Vergeet het. Buitenkippen zijn vies. Elders op deze site werd het onlangs al gezegd, niet alleen biologische maar ook 'gewone' buitenlopers kun je beter vermijden als je bang bent voor 'gewone' - dus niet door het veevoer gemieterde - dioxine en PCB's.
Ik schreef - vermoed ik - in 2006 voor het eerst over dioxine-eieren. Uit toenmalig onderzoek van het Rikilt bleek dat de grote vrije uitloopbedrijven vermoedelijk de minste problemen hebben omdat de kippen daar het minste buiten lopen.
Een later rapport, uit 2008, over preventie van dioxine in eieren van uitloopkippen stelt:
1) Er zijn aanwijzingen dan grondopname een natuurlijke reactie van de leghen is in geval van vitamine of mineralen tekorten. Regelmatige toediening van vitamines en mineralen door het drinkwater zal mogelijk leiden tot een geringere behoefte om grond op te nemen.
2) Het is niet zozeer de bedrijfsgrootte die een rol speelt bij het dioxinegehalte van het ei, maar de blootstelling van de leghen aan de bronnen van dioxines, die vooral in de uitloop aanwezig zijn. Met andere woorden: hoe langer een leghen in contact kan komen met dioxinebronnen in de uitloop, des te hoger zal het dioxinegehalte in het ei worden. De factor bedrijfsgrootte is op twee manieren verbonden met de uitloopduur van de leghennen.
Inmiddels is duidelijk geworden dat het gebruik van de uitloop afhankelijk is van de koppelgrootte, het aantal dieren. Grote koppels hebben de neiging om een groter deel van de dag binnen te verblijven (Kijlstra et al, 2007). Tot nu toe is voor dit gedrag nog geen wetenschappelijk verklaring gevonden.
Conclusie: de schaalvergroting in de biologische pluimveehouderij heeft het dioxineprobleem als het ware opgelost door minder 'biologisch' te worden.
De 'natuur' is niet meer is, al willen we er graag van dromen. "Vluchten kan niet meer", zongen Frans Halsema en Jenny Arean decennia geleden al. We zijn hen alweer lang vergeten; met Paul de Leeuw klonk dat lied al heel anders. Waarom zijn voorstanders van biologisch iedere keer boos zijn als je duidelijk maakt hoe het zit?
Biologisch kan er niks aan doen.
Toegegeven, het klinkt niet leuk.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Dick, "biologisch maakt heerlijk misbruik van de situatie"
Dat is een conclusie die je kunt trekken. Maar er zijn andere mogelijk:
De dioxine-crisis en andere crises, zelfs de voedselcrisis van 2007/8 en de economische crisis zorgen steeds voor consumenten die kritischer worden.
Is dat niet wat we willen: kritische consumenten die dan niet naar de kiloknallers grijpen maar naar andere producten - waaronder biologisch?
Belangrijk detail: biologisch is niet een bedrijf maar een sector.
Als Toyota technische problemen heeft en een ander automerk probeert daar (door via reclame daar op te wijzen) van te profiteren dan valt dat in de categorie misbruik.
Maar biolandbouw, zowel als gangbaar of alle tussenvormen zijn open systemen. Als consumenten verschuiven van de ene categorie naar de andere dan biedt dat de mogelijkheden aan producenten om ook te verschuiven.
Annechien bewwerde in haar column op de Boerderij-site dat onderscheidendheid in duurzaamheid geen financieel voordeel oplevert. Dat klopt, maar je kunt dat ook andersom zien: het geeft geen nadeel.
Gelijk hebben ze.
Het belangrijkste argument om voor bio te kiezen delft daarbij helaas het onderspit.
Dat is het niet gebruiken van GM soja en maïs uit zwaar bespoten plantages in Latijns Amerika, waar de lokale boerenbevolking en het milieu (ook het regenwoud) de dupe van is.
Daar moet iedereen die sociaal en duurzaam ingesteld is van doordrongen worden.
Biologisch maakt heerlijk misbruik van de situatie om zijn marktaandeel in ei uit te breiden. Vanmorgen op Biofoodonline:
Door het dioxineschandaal kiezen de Duitsers massaal voor schone eieren. De biologische landbouw plukt daar de vruchten van. Er worden veel minder eieren gebruikt, maar veel meer dan voorheen wordt nu gekozen voor biologische eieren waarvan wordt verwacht dat die kippen niet met verontreinigd voer zijn gefokt. De Duitse organisatie BÖLW raadt consumenten naar aanleiding van het dioxine-schandaal aan om biologische eieren te kopen.
Lees verder.
Ik heb in 2004 meegedacht en onderzocht wat de alternatieven zijn voor de kleibaden die ivm onderwatergewicht vd aardappels worden gebruikt. Alternatieven - gewoon zout heeft ook nadelen - zijn voorzover ik weet niet geimplementeerd. Wel wordt de klei beter gecontroleerd, maar het risico is nog aanwezig.
Ik kreeg nog wat spannende verhalen over dioxines uit de oertijd door. Ons contact schrijft:
In 2004 werd dioxine gevonden in melk en varkensvlees. De bron bleek aardappelschilletjes en stukjes, afkomstig van aardappelverwerker McCain, Lelystad.
Daar worden aardappels verwerkt voor consumptie. Om op kwaliteit te sorteren wordt gebruikt gemaakt van een waterbad met een hoog soortelijk gewicht (slechte, luchtige aardappels blijven dan drijven en worden afgeroomd). Oorspronkelijk werd daar een zoutoplossing voor gebruikt maar dat tast het materiaal aan en lozing is schadelijk voor het milieu.
Daarom bedacht een slimmerik dat ook een klei-oplossing kon worden gebruikt. (Net als bij bloembollen). Helaas wist die slimmerik niet dat er food-grade klei moet worden gebruikt. Het is namelijk in de veevoersector allang bekend dat in bepaalde lagen kleimergel uit de oertijd, dioxine voorkomt.
Dat is er waarschijnlijk ooit ingekomen vanwege grote bosbranden. Bij verbranden van hout ontstaan namelijk dioxines. De hoeveelheid is afhankelijk van de intensiteit van de verbranding.
Slechte verbranding van hout was ook de oorzaak van dioxine in veevoer in december 2003. Bron was een drogerij in Türingen, Duitsland. Daar droogde men oud brood wat terugkomt van supermarkten (consumenten willen immers geen brood van gisteren). Voor het drogen werd als brandstof hout gebruikt (duurzame energie, nietwaar). Ook in Duitsland worden verbrandingsinstallaties regelmatig getest, en ook het broodmeel.
Door samenloop van omstandigheden ging het fout. Het hout was na lange regentijd nat geworden, dus slechte verbranding. De oven had een defect en er kwamen rookgassen in het product. Een onderzoeksmonster bleef een poosje liggen, en vanwege kerstvakantie stuurde niemand de uitslag door naar de autoriteiten. Toen was de verspreiding in NL en Dld al geschiedt ==> internationale crisis.
In 2006 werd ook dioxine in veevoer aangetroffen. Bron bleek Belgisch chemiebedrijf PB Gelatins, Tessenderlo. Geen fraude of bedrog, maar min of meer stomme fout. Men gebruikt zoutzuur voor het oplossen van vetten uit varkensbeenderen (hergebruik, ook goed voor duurzaamheid). Zoutzuur blijkt echter een geringe hoeveelheid dioxine te bevatten, en filters die dat moeten tegenhouden, bleken defect.
Uiteraard kennen we nog de grote dioxinecrisis in België in 1999. Het ging om een betrekkelijk klein incident, maar leidde in ieder geval tot grote politieke crisis, en extreme voedselvernietigings actie.
Herkomst was de inzameling van frituurvetten. Daarin was bij een ontvangststation (Verkest) transformatorolie in de vetten terechtgekomen. Feitelijk ging het niet om dioxine, maar PCB (analytisch gerelationeerd).