De boer als arbeider, de moderne horige
Wat er gebeurt, legde Wilfred de Bruijn gisteravond bij de VPRO bijna achteloos bloot. Elf, de grote Franse aan de staat gelieerde oliemaatschappij, investeert in het land dat in boerenhanden niet meer rendabel te krijgen valt. De Bruijn spreekt bij Chinon (Loire) met de ouders van een 'jonge' boer die in Parijs bij de TV zijn geld verdient en thuis truffeleiken plantte omdat je daar niets aan hoeft te doen om er wat geld aan te verdienen. In de Berry spreekt hij met een akkerbouwersgezin. Daar is te horen hoe realistische Franse boeren denken. Hun land wordt verkocht, zij worden weer horigen. Arbeiders, zeggen we tegenwoordig. Net zoals vroeger, toen je heren en hardwerkende lieden op het land had. Het gebeurt in de uitzending tussen minuut 20 en 25. Bekijk rustig de hele uitzending; dat is de moeite waard.
Aziatisch en Amerikaans kapitaal
De trend die zich voltrekt, schetste ik vorig jaar al eens naar aanleiding van een uitzending van Arte. Daarin werd ook al een uitstapje naar Frankrijk gemaakt. De Bruijn ziet Elf het Franse platteland in handen van de Chinezen spelen. Elf, de staat onder een dekmantel, koopt de akkers en verkoop ze door.
Het oosten van Europa en het gebied tussen Europa en Rusland zijn al die speelbal van het internationale Aziatische en Amerikaanse kapitaal. Ook in het Westen van Europa blijkt die trend begonnen. Dat kan ook niet anders, want de oude West-Europese landbouw kan niet meer tegen de wereld op.
Maar waarom is Europees kapitaal zo weinig geïnteresseerd?
Fotocredits: sceenshot uit de uitzending, VPRO
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het stond eind vorige week in Le Figaro: Chinezen kopen 1.500 hectare in La Beauce, een van de belangrijke graanschuren van Frankrijk.
Ze betalen meer dan drie maal de marktprijs en omzeilen de Safer. De Fransen zijn verontrust, schrijft Boerderij vandaag.
Kan ik me alles bij voorstellen Piet, en zulke geluiden hoor je ook vaak als burger van de boer op open dagen (zoals van Agrarische Natuurverenigingen). Aan de andere kant: is eigendom van grond (ruimte) net zoiets als bijv. eigendom van schoenen, een huis, een auto? De eerste oorlog van Hollandse kolonisten in Manhattan met de Indianen daar ging er al over, de Hollanders betaalden die Indianen een bedrag voor het eiland en dachten dat dat dus voortaan van hun was, de Indianen hadden het zich voorgesteld als het recht om die zomer daar te jagen, te vissen en iets te planten. Nog in de 19de eeuw maakten Indianen zich druk over dat eigendomsrecht van land, hoe kon je land nou kopen alsof het een paard of stuk gereedschap was? je kon de snelheid van een hert toch ook niet kopen of in geld uitdrukken? Zit iets in denk ik, en het franse SAFER (en roemeense -drept de preemptiune-) is er een verre uitloper van: dat een en ander niet vanzelfsprekend is! In het oude Indie werd er door de NLers een Agrarische Landwet afgekondigd die het verbood om land van inlanders (toen) te kopen, je kon het wel voor een seizoen pachten, dat was het dan. Heel verstandige wet, indertijd dan, heeft veel ellende voorkomen, soms moet je als rechtgeaard dictator de mensen tegen zichzelf, de vrije markt en de demokratie (nog meer referenda? evenzovele lachtertjes!) beschermen, hahaha!
In ons land is er ook een trend dat Jan en Alleman maar denkt van alles en nog wat over mijn eigendommen te mogen zeggen en daar wordt dan tegenwoordig democratisch beleid op gemaakt, waarbij wij als boeren steeds minder de lusten hebben van hetgeen wij hebben, maar steeds meer de lasten. Tirannie van het volk via democratie. Vgl de Duits-Joodse-Amerikaanse filosofe Hannah Arendt , die het ook had over de banaliteit van het kwaad m.b.t. ambtelijke processen en 2e rangs figuren die beleid te makkelijk uitvoeren.
@Piet: in een recent boek over de problemen in Afrika waar ik aan meewerkte, was dat thema grondeigendom een heikel punt, de helft van de auteurs dacht dat er zonder kadaster en wettelijke eigendomspapieren niets van de grond kon komen daar, omdat boeren dan niet zouden investeren en intensiveren.Maar ja, ga er maar aan staan,al die lapjes grond waar hapsnap iets door elkaar wordt geplant (en die soms 10 jaar braak blijven liggen), hoe zou je dat moeten aanpakken?? Tamelijk onpraktisch ook, wil niemand en is ook niet te betalen. En de grote investeerders uit buitenland vinden hun bedje gespreid, want ze hebben juridisch alleen met die staat te maken, eigenaar van alle grond (dat hebben ze van de kolonialen idt zo overgenomen, staatsdomein, terra nullius heette dat, grond van niemand, indien geen papieren).
Anecdote: er kwam eens ooit iemand mijn tuin in Kenia binnenlopen om een bananentros van mijn (dacht ik) boom te oogsten, ik kwaad, maar mijn tuinman vond dat hij dat mocht, omdat hij hem daar idt geplant had, gewoonterecht, voor ons raar, voor hun heel gewoon, en prima zo, wie zaait ,mag oogsten!
Voor rechtsbescherming van eigendommen (o.a. van o.g.) heb je een openbaar register nodig, zoals een goed kadaster. Zelfs Griekenland heeft dit maar amper op orde. Zonder goede borging van eigendommen is er sprake van willekeur en dus tirannie.