Afgelopen weekend kocht ik gewone frambozen bij Hoogvliet in de aanbieding voor € 1,50 per doosjes. Ze zagen er prachtig en onbeschadigd uit. De smaak viel alleen vreselijk tegen. Ik heb er maar een sausje van gemaakt, waardoor je nog iets van frambozensmaak kon herkennen. Ik had beter naar de Nieuwmarkt in Amsterdam kunnen rijden, waar Henny van Bergeijk vorige week zaterdag drie doosjes biologische en lekker smakende frambozen verkocht voor € 5,00.
Aangezien je van 4 ha frambozenstruiken ongeveer 50.000 kg vruchten kan oogsten, terwijl eenzelfde oppervlak 15.000 kg biologische frambozen oplevert klopt hier iets niet. Reden om Henny van RaspberryMaxx daar eens naar te vragen.

Leergeld
Henny van Bergeijk en Carlo Peters telen op 4 ha biologische frambozen. Eerst teelden ze twee jaar gewone frambozen, maar drie jaar geleden schakelden ze over op biologisch. Ze moesten zoeken naar de juiste rassen en teeltwijze en hebben daarvoor uiteraard hun leergeld betaald. In de eerste jaren was de productie laag, maar nu is dat anders. De boomgaard produceert nu voldoende kilo’s. En die kilo’s zijn heel hard nodig om de investeringen van de afgelopen jaren terug te verdienen.
De afzet verloopt via de biologische groothandel Udea in Veghel, die vervolgens weer natuurwinkels bevoorraadt. Dat contact heeft ook moeten groeien en verloopt nu eigenlijk lekker. Tot veertien dagen geleden. Toen bleven Henny en Carlo met veel frambozen zitten, omdat de natuurwinkels te weinig bij hun groothandel bestelden. Op dat moment merkten de frambozentelers hoe kwetsbaar je bent als je zelf je producten probeert te verkopen. Ze moesten gaan leuren met het overschot. Zodra de handel merkt dat je iets te veel hebt, dan wordt deze afwachtend. Dus moesten de extra frambozen op de markt aan de man en vrouw gebracht worden, terwijl de kostprijs van biologische vruchten al minstens € 1,50 is.

Verschillend beleid
Henny: “Op dat moment besef je dat je afhankelijk wordt van je afnemers. Dat is geen prettige situatie. We willen eigenlijk al jaren een regelmatige afzet opbouwen, met min of meer vaste prijzen. Dat is voor iedereen duidelijk.” Ze constateert dat de uitbatersHenny van Bergeijk

van natuurwinkels bijvoorbeeld een heel verschillend beleid hanteren. De één maakt liever flinke omzet met iets lagere marge, de ander verkoopt liever wat minder tegen hoge prijzen(soms wel 4,79 per doosje). “Op dat moment weten consumenten ook niet meer waar ze aan toe zijn. Wat mag een doosje nu kosten als de prijzen overal zo verschillend zijn? Wij zouden graag zien dat er ongeveer een vaste consumentenprijs is voor biologische frambozen.” Daar steekt ook de filosofie van Henny en Carlo achter dat frambozen voor iedereen betaalbaar moeten zijn, jong en oud. Voorbeeld daarvan is de huisverkoop op momenten dat er weinig frambozen zijn. “Soms komt er iemand voor rijden met een Jaguar, die even twintig doosjes wil kopen, waarbij er voor een ander niets over blijft. Op zulke momenten hangen we een bordje op: maximaal driedoosjes per klant”, vertelt Henny.
Op dit moment is het overschot aan frambozen er weer doorheen. Marqt doet een aanbieding en een Duitse klant neemt een partij af. Henny kan dus weer lachen. Voor even. Aan de struiken hangen nog voldoende frambozen. Dus wie zin heeft kan zelf komen plukken in Meijel tussen 10.30 en 18.00 uur (maandag gesloten). Kijk op http://www.raspberry-maxx.nl/

Henny heeft dus een kostprijs van ruim € 1,50 voor een doosje van 250 gram. Als zij de verkoopt voor € 2,00 (25% marge) aan de groothandel, wat mogen de biologische dan in de winkel kosten? En de gewone?

Dit artikel afdrukken