krijg je Nederlandse. Hoe zit dat toch allemaal?

En waarom mogen we van de Nederlandse supers niet meer weten waar ons eten vandaan komt? Daarom gaat foodlog op zoek. Met behulp van een legertje speurneuzen gaan we een reportage maken over de vraag van hoever ons eten moet komen om lekker, betaalbaar en zoals dat tegenwoordig heet 'duurzaam' te zijn. Die presenteren we officieel eind februari/ begin maart van het volgende jaar. Wil je eraan meedoen? Laat het me even weten op dick@foodlog.nl. Het gaat je wel wat werk kosten. We schatten ongeveer een week, verdeeld over over 2 maanden.



Dit artikel afdrukken