Leeuwarden had een slachthuis. Het is dicht en dat is volgens de Leeuwarder Courant nu definitief. Terrein en gebouwen zijn gekocht door een projectontwikkelaar. Wij diervrienden blij? Ik diervriend niet. Elk slachthuis dat sluit is een ramp voor de beesten. Ze ontkomen niet aan een pijnloze dood, maar moeten er bij leven (nog) verder voor op reis. Als het waar is dat dieren reizen onprettig vinden, en ik denk dat - hoorde lammeren akelig klagen in een driedeks vrachtwagen op een parkeerterrein in Noord-Frankrijk - dan moeten er meer slachthuizen komen in plaats van steeds minder. En de zelfslachtende slager moet in ere hersteld en de held van de stad worden.
Vind ik, diervriend.
Dit artikel afdrukken
1 min
_Zuidereiland__landschap_480_289_84_s_c1.jpg)
Hear hear! Ik ben het roerend met je eens, Wouter.
Is die Leeuwarder slachter niet alweer ergens anders doorgestart? Dat dacht ik gelezen te hebben. Waddenvlees B.V. of zoiets.
Bravo Wouter. Ik ben het volstrekt eens. We bewegen ons een volstrekt verkeerde kant op en sturen de dieren op ver transport in veewegens, zelfs op boten, vele malen verder dan het Oosten van Europa. Als de dood maar uit zicht is, eten we gewetensloos verder.
Tom Lanoye schreef er begin dit jaar een mooi stukje over. Ik haakje erop in met een campagne die ik alvast maar lanceerde tegen het zielig vinden van het slachten en eten van planten.