Het Wereldnatuurfonds blijkt een groot voorstander van intensivering van de landbouw om de natuur en biodiversiteit te redden. Dat vertelde Jason Clay, Senior Vice President of Market Transformation van het Wereldnatuurfonds, die afgelopen week in Nederland op bezoek was en onder meer sprak op het Ministerie van Buitenlandse Zaken.
WUR-Bestuursvoorzitter Aalt Dijkhuizen betoonde zich het afgelopen kwartaal in de pers een nadrukkelijk voorstander van intensieve landbouw. Wageningen World komt in het jongste nummer met een interview waarin Jason Clay meldt dat hij en het WNF dezelfde mening zijn toegedaan. Als we de natuur willen sparen, zullen we de landbouw nadrukkelijk verder moeten intensiveren. Het blad vat de mening van Clay samen met de volgende woorden: "de voedselproductie per hectare land moet drastisch omhoog, zodat er ondanks het opschroeven van de wereldvoedselproductie toch ruimte blijft voor de natuur." Met deze stellingname betoont ook het WNF zich een volger van de zogenaamde Borlaug-hypothese.
Het interview is te lezen in Wageningen World op pagina 17.
Jason Clay heeft een boerenachtergrond en vertelde bij TED hoe grote bedrijven de wereld kunnen redden:
Fotocredits: Jason Clay, still, TED
Dit artikel afdrukken
Het interview is te lezen in Wageningen World op pagina 17.
Jason Clay heeft een boerenachtergrond en vertelde bij TED hoe grote bedrijven de wereld kunnen redden:
Fotocredits: Jason Clay, still, TED
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Intensieve lobby van meneer Clay. Op de klimaattop in Kopenhagen 2009 stond hij te pleiten voor klimaatsubsidies voor landbouw waar niet geploegd wordt. Daar komt veel minder CO2 uit de bodem vrij, was de stelling. Voor het gemak maakte hij geen onderscheid tussen de vele verschillende vormen van 'no-till', waardoor de meest toegepaste vorm er ook onder valt: de roundup ready teelt van soja en mais. WWF steun aan klimaatsubsidie voor Monsanto. Net als in zijn pleidooien voor GGO's voor Afrika, samen met Monsanto, Gates Foundation, Rockefeller Foundation. O ja, en WUR prof meneer Rabbinge niet te vergeten, die zit ook in die stuurgroep, maar dat is een ander artikel waardig.
WWF, Pakt mit dem Panda, enorme steun voor de grote bedrijven. Eliteclub, jammer voor al die enthousiaste vrijwilligers die daar hun steun en tijd in steken zonder dit soort spelletjes te zien. Was ik er ook een van toen ik jong en naïef was .......
Voor nu veel interessanter het rapport van het EU Milieu Agentschap, met rake kritiek op de intensieve landbouw en GGO lobby:
Genetically modified food and crops
The report also says that GM crops provide no direct benefit to consumers, are over-hyped, not necessarily safe and are largely unsuitable for the great majority of the world's farmers.
It argues that "top-down" GM companies cynically manipulate the international patent and subsidy systems to gain maximum returns. "Modifying genotypes and capturing them as [intellectual property] through plant variety protection and patents is a far easier means of capturing financial benefits than attempting to [innovate] with cover crops, rotation schedules and composting, farmer-initiated training and education and small scale marketing and credit programs," it says.
The study compares the potential of high-input GM farming with that of low-tech "agro-ecological" methods increasingly employed by small farmers in developing countries, and argues that the risks of GM are downplayed and its benefits overplayed.
"Evidence is accumulating of inflated benefit claims and of adverse effects. The benefits that may have been overstated are the reduction in pesticide use, the reduced use of more toxic pesticides, higher yields and farmer income. The safety of GM crops is presumed when there is a lack of evidence of harm, as if this were equivalent to evidence of lack of harm, when it clearly is not. Hence many of the safety conclusions … are assumption-based, rather than evidence-based, reasoning."
The study does not dismiss GM crops but says they have limited value as presently employed. Rather than being a widely used technolgy, GM is limited to very few countries and just 3% of the world's farmland, says the report. "Despite more than 30 years of research and development and nearly 20 years of commercialisation of GM crops, surprisingly only two traits have been significant in the marketplace - herbicide tolerance and insecticide production. And they are grown at scale only in a small number of countries. Industry-derived figures report a large number of global hectares under GM cultivation, but when examined … indicate an uneven global commitment to GM crops."
Alsdus citaten uit artikel in de Guardian.
Nog even een verduidelijking.
Aalt Dijkhuizen heeft gelukkig gespecificeerd wat hij onder intensivering verstaat:
- hogere productie per hectare
- hogere productie per dier.
Daar ben ik het in principe mee eens. Sterker nog, ook de biolandbouw streeft daar naar.
Dijkhuizen heeft dus NIET gepleit voor meer inputs van kunstmest, bestrijdingsmiddelen per ha, antibiotica per dier etc. Toch denk ik dat veel critici denken dat hij dat heeft bedoeld en dat verklaart deels de heftigheid van de reacties. De tegenstelling is dus minder zwart/wit dan het lijkt.
Het begrip intensivering is dubbelzinnig en geeft vaak verwarring.
Ten eerste moet je het altijd relateren aan een productiefactor: grond, kilogram product of dier. Stel bijvoorbeeld je gebruikt 10% meer kunstmest en daardoor stijgt de productie met 20%. Dan gebruik je per ha meer, maar per kilo product juist MINDER kunstmest.
Ten tweede kan intensivering betrekking hebben op input of op output. Soms kun je de output verhogen met minder (!) input. Dat is wat Rabbinge vaak bepleit. Ook de biologische landbouw streeft naar een hogere output met weinig input, bijv. door veredeling.
Ten derde moet je zeggen welke input je bedoelt: kunstmest, bestrijdingsmiddelen, diergeneesmiddelen, kapitaal of arbeid?
Dus als je de term intensivering gebruikt moet je er eigenlijk altijd bij zeggen wat je bedoelt:
- input, output of beide?
- als het input is: welke input?
- en input per wat? Per hectare? Per kilo product? Per dier?
Zonder er enige details bij te noemen lijkt me de roep voor intensiveren in de landbouw slechts simpele kretologie. En in de landbouwpraktijk heb je weinig aan kretologie. Waar en wanneer intensiveren? Gelijktijdig intensiveren in zowel plantaardige productie voor veevoeders als intensiveren voor plantaardige humane voeding? Dat lijkt me markttechnisch weer moeilijk samen gaan. Zomaar een een paar details die me te binnen schieten.
Uit de oproep om in de landbouw te intensiveren zoals die nu gepresenteerd is valt voor mij maar één conclusie trekken.
Van overproductie overstappen naar nog meer overproductie.
Het verbeteren van voedselproductie met minder input is ook intensiveren, dat kan en gebeurt zelfs in Nederland nog. Als dat gecombineerd kan worden met een beter dierenwelzijn dan compenseren we ons nationale oogappeltje: De Oostvaardersplassen.