imageEen uitgebreid verhaal over de verwarring rond het begrip 'organic' (=biologisch) in the Financial Times. Auteur Bee Wilson (volgende week verschijnt haar boek Swindled: From Poison Sweets to Counterfeit Coffee – The Dark History of the Food Cheats publiceert) zet alle labels en labelstoekenende instanties op een rijtje en probeert te achterhalen wat die keurmerken nu eigenlijk betekenen.

'Organisch' is een woord geworden waarin we veel tegenstrijdige dromen over voedsel hebben gestopt, schrijft ze. En: Organisch is een toverwoord om ons tegen de rotzooi, de chemicaliën en de industriële schaal waarop het meeste wat we eten is geproduceerd te beschermen. Ze citeert een andere auteur, Lynda Brown, die The New Shopper’s Guide to Organic Food (2002) schreef: Consumenten zien organisch eten als een veilig toevluchtsoord. Maar organische voedselstandaarden zijn niet perfect en zullen dat waarschijnlijk ook nooit zijn, omdat het leven niet perfect is.' Wanneer je het hele artikel doorploetert, merk je dat sommige producten het label wél krijgen, ook al is de organische productie nauwelijks beter dan de "normale", en dat andere producten het label niet dragen omdat de vaak kleinschalige producent niet kan of wil investeren in de aanschaf van het label. Wil je dus 'organic' boodschappen doen, dan heb je haast een diepgaande meerjarige studie nodig om precies te weten of je nou wel of geen ongewenste pesticiden of conserveringsmiddelen in je mond stopt. Het zal in de UK niet heel veel anders zijn dan hier. Het wachten is op het zoveelste Europese label als paraplu boven al die ander keurmerken. Dan begrijpen we er tenminste allemaal niets meer van.
Het hele artikel staat hier: vind je hier
Dit artikel afdrukken