"Er wordt wereldwijd voldoende geproduceerd, maar niet iedereen op de wereld heeft daar toegang toe. Dat het nu een verdelingsvraagstuk is, is voor een groot deel te danken aan technologie. We hebben de beschikking over betere zaden, medicijnen om dieren gezonder te laten groeien en steeds betere technieken om producten langer kwalitatief goed te bewaren. Om in de nabije toekomst ook dit verdelingsvraagstuk op te lossen, blijft het onmisbaar om nieuwe technologieën te ontwikkelen en toe te passen." Dat schrijft Karin Ruijgrok van Schuttelaar & Partners in Trouw. Ze protesteert met haar stuk tegen een stuk van YFM voorzitter Joris Lohman die vorige week in dezelfde krant pleitte voor het afschaffen van de schaalvergroting die hoort bij intensieve landbouw.
Dit artikel afdrukken
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik heb helemaal niets met dit soort bijdragen aan een welhaast volstrekt kunstmatige discussie over voedsel. Joris visie deugt blijkbaar niet, de hare wel! En wat is dan haar bijdrage? Wel, helemaal, helemaal niks, noppes. Honger is een verdelingsvraagstuk die met duurzame techniek kan worden opgelost wordt hier weer eens geroepen. Zal wel! Welke techniek(en) dan wel? Hun producties wat door geneusd, niente!
We moeten vooral niet kijken naar de romantische agro wereld van mijn ouders, haar fictieve grootouders. Nu ben ik nog opgegroeid in die zgn. romantische agro wereld, alleen heb ik die romantiek nooit gezien, het was een kneiterharde wereld van keihard werken waarin duurzaamheid nooit bestond. Haast de hele veenkoloniale aardlaag is bij ons als koolstof naar de atmosfeer geoxideerd, maar dat ter zijde! Maar ja, mevrouw is werkend voor een volstrekt overbodig duurzaamheidsbureau die zich bezig houdt met allerlei onzin in plaats van zich druk te maken over waar het werkelijk over zou moeten gaan. Hongersnoden zijn in India verdreven door de groene revolutie zegt zij. Okay, voor een groot deel nu. Daarvoor is in de plaats gekomen een levensgrote bedreiging (biotisch/abiotisch) van de productie stabiliteit van de monocultuur van het Indiase broodgraan, het belangrijkste landbouwproduct van de vlakten van het Indus/Gangus gebied. Met andere woorden de honger voor vele miljoenen ligt nog steeds serieus op de loer en lijkt haast onafwendbaar dichterbij te komen. Over de instabiliteit van andere agrosystemen willen we het hier nog niet eens hebben.