Een victorie-persbericht van Varkens in Nood. Lidl en Aldi gaan over op berenvlees met ballen. Fantastisch nieuws, maar waar waren ze met harde actie toen Wakker Dier maar ongegeneerd bleef doorrammen met verdoofde castratie? Dat vroegen we toen Varkens in Nood, na wat gestommel in het voorjaar, plotseling juridisch ging doen om beren hun ballen te laten houden.

Waar waren ze toen de Dierenbescherming al lang zo ver was met de varkens van De Hoeve? Dat vlees met ballen is al sinds jaar en dag bij een groot aantal Keurslagers te koop. Het ligt trouwens ook al een tijd bij de Coop en Supercoop.

Maar wat waar is, is waar. Nu heeft Varkens in Nood de Duitse prijskopers Aldi en Lidl in ons land om. Dat is echt prima nieuws voor de varkens. Toch een paar puntjes voor de argeloze consument. Dit gaat alleen over ballen en verder nog nergens over. Let op de vleeswaar: die kopen de Duitsers in Duitsland in. Van gecastreerde varkens. Alleen het gehakt, de filets en karbonades zijn niet onder het mes geweest. Kijk goed op de kalender. Begin 2009 is het al allemaal geregeld volgens Varkens in Nood. Dat zou best knap zijn. Ik meen er zeker van te zijn dat er per week een productie is van 3.000 ongecastreerde varkens uit de officiele kanalen. Dat zijn er 156.000 per jaar. Die worden al afgenomen door Keurslagers, een paar supers en andere bewuste kiezende slagers en hun klanten. Tussen een varken en een slachtvarken zitten ongeveer 9 maanden. Drie voor de dracht en zes voor opfok en afmesten. Dat is dus domweg onhaalbaar, tenzij er nu al wat meer biggen niet gecastreerd worden en er meer slachthuizen worden ingericht op de zgn. bak- en braadtest om die ene procent 'stinkers' op te sporen. Op dit moment kan dat alleen in een slachthuis in Gorinchem.

Varkens in Nood: echt prima dat jullie laten zien dat Wakker Dier echt de verkeerde strategie heeft gevolgd, maar ga nou niet net als zij het publiek rare dingen op de mouw spelden.

Om het heel simpel te zeggen: weten de boeren die die 275.000 varkens met ballen moeten gaan produceren het eigenlijk al?

Aldi en Lidl stappen over op ongecastreerd varkensvlees

Varkens in Nood dient dagvaarding in tegen Albert Heijn en C1000 voor onnodige castraties


De internationale supermarktketens Lidl en Aldi stappen in Nederland over op vlees van ongecastreerde varkens. Deze belangrijke doorbraak volgt na maanden overleg met Varkens in Nood. Albert Heijn en C1000 blijven echter koppig vasthouden aan de eis dat miljoenen biggen worden gecastreerd. Varkens in Nood dient daarom vandaag (vrijdag 17 oktober) een dagvaarding tegen deze supermarkten in.

De stap van Aldi en Lidl betekent dat jaarlijks 275.000 biggen de castratie en de daarmee gepaard gaande dagen durende pijn wordt bespaard. Naar verwachting zullen beide ketens begin 2009 alleen nog vlees van ongecastreerde varkens in de schappen hebben. Varkens in Nood directeur Hans Baaij: “Deze internationale supermarktketens openen hiermee ook de deur voor een castratiestop in de rest van Europa. Voor de Nederlandse markt zouden in totaal 3,3 miljoen biggen per jaar de castratie kunnen worden bespaard en in Europa gaat het nog eens om 100 miljoen biggen per jaar.”

Albert Heijn en C1000 eisen van hun leveranciers ondanks alles nog steeds vlees van gecastreerde varken. Ze verstoppen zich daarbij achter verschillende drogredenen. Zo zouden Albert Heijn en C1000 ‘te kleine spelers’ op de markt zijn om ongecastreerd vlees van hun leveranciers te eisen en zeggen zij honderdduizenden klachten over berengeur te verwachten.

Opmerkelijk, want zowel grotere als kleinere spelers stappen over of zijn al overgestapt op ongecastreerd varkensvlees. COOP, Deen en de restaurantketen La Place gingen Aldi en Lidl al voor. Bij hen zijn geen klachten over stinkend vlees binnengekomen. En dat is een mooi gegeven, want aangenomen werd dat vlees van ongecastreerde varkens bij opwarming een verschrikkelijke zogenoemde berengeur verspreidt. Eerder dit jaar bleek echter uit onderzoek dat die berengeur bij lange na niet zo vaak voorkomt als gedacht; in minder dan 1 procent van de beren is er sprake van berengeur, terwijl er vrees bestond voor wel 10 procent tot 80 procent.

De enkele keren dat de geur toch nog voorkomt, is hij makkelijk op te sporen met de zogenoemde geurdetectie aan de slachtlijn: na het schroeien van een stukje vlees wordt er door experts geroken of er sprake is van berengeur. Vlees met berengeur gaat een apart verkoopkanaal in. In Nederland bestaat al een productielijn voor ongecastreerde varkens die zo werkt, namelijk die van Milieukeur de Hoeve.Dieren pijn toebrengen is onrechtmatig. Het is alleen toegestaan als er een goede reden voor is. Tot nu toe werd de kans op berengeur als een rechtmatige reden gezien om tot castreren over te gaan. Inmiddels is duidelijk dat er veel minder berengeur voorkomt dan gedacht en dat er simpele alternatieven voor handen zijn om de berengeur te voorkomen. Albert Heijn en C1000 zorgen er met hun inkoopvoorwaarden voor dat varkens leed wordt toegebracht zonder dat daar een goede reden voor is en handelen dus onrechtmatig, aldus Varkens in Nood.

Verdoofde castratie, lost dat niks op?
Castreren is en blijft een zware inbreuk op het welzijn en de gezondheid van beertjes (mannelijke biggen). Verdoving tijdens de ingreep helpt wel iets, maar niet tegen de napijn en andere klachten. Biggen krijgen na de ingreep ook geen pijnstillende middelen. Na de castratie groeien de beertjes minder snel en minder gezond op; ze krijgen vaker antibiotica toegediend, verbruiken meer veevoer en produceren meer mest dan ongecastreerde dieren.

Albert Heijn en C1000 verschuilen zich achter het Verklaring van Noordwijk, dat overigens niet door Varkens in Nood is ondertekend. In die verklaring is afgesproken dat de supermarkten vanaf 2009 vlees alleen verkopen van varkens die bij castratie zijn verdoofd. Toen Noordwijk werd ondertekend, was echter nog niet bekend dat castratie in vrijwel alle gevallen een overbodige ingreep is om berengeur te voorkomen (rapport Beren op de Weg, Wageningen Universiteit, maart 2008). De nieuwe inzichten van dit jaar maken maatregelen die verder gaan dan verdoven daarom noodzakelijk.

Dagvaarding AH en C1000
Varkens in Nood baseert zich in haar dagvaarding op wetenschappelijke onderzoeken, gesprekken met varkenshouders, slachterijen, CBL en dierenartsen. De belangrijkste gronden waarop wordt geprocedeerd zijn:

- Berengeur, de reden voor castratie, komt veel minder vaak voor dan altijd werd aangenomen: niet bij 10% - 80% van alle beren, maar slechts bij 1%
- De consument is veel minder gevoelig voor berengeur dan altijd werd aangenomen.
- Het argument van tienduizenden potentiële klachten die de verkoop van ongecastreerd varkensvlees met zich mee zullen brengen, waarop de supermarkten zich beroepen, is wetenschappelijk niet te bewijzen.
- Er zijn prima alternatieven voor castratie, waaronder de inmiddels succesvolle methode van geurdetectie aan de slachtlijn. Deze maakt het mogelijk de enkele ‘stinkers’ uit de productielijn te halen.
- Zie voor alle argumenten van Varkens in Nood de volledige dagvaarding.

Varkens in Nood heeft ook een speciale campagnewebsite opgezet, zie www.stopcastratie.nl

Bronnen:
1. Berekeningen kans op berengeur – Varkens in Nood
2. Samenvatting wetenschappelijke rapporten
3. Rapport Beren op de Weg - WUR maart 2008
4. Rapport Sensorische beoordeling spekmonsters, oktober 2007
5. Zwitsers onderzoek over berengeur, augustus 2006
6. Video over verdoofd castreren - Trouw TV
Dit artikel afdrukken