Een pindaproducent die willens en wetens met Salmonella besmette producten naar zijn afnemers stuurde, is tot 28 jaar cel veroordeeld. Daarmee laat de Amerikaanse overheid zien dat zij voedselveiligheidszaken serieus neemt.
Een Amerikaanse rechtbank veroordeelde gisteren pindaproducent Stewart Parnell tot 28 jaar gevangenisstraf. Er was levenslang geëist. Parnell wordt verantwoordelijk gehouden voor een Salmonella-uitbraak die in 2008 en 2009 voor 9 slachtoffers in de VS zorgde.
Nooit eerder werd een zo zware straf opgelegd voor voedselgerelateerde misdrijven. Parnell is schuldig bevonden aan ruim 70 tenlasteleggingen, waaronder het verschepen van besmette producten buiten de staatsgrenzen terwijl hij wist dat ze besmet waren en obstructie van de rechtsgang. Zijn broer, Michael Parnell, staat mogelijk een gevangenisstraf van 20 jaar te wachten. Kwaliteitsmanager Mary Wilkerson wacht een straf van 8 tot 10 jaar.
Ernstige hygiënische misstanden
Parnell was jarenlang de baas van Peanut Corp. of America (PCA). Het bedrijf presenteerde zichzelf als 'The Processor of the World’s Finest Peanut Products' en liet zich voorstaan op een 'uitstekende voedselveiligheidsreputatie'. Dat bleek onterecht.
Tijdens het proces kwamen ernstige hygiënische misstanden aan het licht en bleek dat resultaten uit eigen testst al eerder Salmonella aangetoond hadden. Zelfs als partijen bevuild waren of testresultaten op zich lieten wachten, liet Parnell ze verzenden naar afnemers die er pindakaas, koekjes, ijs, ontbijtgranen en zelfs hondenkoekjes mee maakten. Toen de Salmonella-uitbraak naar de bron herleid was, moest Parnell de grootste recall aller tijden in de VS uitvoeren. Alle productie vanaf 2007 werd teruggehaald - ook die van gevestigde namen als Kellogg, een van PCA's afnemers.
Uiteindelijk maakte de besmette pinda's 714 mensen ziek en overleden er 9 mensen. PCA ging failliet en tientallen slachtoffers en hun families sleepten Parnell voor de rechter.
Voedselveiligheidstoezicht en naleving op de schop
Sinds de PCA-uitbraak treedt de federale overheid veel strenger op bij voedselveiligheidsschandalen. De uitbraak en nasleep droegen er aan bij dat de regering Obama voor het eerst in generaties het voedselveiligheidssysteem van de VS op de schop nam. In 2010 nam het Congres de Food Safety Modernization Act aan. Aan de implementatie daarvan wordt nog steeds gewerkt.
Precedentwerking?
De Parnellzaak zorgt ook voor vraagtekens. "Hoe gaan we om met anderen in vergelijkbare situaties? Waar trek je de grens? Is dat bij 33 doden? Bij 3?" zegt Bill Marler, een vooraanstaande voedselveiligheidsadvocaat in The Washington Post.
De straf van Parnell is de zwaarste ooit. In eerdere ernstige voedselschandalen kwamen de schuldigen er met lichtere straffen vanaf. Zo kregen twee eierproducenten een aantal maanden gevangenisstraf voor hun rol in een salmonella-uitbraak in 2010. Vorig jaar zagen twee meloenentelers zich veroordeeld tot 5 jaar proeftijd na een Listeria-besmetting waar 33 mensen aan overleden.
In Nederland verhoogde dit voorjaar de Tweede Kamer het boeteplafond voor overtredingen van de Warenwet naar 810.000 euro. Paardenvleesfraudeur Willy Selten werd veroordeeld tot 2,5 jaar cel.
Fotocredits: 'Peanut butter', Denise Krebs
Dit artikel afdrukken
Nooit eerder werd een zo zware straf opgelegd voor voedselgerelateerde misdrijven. Parnell is schuldig bevonden aan ruim 70 tenlasteleggingen, waaronder het verschepen van besmette producten buiten de staatsgrenzen terwijl hij wist dat ze besmet waren en obstructie van de rechtsgang. Zijn broer, Michael Parnell, staat mogelijk een gevangenisstraf van 20 jaar te wachten. Kwaliteitsmanager Mary Wilkerson wacht een straf van 8 tot 10 jaar.
Ernstige hygiënische misstanden
Parnell was jarenlang de baas van Peanut Corp. of America (PCA). Het bedrijf presenteerde zichzelf als 'The Processor of the World’s Finest Peanut Products' en liet zich voorstaan op een 'uitstekende voedselveiligheidsreputatie'. Dat bleek onterecht.
Tijdens het proces kwamen ernstige hygiënische misstanden aan het licht en bleek dat resultaten uit eigen testst al eerder Salmonella aangetoond hadden. Zelfs als partijen bevuild waren of testresultaten op zich lieten wachten, liet Parnell ze verzenden naar afnemers die er pindakaas, koekjes, ijs, ontbijtgranen en zelfs hondenkoekjes mee maakten. Toen de Salmonella-uitbraak naar de bron herleid was, moest Parnell de grootste recall aller tijden in de VS uitvoeren. Alle productie vanaf 2007 werd teruggehaald - ook die van gevestigde namen als Kellogg, een van PCA's afnemers.
Uiteindelijk maakte de besmette pinda's 714 mensen ziek en overleden er 9 mensen. PCA ging failliet en tientallen slachtoffers en hun families sleepten Parnell voor de rechter.
Voedselveiligheidstoezicht en naleving op de schop
Sinds de PCA-uitbraak treedt de federale overheid veel strenger op bij voedselveiligheidsschandalen. De uitbraak en nasleep droegen er aan bij dat de regering Obama voor het eerst in generaties het voedselveiligheidssysteem van de VS op de schop nam. In 2010 nam het Congres de Food Safety Modernization Act aan. Aan de implementatie daarvan wordt nog steeds gewerkt.
Precedentwerking?
De Parnellzaak zorgt ook voor vraagtekens. "Hoe gaan we om met anderen in vergelijkbare situaties? Waar trek je de grens? Is dat bij 33 doden? Bij 3?" zegt Bill Marler, een vooraanstaande voedselveiligheidsadvocaat in The Washington Post.
De straf van Parnell is de zwaarste ooit. In eerdere ernstige voedselschandalen kwamen de schuldigen er met lichtere straffen vanaf. Zo kregen twee eierproducenten een aantal maanden gevangenisstraf voor hun rol in een salmonella-uitbraak in 2010. Vorig jaar zagen twee meloenentelers zich veroordeeld tot 5 jaar proeftijd na een Listeria-besmetting waar 33 mensen aan overleden.
In Nederland verhoogde dit voorjaar de Tweede Kamer het boeteplafond voor overtredingen van de Warenwet naar 810.000 euro. Paardenvleesfraudeur Willy Selten werd veroordeeld tot 2,5 jaar cel.
Fotocredits: 'Peanut butter', Denise Krebs
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ria #9
Mijn reactie was feitelijk. Ook voor mij is de doodstraf een straf die niet mag bestaan.
Bewust frauduleus handelen met dit soort zware consequenties is in mijn ogen crimineel en daarbij horen zware straffen.
Robert #8:
Doodstraf is voor mij te allen tijde een straf die geen overheid kan en mag gebruiken (let wel dat ik verder geen adjectieven toegevoegd heb!): doodstraf overstijgt elk menselijk begrip.
Een organisatie die onveilige voedingsmiddelen op de markt brengt moet hard aangepakt worden (volgens bewijsmateriaal).
Fraude en de boel bewust voorliegen, zoals nu aan de hand is met VW, mag ook hard aangepakt worden (volgens bewijsmateriaal).
Een 'mindere' moet beoordeeld worden op het eigen aandeel.
Ik maak dan wel verschil tussen bijv. een fabrieksarbeider en een leidinggevende.
De leidinggevende wordt geacht een mate van kwaliteits-ethos in haar/zijn pakket te hebben (ongeacht druk van management).
Simone # 2,
Ik vind dat Mary Wilkerson wel degelijk straf verdiende op haar handelen. Zij volgde de directieven van haar leiding op (zonder naar ik weet zelfs seinen dat dat niet juist was).
Zij handelde volgens 'Befhel ist Befehl'.
Zij had het natuurlijk moeilijk, dus de strafmaat lijkt mij dan zwaar.
Maar zij was verantwoordelijk voor haar eigen handelen. En ze heeft de boel ook nog eens voorgelogen. Ja, dat dan een zware straf vogt is ook wel weer logisch.
We zitten niet met z'n allen in het speel-park toch?
Waarschijnlijk zat zij niet in een 'Old-boys-netwerk'; dus ze was helemaal ver***.
Wat mij betreft mogen 'those old boys-networks' helemaal hard aangepakt worden, waar nodig.
Goed dat er stevig is ingegrepen! De strafmaat was voor de VS mogelijk de zwaarste ooit maar in China is de doodstraf uitgedeeld en toegepast bij het melamine schandaal.
Simone #6,
Ik heb iets dergelijks meegemaakt in een vorige baan als leidinggevend intern kwaliteits-auditor.
Ik heb geweigerd mijn naam onder een 'rapportage' te laten zetten, en daar ook redenen voor gegeven + gewaarschuwd voor gevaren. Het management heeft toen besloten wel door te gaan.
Ik heb mijn directe baas ingeseind, omdat zijn naam wel op het rapport kwam te staan; die van mij was eraf gehaald (daarna was het wat mij betreft aan hem hoe er mee om te gaan).
Dat klinkt heel makkelijk, maar dat was dat allemaal niet.
Ten allen tijde blijft ieder persoonlijk verantwoordelijk voor eigen handelen, ook al staat daar iets negatiefs tegenover.
30 jaar? Al lang volwassen, dacht ik zo.
Ik denk niet dat dan de hoogste straf voor een 'mindere' gegeven moet worden, maar laten we wel zijn: Laten we ieder ons eigen ethisch redeneren over aan onze 'baas' voor geld/macht o.i.d.?
Dat wordt dan echt een 'jofele wereld'.
Het sociaal wenselijke antwoord van mij zou zijn dat ze niet zwaar genoeg gestraft kan worden.
Dat is het makkelijke antwoord.
Zij was begin dertig toen ze dit deed.
Ze had nooit aangesteld mogen worden in deze functie. Hoe kon zij nou, met een administratieve opleiding weten wat Salmonella kan aanrichten?
Ze zal zich onvoldoende hebben gerealiseerd wat ze precies deed in opdracht van haar bazen.
Een tut hola die zich moet verzetten tegen een paar macho's terwijl ze niet voldoende wist waarom ze hun orders niet moest uitvoeren.
Een zwaarder vergrijp was haar liegen tegen de opsporingsambtenaren, maar zelfs dat....... het vereist veel moed om niet te doen wat je bazen zeggen als je pas begin dertig bent.
Als rechter had ik haar dus wel gevangenisstraf opgelegd, maar minder. Haar leven is toch al kapot met die doden op haar geweten.