Fabrikanten van vis in blik en andere verwerkte vis zijn niet verplicht hun producten van een etiket met informatie over de vis te voorzien. Consumenten weten dan ook niet welke vis ze eten en waar en hoe die gevangen is. Europese NGO's én vissers roepen de Europese Commissie op om hier verandering in te brengen. Ze pleiten voor eenduidige etiketten om illegale visserij te bestrijden, duurzaamheid te bevorderen en eerlijke marktconcurrentie te waarborgen.
Terwijl bij verse, bevroren en gerookte vis labeling verplicht is met details over de exacte vissoort, herkomst en vangstmethode, geldt dit niet voor verwerkte vis zoals vis in blik. NGO’s zoals Oceana en vissersorganisaties luiden de noodklok en eisen dat de Europese Commissie de etiketteringsregels aanscherpt om eerlijke concurrentie te waarborgen en de consument in staat te stellen een bewuste keuze te maken. De roep om meer transparantie beperkt zich niet tot de detailhandel, maar strekt zich uit tot de horeca en catering, waar nu alleen informatie over allergenen verplicht is.
Duurzaamheid
Uit onderzoek van Oceana blijkt dat 40% van de verwerkte vis in België, Frankrijk en Spanje informatie mist. De inwoners van deze landen behoren tot de grootste viseters in de EU. Consumenten weten niet welke vissoort in hun product zit, waar deze vandaan komt of met welke methode de vis is gevangen. Hierdoor weten ze niet wat ze precies kopen en eten. Zo kan een blikje ‘tonijn’ elke willekeurige van de 14 tonijnsoorten bevatten, inclusief soorten waarvan de populaties overbevist zijn.
Oceana benadrukt dat verplichte etikettering ook bijdraagt aan het bestrijden van illegale, niet-gerapporteerde en ongereguleerde (IUU) visserij. Zonder duidelijke etikettering kunnen illegaal gevangen vissoorten gemakkelijk hun weg naar de markt vinden. Zo wordt een aanzienlijk deel van de vis in onder Europeanen populaire vissticks gevangen door Russische schepen. Volgens de IUU Fishing Index staat Rusland wereldwijd tweede op de lijst van landen die het slechtst presteren bij de bestrijding van illegale visserij.
Oneerlijke concurrentie
Europese vissers die zich wel aan strenge regels moeten houden, moeten concurreren met goedkope importproducten uit derde landen die niet aan dezelfde eisen voldoen. Visserijorganisatie Europêche benadrukt dat 70% van de in de EU geconsumeerde vis afkomstig is uit ontwikkelingslanden. Hierdoor ontstaat oneerlijke concurrentie, wat de Europese visserijsector onder druk zet.
De Europese Commissie heeft in haar evaluatie van de gemeenschappelijke marktordening in 2023 al aangegeven dat er behoefte is aan betere informatievoorziening voor consumenten over verwerkte visserij- en aquacultuurproducten. Volgens de herziene visserijcontroleverordening zijn digitale traceerbaarheid en verplichte etikettering vanaf 2029 door de gehele productieketen verplicht.
Duurzaamheid
Uit onderzoek van Oceana blijkt dat 40% van de verwerkte vis in België, Frankrijk en Spanje informatie mist. De inwoners van deze landen behoren tot de grootste viseters in de EU. Consumenten weten niet welke vissoort in hun product zit, waar deze vandaan komt of met welke methode de vis is gevangen. Hierdoor weten ze niet wat ze precies kopen en eten. Zo kan een blikje ‘tonijn’ elke willekeurige van de 14 tonijnsoorten bevatten, inclusief soorten waarvan de populaties overbevist zijn.
Oceana benadrukt dat verplichte etikettering ook bijdraagt aan het bestrijden van illegale, niet-gerapporteerde en ongereguleerde (IUU) visserij. Zonder duidelijke etikettering kunnen illegaal gevangen vissoorten gemakkelijk hun weg naar de markt vinden. Zo wordt een aanzienlijk deel van de vis in onder Europeanen populaire vissticks gevangen door Russische schepen. Volgens de IUU Fishing Index staat Rusland wereldwijd tweede op de lijst van landen die het slechtst presteren bij de bestrijding van illegale visserij.
Oneerlijke concurrentie
Europese vissers die zich wel aan strenge regels moeten houden, moeten concurreren met goedkope importproducten uit derde landen die niet aan dezelfde eisen voldoen. Visserijorganisatie Europêche benadrukt dat 70% van de in de EU geconsumeerde vis afkomstig is uit ontwikkelingslanden. Hierdoor ontstaat oneerlijke concurrentie, wat de Europese visserijsector onder druk zet.
De Europese Commissie heeft in haar evaluatie van de gemeenschappelijke marktordening in 2023 al aangegeven dat er behoefte is aan betere informatievoorziening voor consumenten over verwerkte visserij- en aquacultuurproducten. Volgens de herziene visserijcontroleverordening zijn digitale traceerbaarheid en verplichte etikettering vanaf 2029 door de gehele productieketen verplicht.
