Ondanks het onvolprezen www.food-info.net dat in Wageningen wordt bijgehouden door Ralf Hartemink en zijn team, wijs ik hier toch graag op de vertaling die Will Jansen maakte van een compact boekje over 'voedingsverbeteraars' en andere hulp- en conserveringsmiddelen in je dagelijks eten. Sommige zijn volstrekt natuurlijk, onschuldig en alleen maar handig in ons moderne leven. Er zijn er ook die minder en zelfs helemaal niet fijn zijn. Lees, kijk, vergelijk en wordt kritisch. Dat is de grootste winst van dergelijke publicaties.
Anka Jansen schreef vanmorgen in haar nieuwsbrief: Begin 2007 was Will Jansen voor een culinaire reis in Frankrijk en zag in een boekwinkel het boekje Additifs Alimentaires liggen. Hij was toen druk bezig met de Culinaire Almanak en vooral de wikkels van de kant-en-klaarmaaltijden die getest werden, hadden zijn aandacht getrokken. Op internetsites als www.aspartaam.com las hij een verontrustend verhaal over E-nummers die zonder enige terughouding aan zijn eten toegevoegd worden. Terug in het hotel begon hij het boekje te lezen. Het is geschreven door Corinne Couget en het benoemt alle tot nu toe bekende E-nummers en hun bijwerkingen. Veertien jaar heeft Couget onderzoeken en literatuur bestudeerd en dat alles opgenomen in een handzaam boekje. Will Jansen besloot de gids te vertalen voor de Nederlandse markt. Regelmatig kwam hij geschokt vertellen dat er zoutzuur, chloor of aluminium in zijn - en uw - eten zit. Gewoon eten dat we nietsvermoedend bij onze goedgesorteerde supermarkt kopen. En we eten zo gezond en bewust en we kopen biologisch, maar het zit echt overal in.
De gids is klein en stevig en past in uw binnenzak of boodschappentas. E-nummers staan in groen, oranje of rood en dat staat voor veilig, oppassen en gevaarlijk.
Volgens de laatste opgave hebben we er binnen vijf werkdagen ruim vijfhonderd van verkocht en wij vinden dat best veel.
Het boekje is uit en u kunt het hier bestellen
Dit artikel afdrukken
Anka Jansen schreef vanmorgen in haar nieuwsbrief: Begin 2007 was Will Jansen voor een culinaire reis in Frankrijk en zag in een boekwinkel het boekje Additifs Alimentaires liggen. Hij was toen druk bezig met de Culinaire Almanak en vooral de wikkels van de kant-en-klaarmaaltijden die getest werden, hadden zijn aandacht getrokken. Op internetsites als www.aspartaam.com las hij een verontrustend verhaal over E-nummers die zonder enige terughouding aan zijn eten toegevoegd worden. Terug in het hotel begon hij het boekje te lezen. Het is geschreven door Corinne Couget en het benoemt alle tot nu toe bekende E-nummers en hun bijwerkingen. Veertien jaar heeft Couget onderzoeken en literatuur bestudeerd en dat alles opgenomen in een handzaam boekje. Will Jansen besloot de gids te vertalen voor de Nederlandse markt. Regelmatig kwam hij geschokt vertellen dat er zoutzuur, chloor of aluminium in zijn - en uw - eten zit. Gewoon eten dat we nietsvermoedend bij onze goedgesorteerde supermarkt kopen. En we eten zo gezond en bewust en we kopen biologisch, maar het zit echt overal in.
De gids is klein en stevig en past in uw binnenzak of boodschappentas. E-nummers staan in groen, oranje of rood en dat staat voor veilig, oppassen en gevaarlijk.
Volgens de laatste opgave hebben we er binnen vijf werkdagen ruim vijfhonderd van verkocht en wij vinden dat best veel.
Het boekje is uit en u kunt het hier bestellen
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Natuurlijk is niet het zelfde als onschadelijk. Er zijn een hoop schadelijke stoffen in de natuur te vinden.
Van xylitol kun je een beste buikpijn krijgen.
Kan iemand mij vertellen of Xylitol nu wel of niet schadelijk is. In het boekje staat vermeld dat het schadelijk is en de diverde reformwinkels zeggen dat het een natuurlijke zoetstof is en dus niet schadelijk. Help?
Eén van de niet-ter-minste der verwerkers, beweert dat het een ambachtelijk recept is om standyoghurt in de pot, beker af te vullen vooraleer te broeden. Ik beweer dat het niet anders kan en dat het dus niets met (een) ambachtelijk recept) te maken heeft. Jij lijkt mijn stelling te bevestigen. Die bewering van me (en ook het onnodig gebruik van magere melkpoeder in de bereiding van volle standyoghurt)viel helemaal niet in goede aarde, dat kan ik je alvast vertellen. Jammer genoeg ook niet meer, want ze hebben m'n mondje gesnoerd. Lang leve de open en transparante communicatie.
Zoals ik al zei, ik beschreef de roeryoghurt. Ik werk zelf niet met standyoghurt, maar neem aan dat je dit eerst afvult en pas daarna gedurende enige tijd in een broedcel zet. Maar wat is nu eigenlijk jouw punt??
@Liesbeth: Sorry dat ik aandring, maar mag ik je vragen wat je antwoord is op de vraag: "kun je je voorstellen dat je STANDyoghurt maakt door de melk in een groot recipiënt te laten broeden en dan te gaan afvullen in beker, ...