1 min
In de januari-uitgave van de Scientific American vertelt chimpansee-onderzoeker Richard Wrangham (Harvard) hoe hij tot de overtuiging is gekomen dat het koken van eten de oermensen in staat stelde hun energie te gebruiken voor het ontwikkelen van grotere hersenen. Dat is het hele artikel even heel kort door de bocht samengevat. Wrangham at in Oeganda het chimpdieet van rauwe vruchten en wortelen en merkte dat hij dat nauwelijks kon verteren, afgezien van het feit dat hij het niet lekker vond. Voor het verwerken van zulk rauw en vezelig eten heb je een uitgebreider darmstelsel nodig, stevige kaken en flinke tanden. Een hedendaags mens zou het niet lang uithouden op een chimpdieet, meent hij. Maar datzelfde dieet in gekookte vorm maakt een groot verschil, bedacht hij tien jaar geleden. Daarna richtte de bio-anthropoloog zich op het zoeken van bewijsmateriaal voor zijn theorie, dat gekookt eten de evolutie van de mens op gang hielp.
Wanneer je bewijsmateriaal zoekt, zul je dat ook vinden (wat is er met de methode Popper gebeurd?). Wrangham vond dat de Homo erectus - onze voorouder die 1.6 tot 1.9 miljioen jaar geleden leefde een herseninhoud had die 50 procent groter was dan zijn voorganger, de Homo habilis, en dat zijn tanden veel en veel kleiner waren dan die van zijn voorganger.
Het bewijs dat mensen/mensachtigen in die tijd al vuur gebruikten en konden beheersen is echter gering. Archeologen, paleontologen lopen dan ook niet meteen warm voor Wrangham's hypothese. Lees hier het complete verhaal: http://www.sciam.com/article.cfm?id=cooking-up-bigger-brains
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Ik denk dat je altijd Poppers methode moet gebruiken om het ongelijk te bewijzen van de argumenten die je vindt om je theorie te ondersteunen. Heeft niets met creationisten te maken, maar met het probleem dat archeologen vaker hebben: als je iets wilt bewijzen kun je daar altijd wel bewijs voor vinden, heb je te weinig bewijs, dan noem je dat een fundlücke.
Als er inderdaad weinig genetisch is veranderd (Muskiet), dan is experimenteren juist wel mogelijk, maar of het verantwoord is, is een tweede. Wrangham schakelde op chimpdieet over en dat beviel niet. Maar hoe ontwikkelen chimps zich die op deels gekookt voedsel worden gezet? En voordat alle dierenliefhebbers nu over mij heenbuitelen: voor mij hoef je zo'n experiment niet uit te voeren, anders dan als gedachtenexperiment.
M, inderdaad heb ik een Science editorial besproken waarin deze theorie wat uitvoeriger wordt behandeld dan in dit artikel uit de meer poulair wetenschappelijke Scientific American. In Science komen trouwens antropologen aan het woord die veel voelen voor deze theorie. Belangstellenden email ik op verzoek de PDF.
Het anatomische verschil in darm tussen mens en chimp maakt duidelijk dat ze op een ander dieet zijn aangepast en dat de mens makkelijker verteerbaar voedsel tot zich moet nemen. Daarover kan geen twijfel bestaan en hoef je geen dieetproef te doen.
De ontwikkeling van het vermogen te koken is een mooie verklaring. Rauw zou wel kunnen maar dan wel relatief hoogcalorisch, vlees, vis, honing, zetmeelrijke knollen etc.
Ongetwijfeld is het een combinatie van dit alles. Slimmere apen kunnen voedzamer voedsel vinden en leren ook te koken.
Methodologisch:
Lizet denkt dat je Poppers methode zou moeten gebruiken wanneer je processen bestudeert die je niet experimenteel kunt nabootsen omdat ze 100 duizenden jaren in beslag nemen. Dat kan dus niet en dit is ook een kritiek van creationisten op de evolutieleer. Daar behoor je niet toe hoop ik?
Bij dit soort theorieen kun je dus weinig anders dan ondersteunend bewijs zoeken.
Mijn opmerking had betrekking op de vraag of rauw voedsel nu wel (Muskiet) of niet (Wrangham) 'goed' is voor de mens. Het klopt dat Muskiet heeft het niet over darmaanpassingen, hij schrijft wel dat het menselijk stelsel ('ons genoom') zich nog niet heeft kunnen aanpassen aan hedendaags voedsel en bepleit als ik het goed begrijp een herorientatie op het voedsel van onze verre verre voorouders.
M,dat klopt. Jurgen verwees er hier zelfs al eens naar. U verwijst op die 12e juli naar een artikel van Prof. Frits Muskiet en meent daarin een tegengestelde mening te vinden. Muskiet beweert slechts dat we teveel koolhydraten binnenkrijgen en een overdaad aan omega-6. Over darmaanpassingen beweert hij niets.
Uw mede worst(b)logger Jurgen schreef hierover al op 12 juli 2007.