1 min
Gezellige boertjes en kletsverhaaltjes moeten bij ons het superpubliek in iets echts laten geloven dat hopelijk een beter product is. Nederland heeft geen streken. Als zo'n product, altijd met een forse meerpijs, een succes wordt, pikt de super het in. Onder z'n eigen merk.
Ontkomt een land met echte streken daaraan?
Nee. Zie hiernaast een voorbeeld van het overkoepelende streekmerk van de Franse hypersuper Carrefour, Reflets de France. Sinds vorig jaar ligt de winkel vol met het merk. Van jam tot slagroom en van kaas tot drank. Deze cider is echt. Van de AOC tot de genummerde fles. Hij was zelfs uitstekend, maar is gewoon van de super.
Snapt u het?
Wat kun je nou beter hebben? Superstreken zoals in Frankrijk, nepstreken zoals in de Nederlandse super of betere producten, zoals misschien wel in Frankrijk. Nepstreken zijn vogelvrij. Echte moeten ergens aan voldoen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Ik vind het eerder een probleem dat je enorm moet zoeken naar iets lekkers, ik sla de super even over, want in Frankrijk is dat ook niet alles. Vandaag ging ik bijvoorbeeld naar mijn eigen melkboerderijtje bij ons in de buurt en kocht daar zoals altijd nog warme rauwe melk en room die net van diezelfde melk was afgeroomd. Ik wil het niet idealiseren, hoewel alles onwaarschijnlijk lekker is, maar waarom lijkt dit wel een geheim genootschap? Waarom kan je dat niet gewoon om de hoek kopen? In Nederland is het al bijna onmogelijk.
Als je eenmaal zo verwend bent als wij hier, dan is de crème fraiche van AH, tja, wat? niks aan, laat ik me voorzichtig uitdrukken. Dat geldt eigenlijk voor alles. Die fabrieksspullen hebben allemaal zo'n vlakke smaak, zie de worst van Stegeman. Smaak, daar gaat het om. Op de (boeren)markt, en dat geldt ook voor Frankrijk, daar vind je die smaak na een beetje zoeken wel. We kijken niet naar etiketten, wat zeg ik, liever geen etiket.
Flipse over Stegeman. Hij heeft gelijk. Ik mocht een keer binnen bij Stegeman. Enorme hoeveelheden levers werden verwerkt in leverworsten (want daar gaat inderdaad ook lever in). De levers kwamen uit Canada. Waarom? Omdat ze daar bijna gratis waren. Canadezen, zeiden Stegemannen, moeten er niks van hebben.
Is het erg? Nee. Wel bijzonder was dat het bedrijf streng waakte over uniformiteit. Als een partij worsten (maandagochtend moesten alle Stegemannen proeven) opviel om een uitzonderlijk goede smaak werd alarm geslagen. De smaak moest eender zijn aan die van vorige week.
Ook wat Flipse vertelt over een vleeswarenbedrijf in Frankrijk heb ik elders mogen zien en beleven. In Noord Italie wordt San Danielle ham gemaakt. Uitstekende ham, hypermodern in klimaatbeheerste pakhuizen gerijpt, net als in Parma en bij Gent in Belgie, en net zo opgeklopt vermarkt als Parma.
Maar fantastisch was het wat een paar vleeswarenfabrikanten, ver van het commerciele kabaal over de hammen, daar in Italie met de andere delen van de varkens deden. Vers verwerkt tot heel goede worsten en producten tussen worst en ham in.
En de varkens die ik er heb ontmoet hadden het uitstekend naar hun zin.
WvdL. Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen hout begrijp van wat je zegt.
"En tegen de stelling dat Nederland geen streekeigenaardigheden heeft".
D'r zijn d'r wel, maar het gros lijkt opgenomen in de keuken van internationaal opererende bedrijven. En als dit niet zo is, kan de normale burger er niet of moeilijk bij, omdat "tie dan stad en land moet afreizen om eraan te komen.
Je zou je eens moeten verdiepen in de Franse levensmiddelenindustrie en de filisofie daarachter. Ik geef een voorbeeld om mijn opmerking te illustreren. Een groot vleeswarenbedrijf uit Midden-oost Frankrijk (Ardèche)gebruikt alleen vers vlees en dan ook nog de beste delen van het varken om zijn worsten te maken. Deze worden dan luchtgedroogd. Geen diepvries uit derde landen. Maakt dat wat uit? Proef maar, dan gaat er een wereld voor je open.
Ga maar eens bij Stegeman kijken... Niks verkeerds mee, maar daar heerst een andere filosofie/cultuur.
Niemand zegt dat de Normandische cider de beste is, behalve de Normandiers. Zeker de Bretonnen niet, want volgens hen is hun cider beter als die uit Normandie. Kwestie van smaak. Waar het om gaat is dat die appels van speciale varieteiten zijn, welke van streek tot streek verschillen. Tussen de ene en de andere streek ligt soms wel een paar honderd kilometer. Er is dan ook duidelijk verschil tussen de Bretonse en Normansiche cider.
En smaakt de crème fraîche uit Normandie anders dan die uit de Poitou Charente? Zou dat komen omdat de koeien in N. soms wel een appeltje of wat meegrazen?
Je opmerking over het bier slaat nergens op. Zeker nog nooit bier uit Noord Frankrijk geproefd. Mocht je eens in de gelegenheid zijn: "Les 3 Monts" is een echte aanrader. Of jenever uit diezelfde streek. Je weet niet wat je proeft, zo mooi.
"Natuurlijk zijn streekproducten niet ontbloot van enige marketingtrucs. Hoezo? Is dat erg dan?"
Nee, ik heb niets tegen normale marketingtrucs. Greed is good. Maar ik heb wel iets tegen het poneren tov commercialiteit van "echte dingen", die in feite ook maar ontstaan zijn om meer geld te verdienen. En tegen de stelling dat Nederland geen streekeigenaardigheden heeft.
Fransen zouden ook moeten kappen met het onzinnig verheerlijken van de regio en het productieproces icm verkrijgbaarheid van grondstoffen moeten verheerlijken. Dan kan Normandische cider nog steeds de beste zijn, want kennis + appelen in overvloed, maar dan gaat het tenminste om het product zelf en niet om een woordje waar je een kwartje extra voor moet betalen in de supermarkt.
" In landen zoals Frankrijk, Spanje, Italie, Duitsland etc. zie je enorme verschillen in eetgewoonten (en dus in specialiteiten) van oost naar west en van noord naar zuid. "
Sommigen Fransen drinken bier ipv wijn, maar dat maakt Frans bier nog geen echter streekproduct dan kruisbessenvlaai. Wist je trouwens dat Wieckse Witte in Frankrijk wordt gebrouwen?
Hoe'n typisch nederlands gezichtspunt WvdL. In landen zoals Frankrijk, Spanje, Italie, Duitsland etc. zie je enorme verschillen in eetgewoonten (en dus in specialiteiten) van oost naar west en van noord naar zuid. Natuurlijk zijn streekproducten niet ontbloot van enige marketingtrucs. Hoezo? Is dat erg dan?
En wat betreft de Parmaham moet je je wel realiseren dat de prijsopbouw wel een beetje (heel veel) verschilt tov van een ham met de droogtijd van een paar dagen. Om nog maar niet te spreken over de gigantische marges welke voor dit product in de detailhandel worden gevraagd...