Zomaarse kaasmijmering

We waren ze kwijt geraakt. Deze kazen waren ergens boven beland, omdat het daar ook voldoende, maar niet zó koud is als in de koelkast. En omdat bij het gebruikelijke kaasplekje in de kelder de CV staat te loeien.

Ze waren eigenlijk voor het oudejaarsdiner dat we naar goede Franse gewoonte vierden. We aten ze gistermiddag. Zomaar. We kochten ze trouwens ook zomaar. Op de zondagse markt. Ik schreef gisterochtend een tekst voor een blad over het verschil tussen OK tech en kleinschalig gemaakt bio food. Dat valt vaak uit in het voordeel van tech food, betoogde ik. Als het tenminste op modern milieubeleid aankomt.

Wat is het toch fijn om zomaar in de winter, zomaar op een woensdagmiddag zomaar in een land te zijn waar je zomaar op de markt zoveel lekkere schapenkazen kunt kopen. Ambachtelijke. Heel ouderwets. En lekker!

'T is maar goed dat m'n tekstje al doorgemailed was ;-)