Onderzoekers uit Ghana, Kenia, Groot-Brittannië en Zwitserland maakten een schatting van de jaarlijkse economische schade voor de Afrikaanse landbouw als gevolg van invasieve soorten die vanuit hun oorspronkelijke biotoop door menselijke activiteiten in Afrika terecht zijn gekomen.
Het team deed een literatuuronderzoek op basis van peer-reviewed wetenschappelijke artikelen over soorten die niet inheems zijn op het Afrikaanse continent en daar oogstverliezen veroorzaken. Hun doel was vast te kunnen stellen welke economische impact de exoten hebben op oogst, beheer en de kosten van onderzoek om ze te bestrijden. Daarom vroegen ze tevens 1.000 direct betrokkenen - zoals boeren, onderzoekers en overheidsambtenaren - naar hun inschatting van de financiële consequenties van de op het continent aanwezige exoten. Op basis daarvan berekenden ze de oogstverliezen en de kosten die Afrikaanse boeren maken om oogstverliezen door hun wildgroei of vraat te beperken.
Het team berekende op basis van de schattingen dat de gemiddelde kosten van invasieve uitheemse soorten voor de landbouwsector in de 54 Afrikaanse landen $74,3 miljard per jaar bedroegen. Het zwaarst getroffen land blijkt Nigeria te zijn, waar jaarlijks ongeveer $1 biljoen aan kosten verloren gaat door invasieve soorten. Het tweede zwaarst getroffen land is de Democratische Republiek Congo, waar jaarlijks $317 miljard verloren gaat.
In totaal bleken de economische verliezen als gevolg van invasieve uitheemse soorten groter te zijn dan het BBP van 27 van de 49 landen die in de studie werden betrokken.
De berekende verborgen kosten bestaan in belangrijke mate uit niet uitbetaalde loonkosten. Volgens de onderzoekers laat het onderzoek met name de verborgen economische en sociale kosten van het wieden van gewassen op het hele continent zienVeruit het grootse deel van de berekende kosten gaat zitten in het wieden van invasief onkruid (99,2%, €3,63 biljoen). Onkruid tussen graangewassen is daar weer het belangrijkste deel van (72%, $2.61 biljoen). Het wieden van onkruid tussen groenten kost verhoudingsgewijs weinig (3,3%, $120 miljard).
De berekende verborgen kosten bestaan in belangrijke mate uit niet uitbetaalde loonkosten. Volgens de onderzoekers laat het onderzoek met name de verborgen economische en sociale kosten van het wieden van gewassen op het hele continent zien. Het verwijderen van invasieve uitheemse onkruiden is grotendeels onbetaald werk en wordt voornamelijk uitgevoerd door vrouwen en kinderen. Daardoor krijgen zij geen ruimte om deel te nemen aan andere activiteiten en zijn ze uitgesloten van onderwijs.
De auteurs zijn ervan overtuigd dat ze de verborgen kosten niet hebben overschat. Ze waarschuwen zelfs dat hun bevindingen eerder een onderschatting zijn van de werkelijke economische impact van invasieve soorten in de Afrikaanse landbouwsector, omdat ze de kosten van bestrijdingsmiddelen niet hebben opgenomen in berekeningen.
Het is tijd voor actie zeggen verschillende experts en hulporganisaties tegen het Franse persagentschap AFP. Kat Kramer, hoofd klimaatverandering bij Christian Aid, zei dat het onderzoek op de agenda moet staan van de G7-besprekingen aankomende maand. "Dit rapport moet een wake up call zijn voor de wereldleiders die zich voorbereiden op de G7", zegt Kramer. "Een van de drijvende krachten achter invasieve soorten is een veranderend klimaat, omdat nieuwe planten een bedreiging vormen voor gevestigde gewassen."
Invasive species costing Africa $3.66 tn a year: study.
— AFP News Agency (@AFP) May 20, 2021
Researchers in Ghana, Kenya, Britain and Switzerland have sought to estimate the annual economic hit caused by invasive species to African agriculturehttps://t.co/uVhU2xJ6hf pic.twitter.com/EdouEJvTSE
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dick Veerman #23; Looking forward to that. It is a very strange exercise, and many reasons for saying so have already been highlighted, a.o. by Jopie #4, Niek, Wouter, Marco, and my old fellow club member Harry Nijenstein #12. To which I could add some practical observations:
- IASs are not generally a particular problem in arable agriculture. As has been pointed out, you have to weed anyway, and for that to be effective you need to do it early, before the weeds flower or form strong underground parts to survive. Whether the weed is indigenous or not makes little or no difference. In fact, in any country most weeds are exotics. Provided the weeding is done properly, IASs do not take any extra time.
- The problem is bigger in nature conservation areas, natural grazing lands, and to some extent in permanent crops (orchards etc.). But no-one weeds there. It does cost money to fight the IASs of course, but I very much doubt that it would run to the kinds of orders of magnitude as quoted.
- As to the labour use issue: traditionally this was the main constraint on arable crop production in Africa. You could not grow more maize than you could keep clean, with a hoe, in a fixed period of time. This limited the area cultivated everywhere. Nowadays, in many parts of Africa population density in rural areas has increased to such an extent that the simple availability of land is becoming a bigger problem. This seems counterintuitive, in the face of all those figures about the vast open spaces in Africa that would presumably be the only place where expansion of agriculture is still possible. But the vast majority of those open spaces are just not suitable for arable agriculture. Where the soils are good, the population is dense, and land, not weeding labour, is the constraining factor. Investment in intensification of agriculture becomes the key factor, like everywhere else in the world. As long as employment is a problem there is still labour for weeding. But the cost would be unacceptable, even at relatively low wages.
- Herbicides are already replacing hand labour, but there are different dynamics directing that. The most important one is schooling. There is no place where parents don't recognise its importance, and keeping kids out of school to help weeding is only done in very extreme circumstances. In Eswatini, efforts by Government extension officers to promote early planting of maize (that was before the time when global warming started delaying the onset of the rains) were futile, because it would mean that the crops had to be weeded before the start of the midsummer school holidays, and the kids would not be available. A second one is off-farm employment, as already mentioned. Even if there is not much available, its existence tends to drive up wage expectations, and labour becomes uninterested in a weeding job or the farmer cannot meet the cost. Herbicides are much cheaper, and more importantly, quicker!
I have found that nowadays the reputations of many old and venerable research institutions do not mean much any more. This King's College effort seems to be a case in point. Academic ivory tower calculations based on assumptions that have no practical field relevance. A sad picture.
Thank you, Toon!
The difference between a modern and traditionalistic work ethic is basically the difference between 'living in order to work' and 'working in order to live'. The last one prevails in traditional rural societies.
Furthermore the workethic is related to many different factors, as can be seen in the description of my book (check the link in my previous comment).
Toon, #25, would you please be so kind to clarify in a few sentences or paragraphs the quintessence of the difference in work ethics?
Mooi, Ton, dat was één van mijn favoriete songs van the Rolling Stones.
Indrukwekkende tekst, die inderdaad ook goed past in deze draad.
Ik ga hem vandaag maar weer eens draaien.