image

Woest was ik, want m’n free.fr ADSL zou weer in orde zijn als ik in Frankrijk aankwam. Een onweer had 4 weken het weken geleden onklaar gemaakt.
Nadat ruim 3 weken gelden het euvel was vastgesteld, werd ons op 27 september beloofd dat het kapotte onderdeel een voedinkje – opgestuurd zou zijn. Nee dus. Wat ze beloven, doen ze gewoon niet.
Dus als je ooit ADSL in Frankrijk overweegt: neem zeker geen free.fr! Hun belofte is volstrekte nep: ze doen er 2 weken over om een postpakketje over nauwelijks 400 km verstuurd te krijgen. Vandaar dat ik me de afgelopen dagen redelijk koest hield. Het euvel is overigens nog steeds niet verholpen, maar ik kan nu stiekem een beetje om ze heen. Leve zoveel freedom!!!

Het akkefietje gaf me wat meer ruimte om plezierige kleinigheden te zien. Wél eerlijke.

Uit Nederland kwam een courgette mee. 'Puur Noord-Nederland', maar ooit afkomstig uit Zuid-Amerika. Een prima bio-courgette, mét een lekker bittertje en veel smaak. De Franse supermarkt bio-courgette die we er naast aten haalde het er niet bij.
Lees het etiket: raar (`streekcourgette`), maar super eerlijk. Niet nep en met zorg geteeld.

Niet nep, maar ook niet echt was de Brie – de bekende streekkaas uit het Zuid-Oosten van Parijs – die ik onderweg tegenkwam tegen. Een wonderlijk geval. Het merk Président, de fabrikant van het kaasje, resideert in Bretagne, het Westen van Frankrijk, op zo'n 350 km ten westen van waar de brie vandaan komt. Het kaasje van het etiket blijkt echter gemaakt in de Vogezen ('fabriqué dans les Vosges'), het uiterste Oosten van het land, aan de grens met Duitsland.

Het staat gewoon op het product. Niet eens in de kleine lettertjes. Vooruit, zoveel niet–nep stemt me weer vrolijk over dit land met z'n derderangs digitale service. Het feit dat we in Nederland toch bio maken die óók nog lekkerder is trouwens ook. Nederlandse producten hebben hier namelijk niet zo'n beste naam: geen smaakkwaliteit ;-)
Dit artikel afdrukken