Thuis koken met Ferran Adrià, dat belooft wat!
Vol verwachting sloeg ik het boek open. Dat was even schrikken. In plaats van de verwachte gastronomische hoogstandjes en uitspattingen, vertaald naar de thuiskeukensituatie, staat het boek vol ... basisrecepten. Verpakt in een omslag en opmaak die uit de jaren zeventig van de vorige eeuw lijken te stammen. Schijn bedriegt.
Het blijkt te gaan over de personeelsmaaltijden die de El Bullistaf gezamenlijk at. En die wel volgens het ElBulli 'systeem' voorbereid, gepland en gekookt werden om vervolgens door de 75 man tellende brigade opgegeten te worden.
Kijk je goed, dan zie je opeens een leuk en lekker boek met heel goed maakbare en zalige recepten.
Iedere maaltijd bestaat uit 3 gangen. Die worden eerst getoond. Daarna volgt er een fotopagina met de ingrediënten die nodig zijn, en op die pagina staat ook een tijdlijn/planning: zoveel uur voor het eten. Eerst dit doen, dan dat en pas daarna een ander dit en dat. Heel praktisch, heel helder, geen poespas. Vervolgens geeft het boek heel systematisch van ieder van de drie gerechten een fotobeschrijving. Soms vallen je daar dingen bij op, bijvoorbeeld het formaat van de pannen of de hoeveelheid noedels. Dan blijkt dat bij de hoeveelheden, heel slim, aangegeven is hoeveel je nodig hebt voor 2 personen, voor 6, voor 20 of voor 75! Ik ging het boek met steeds meer lol lezen en kreeg visioenen van een diner in de tuin aan tafel met aan iedere kant minstens 30 stoelen.
Eén recept eruit heb ik inmiddels al vier keer gemaakt, omdat het zo supersimpel en superlekker is: kokosmakaroontjes (100 gr gedroogde kokos, 100 gr suiker, mengen met 1 losgeklopt ei, 15 walnootgrote bolletjes van maken, 13 minuten in oven op 180 graden) - ze zijn op voor je er erg in hebt! Succes verzekerd als koekje bij een diner met vrienden.
In Nederland is het boek onlangs geintroduceerd, en wel heel toepasselijk bij driesterrenrestaurant De Librije - tijdens de personeelsmaaltijd.
Het is al met al een combinatie die een aantrekkelijk spanningsveld oplevert: Ferran Adrià en thuis koken. De oorspronkelijke verwachting die de titel oproept werd bij mij niet waargemaakt, geen hoogstandjes, geen gastroporno. De foto's en vormgeving onderstrepen de praktische insteek en de gewoon echt lekkere en maakbare dingen die er in staan. Het boek hoort nu al bij mijn klassiekers. Het overtrof al m'n verwachtingen.
fotocredits: Ferran Adria
Dit artikel afdrukken
Kijk je goed, dan zie je opeens een leuk en lekker boek met heel goed maakbare en zalige recepten.
Iedere maaltijd bestaat uit 3 gangen. Die worden eerst getoond. Daarna volgt er een fotopagina met de ingrediënten die nodig zijn, en op die pagina staat ook een tijdlijn/planning: zoveel uur voor het eten. Eerst dit doen, dan dat en pas daarna een ander dit en dat. Heel praktisch, heel helder, geen poespas. Vervolgens geeft het boek heel systematisch van ieder van de drie gerechten een fotobeschrijving. Soms vallen je daar dingen bij op, bijvoorbeeld het formaat van de pannen of de hoeveelheid noedels. Dan blijkt dat bij de hoeveelheden, heel slim, aangegeven is hoeveel je nodig hebt voor 2 personen, voor 6, voor 20 of voor 75! Ik ging het boek met steeds meer lol lezen en kreeg visioenen van een diner in de tuin aan tafel met aan iedere kant minstens 30 stoelen.
Eén recept eruit heb ik inmiddels al vier keer gemaakt, omdat het zo supersimpel en superlekker is: kokosmakaroontjes (100 gr gedroogde kokos, 100 gr suiker, mengen met 1 losgeklopt ei, 15 walnootgrote bolletjes van maken, 13 minuten in oven op 180 graden) - ze zijn op voor je er erg in hebt! Succes verzekerd als koekje bij een diner met vrienden.
In Nederland is het boek onlangs geintroduceerd, en wel heel toepasselijk bij driesterrenrestaurant De Librije - tijdens de personeelsmaaltijd.
Het is al met al een combinatie die een aantrekkelijk spanningsveld oplevert: Ferran Adrià en thuis koken. De oorspronkelijke verwachting die de titel oproept werd bij mij niet waargemaakt, geen hoogstandjes, geen gastroporno. De foto's en vormgeving onderstrepen de praktische insteek en de gewoon echt lekkere en maakbare dingen die er in staan. Het boek hoort nu al bij mijn klassiekers. Het overtrof al m'n verwachtingen.
fotocredits: Ferran Adria
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
PS Zijn de hoeveelheden en bereidingstijden aangepast bij de verschillende groepsgrootte? (dus niet simpelweg "x 12,5" gedaan)
Ik wil ook zulke personeelsmaaltijden :). De praktijk is echter anders, vaak doorgegaarde hap. Stop het in een blender en je hebt de perfecte babyvoer, ware ik het mijn eigen kinderen niet voor zou durven zetten.
In dit kader nog een stukje van mijn oude weblog:
Mijn stelling is: `Er is een regelrecht verband tussen de kwaliteit van het personeelseten en de gasttevredenheid` Immers: goed eten -> tevreden personeel -> levert kwaliteit -> tevreden gasten. Bovendien zegt het iets over hoe de directie het personeel ziet (simpel voetvolk dat geld kost of gewaarde resources waar je goed voor moet zorgen) en over hoe collegiaal men in de organisatie is (immers, het zijn nog vrijwel altijd collega's die voor collega's koken).
Klinkt als een aanrader, ik hou wel van een praktische insteek en lekkere en maakbare dingen. Hoogstandjes van moleculair niveau eet ik wel op restaurant.