1 min‘Smaak bestaat uit twee onderdelen: wat je proeft op je tong, en wat je ziet of hoort. Samen vormt dat ‘lekker’ in je hoofd’, zegt Kole onderzoeker bij het Centrum voor innovatieve consumentenstudies van AFSG. ‘Informatie op de verpakking speelt daarom een belangrijke rol in de beoordeling van producten. Als je aan mensen vraagt waarom ze iets kopen, dan noemen ze vooral de smaak, waarbij ze hun tong bedoelen. Wij tonen aan dat dat voor grofweg dertig procent niet waar is. Als de informatie op de verpakking niet klopt, dan beïnvloedt die namelijk toch de smaak. Smaakbeleving is een optelsom van de smaak in je mond en de ideeën die je over het product hebt.’
De invloed van de verpakking is niet bij alle producten even groot. ‘Stel dat ik elke dag twee liter cola drink, dan proef ik het verschil tussen echte cola en cola van een huismerk echt wel. Maar als ik het maar af en toe drink, dan ervaar ik het verschil vooral doordat het in een andere verpakking zit. Bij kabeljauw werkt dat dus ook zo, want dat eten mensen niet dagelijks. Dan maken je gedachten dus meer uit voor wat je proeft.’
Kole deed het onderzoek bij een kleine vijfhonderd huishoudens, die de vis thuis kregen en bereidden. Eén groep kreeg vis zonder informatie, de tweede groep kreeg ‘wilde vis’ en de derde kreeg een pakje met ‘kweekvis’ met positieve informatie over kweken. Ook werd er informatie gegeven over prijs en versheid. Alle gezinsleden vulden vervolgens een vragenlijst in. Kole: ‘We willen juist weten wat thuis, met alle drukte eromheen, de invloed van informatie is. Als je dan verschil vindt, wordt het pas belangrijk. Ook de prijs bleek erg belangrijk te zijn. Hoe duurder de vis hoe beter die gewaardeerd werd.’
‘We hadden in deze studie verwacht dat positieve informatie over kweekvis een positief effect zou hebben. Omdat veel consumenten nog weinig weten over de voordelen van kweken, hadden we verwacht dat het makkelijk zou zijn om mensen iets te leren. Toch leidt nieuwe kennis niet tot een positieve waardering, integendeel. Consumenten nemen aan dat kweken een negatieve invloed op de smaak heeft, en die verwachtingen zijn dus niet zo makkelijk te veranderen.’
Voor viskwekers betekent dit dat ze er goed aan doen om hun imago op te krikken, meent Kole. Hierbij kunnen ze bijvoorbeeld benadrukken dat kweken duurzamer kan zijn dan vangen.
Bron: persbericht WUR
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_Zuidereiland__landschap_480_289_84_s_c1.jpg)
Lidl, AH, Wilbrink en ham. Nog verbazender is het als je je realiseert hoe het kan dat die 'goedkope' ham naast beter zoveel minder duur kan dan bij AH. Daarmee gaan we off-topic. Hoeft ook niet, want ik probeerde het hier laatst uit te leggen. In het kort samengevat: Lidl wil geen fratsen, alleen een goed product. AH speelt met de hele marketingmix. Dat kost een boel geld, maar je koopt er als consument niks voor. In ieder geval geen lekkere ham.
Idd, dat is nieuws voor de consument, die met z'n ogen koopt, maar die best tevertellen valt waar hij heen moet. Ik las gisteren in de Volkskrant dat de folders van Aldi en Lidl beter gelezen worden. Als we mensen nou vertellen dat je er niet alleen goedkoper maar ook lekkerder koopt. Dan horen ze inderdaad echt wat nieuws.
Tis opmerkelijk dat Wilbrink dat gewoon recht-op-en-neer durft te melden in de Telegraaf. Het zou pas helemaal wat wezen als Wageningen zulk smaakonderzoek zou doen en publiceren.
Peter Jens, was het niet ook: Erst kommt das Fressen und dan die Moral?
Nick, ja, ik heb een keer een horizontale kaviaarproeverij meegemaakt. Vanwege een Inkoop-test voor wat in de wandelgangen de Commie werd genoemd, de supermarkt voor blauwe-paspoort werkenden in Wenen. De lekkerste was een bepaald blik uit Iran, maar de vangmethoden en hoeveelheden plus de achterliggende of onderliggende (?) organisatie fragwürdig.
Das Essen soll zuerst das Auge erfreuen und dann den Magen.. wordt dus wellicht zuerst das Wissen, dann das Auge und dann den Magen?
Ja Nick, maar Robin maakt een zinnige opmerking. '...als de kok ze gebruikt omdat zijn klanten het chique vinden'. Met truffels heb je dat. Royaal plakken truffel over een gerecht. tsjongejonge, geen wonder dat het zo duur op de kaart staat. Maar kaal is een schijf truffel niet lekker. Onzichtbaar in een gerecht (rijst, puree, pate) kan truffel een sensatie zijn, maar ja, het toont niet, zo verstopt.
Leuk allemaal he, Wageningen?!
Ik verzet mij tegen het idee dat oesters en foie gras duur zouden zijn. Oesters hebben hun voor- en tegenstanders (op basis van textuur en uitzicht) en zuiver om het geld zul je iemand nog geen oesters laten eten. Daarvoor ligt het walggehalte te hoog. Daarbij ligt de kiloprijs van oesters al een tijdje onder de prijs van grote mosselen van bij Prins en Dingemanse.
Foie gras is "makkelijk" eten. het ziet er niet afstotelijk uit en eet lekker weg. Je kunt het zelfs op boterhammen smeren. Prijzen voor foie gras zijn ook niet extreem hoog.
Anders ligt dat met (echte) kaviaar. Je mag nooit proeven, je bestelt er als een kat in een zak en kaviaar is ZO zeldzaam dat er nauwelijks experts van rondlopen. Wie heeft ooit een horizontale kaviaarproeverij meegemaakt? Het succes van kaviaar ligt bij het gebrek aan kennis van de consument. Neppen en substitutie zijn hier heel eenvoudig, niemand die ooit klaagt. Truffels zijn nog zo'n makkelijke nep. wat er in die branche voor rommel wordt verkocht is niet te beschrijven. Bij de twee andere "chique" etensvormen is dat veel moeilijker. Er zijn echt wel veel oesterliefhebbers, en ze weten echt wel wat goed is.