Vrijdagse vraag: gelardeerde lever

Tjonge, wat kunnen rare vragen toch een boel associaties oproepen. Ik bedoelde overigens gewoon wat er staat: waarom noemen we een appel en een sinaasappel bij zijn echte naam (Kanzi, Jonagold etc.), maar een koe en een varken niet. Noch als vleeswaar, noch als vers vlees. We - nee, niet wij, maar de bedrijven die ons eten maken - 'innoveren' ons rot. Maar waarom zetten we er niet eerst eens op wat het is en waar het vandaan kwam? Dat zeg ik niet om te zaniken, maar om andere wegen van innovatie te laten zien.

Je kunt er een heel schap van maken: weet wat je eet, puur en eerlijk dus je mag alles weten. Alles van het dubbeldoel blaarkoprund. Da's toch heel wat anders dan de zoveelste innovatie in 'biefstuk'-worst of filet américain in plakjes (ik ontmoette afgelopen week de fabrikant ervan die me voor een zaal vol slagers te grazen nam, zal er nog over schrijven).
Je kunt het zelfs met ouderwetse gelardeerde lever. En waarom doen we - net als met brood - geen vers gekookte lever in de winkel? 'Alleen deze week'. Teruginnoveren met moderne middelen en de smaak van vroeger. Heel vernieuwend en het smaakt echt als nieuw voor hele volksstammen.

willem@
'...associeren met iets feestelijks'; Klopt. Met een paar zielige stukjes smakeloos spek. Proef jij de kwaliteit van dat spek in dat plakje lever? Nee dus !

Ik begrijp Dick's dilemma !
Het gaat er helemaal niet om of het met of zonder spek is..
'Gelardeerd' is chique. Het is het afgeleide van een Franse keukenterm, die ook overdrachtelijk qua taalgebruik wordt toegepast. De gemiddelde Hollandse kakker zal dan ook 'gelardeerde' lever verkiezen. Dat smakeloos vet heeft uitsluitend een cosmetisch effect. Als een 'mouche' op een schone dameswang..

Wij kopen die troep nooit.
Wat we wel doen: bij een goede slager kopen we een gezond stukje rauwe (bah.. wat eng!) bloederige lever, De leverkleur verraadt soms (mag niet vlekkerig zijn) toch wel een beetje de gezondheid er van.
In een bouillon met wat selderij garen tot hij nog rose is; af laten koelen in de bouillon (!) tot tie koud is; op een een snee bels boerenbrood (wasda ?)met echte boter dik beleggen; wat fleur de sel er op. Heerlijk !
Alternatief: een tikkeltje sambal op de vers gekookte lever....

@johanneke. Er is een aantal redenen waarom de naam op de verpakking staat. Vaak moet dat, voorgeschreven dus. Soms is de leverancier c.q. de producent echt trots op wat er in zit en wil hij dat zo kenbaar maken. Veel vaker wordt de naam gebruikt om de waar aan te prijzen. Daarvoor worden handige reclamejongens/-meisjes gebruikt. Hun opdracht is het spul zo aantrekkelijk mogelijk te benoemen.
Bij het 'gelardeerde' stuk lever bereik je misschien alle drie de mogelijkheden. Door het gelardeerd te noemen, geef je aan dat er spek in zit, maar ik heb zo het idee dat heel veel mensen geen idee van die betekenis hebben, maar het woord associeren met iets feestelijks, iets lekkers. En als je van spek houdt, dan is dat misschien ook wel zo.

Maar waarom weet je dat het gelardeerde lever is? Dan is òf een keer tegen je gezegd, òf je hebt het ergens een keer gelezen - misschien wel op de verpakking zelf. Dus voor de mensen die voor de eerste keer iets zien, is het heel handig en leerzaam dat de naam er op staat. Dan weet je het voor de volgende keer. En zo leer je ook dingen. Denk bv aan een supermarkt in Frankrijk: je ziet een appel, er boven staat pomme en dat zie je een paar keer en (on)bewust sla je dit soort dingen op; tenminste zo werkt het bij mij - zo herken ik in een vakantieland snel namen van etenswaren.
En natuurlijk heeft de vragensteller gelijk: ik zou ook willen weten wat soort lever het is; zeker als je bv om wat voor reden dan ook geen varken (of geen koe)zou eten.

Larderen: met laagjes spek erin. Duidelijke omschrijving van wat er toegevoegd is aan de betreffende lever. Verder weet je nog niks, van die lever en dat spek.
Trouwens, runderlever, vers, dus niet gekookt, ligt hier vlakbij te koop voor nog geen euro per stuk. Bij een zelfslachtende slager, een slachter dus. Dat dan weer wel.