![image](/images/uploads/aspergeweek.jpg)
Groothandel Sligro Amsterdam kondigt een ‘culinaire aspergeweek’ aan. Foodlog ontvangt een foldertje. Achterham 4,95 per kilo.
Maar dit roept vragen op: Asperges AA Vers geschild.
Zou het niet beter zijn (taal) als het ‘verse geschilde asperges’ waren? Of zijn het oude asperges die werden geschild toen ze vers waren?
Maar hoe zit dat, wie weet er meer van?
Zijn er aspergeschillerijen in Nederland? Of is het huisvlijt zoals voorheen garnalen werden gepeld in vissersplaatsen? Of worden de asperges in Polen geschild?
Hoeveel tijd zit er tusssen schillen en aanvoer bij Sligro?
Hoe lang blijven geschilde asperges goed? Of laten we zeggen zo goed als verse?
Wie koopt geschilde asperges en waarom? Ja, tijdwinst, vast wel. Maar geen smaakverlies?
Hebben we een geheime agent bij Sligro?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Vanmiddag opgestoken bij aspergekwekerij in Raalte die de inspirator en voorzitter blijkt te zijn van de Salland aspergeland groep.
Als asperges door een schilmachine geschild worden, heb je minder afval dan als je asperges zelf schilt. Nog een reden te meer om asperges geschild te kopen. Ze rekenden voor het schillen 1 euro per kilo. Heb dus twee kilo vers geschild, terwijl ik stond te kijken, gekocht. Morgen zal ik er een posting maken over dit bezoek.
Waar gebeurd, zojuist gebeurd. Buurvrouw aan de deur. Buurman heb je een weegschaal?
Ze vertrouwt haar eigen weegschaal niet. Want die vindt dat de ham die ze kocht met verpakking en al maar 143 gram weegt. Ze had anderhalf ons gevraagd.
Asperges voor vanavond, met eieren en ham. Ze had de keus. Ham van de Coop, van Heijn of van de Keurslager er tussenin. Het moet goeie ham zijn vond ze, want asperges eet je niet elke dag, dus de Keurslager, de man die het kan. De mooiste ham die ze in de vitrine zag was schouderham. 17 euro per kilo. Alle hammige vleeswaar die niet van een bil komt wordt in Nederland schouderham genoemd (Nick Trachet heeft weer wat te lachen).
Ze kocht op zicht, impulsaankoop: anderhalf ons schouderham. Nog een impuls: even wegen thuis.
En dan naar buurman. Nog eens wegen, het klopt. De slagersvrouw had vandaag gewoon geen zin om 150 gram te snijden. Bij 135 gram had ze er genoeg van, want als we het gewicht van zakje en de plastic bak er aftrekken blijkt er aan ham met plastic velletjes er nog tussen 135 gram in te zitten. Voor die acht gram 'omverpakking' heeft buurvrouw, hebben we uitgerekend', 13,6 eurocent betaald.
Maar omdat het zakje open is nemen we het er van, allebei een plak. Gezellig.
Niks gezellig. Een bremzoute zeiknatte kledder moeten we wegslikken. Daar waag ik mijn asperges niet aan, zegt buurvrouw, dan maar niet van de ambachtelijke slager. Ze springt op de fiets, het kost haar een klein uur, maar ze weet ham bij de Lidl, droge achterham uit Duitsland met een vetrandje. 13 euro de kilo.
De Keurslager had een nieuwe klant kunnen hebben, maar buurvrouw zal er niet meer komen, en ze vertelt het door.
Wellicht is deze vraag hier al vaker naar voren gekomen, alvast mijn excuses voor deze dus eventuele herhaling. Wat is de periode dat je in de zin des woords voedsel vers noemt?
Vangen, doden, klaarmaken en opeten? Groentes hoef je in principe niet te doden, voor dit voedsel zou dan oogsten, klaarmaken en opeten gelden.
Als bovengenoemde het geval is, zou het woord "vers" op geen enkel verpakt voedsel mogen voorkomen toch?
Rinie, dat is gewoon een puntenslijper ;-), ik geloof dat ik nog teveel aanhanger van het simplistiesch verbond ben om het nut hiervan in te zien. Naadloos in de collectie 'ondingen'.