Het draadje over eetregels kwam hier gisteren in het geding. Van pakje ging het tot kakje. Niet precies wat ik me ervan had voorgesteld. Wouter Klootwijk wilde dat ik hier verhalen zou vertellen over wat er allemaal aan geweldigs is geconserveerd in pakjes, bakjes en zakjes.

Doet u het zelf maar. Dat leidt tot veel boeiender verhalen en ontdekkingen.

Ik zal beginnen. Confit de canard in blik. Je bent gek als je het niet zo koopt. Hetzelfde geldt voor sardines, tonijn en schelvislever uit blik. Het is hier altijd in huis. Gepekelde citroen. Jus uit een pakje? Jazeker. Daar zijn geweldige bij.
En nog wat anders. Ik mis de ingeblikte haring in tomatensaus van de oude Mayonna, die vroeger in Huizen (NH) stond. Ik snoep regelmatig uit een blikken tube boordevol antioxidanten en glutamaat: tomatenpurée. Uit pakjes en netjes komen de bonen en de linzen.In London at ik gedroogde boerenkool met geschaafde Parmezaanse uit een K&K bakje. Zalig was het. Er is iets dat velen niet weten: gedroogde groenten van de allerbeste kwaliteit zijn niet alleen fantastisch van smaak, maar ook geweldig van voedingskundige waarde. Ik hoop dat Jan Diekema, een van 's lands weinige drogers (Dika), hier eens wil komen vertellen hoe het zit. U hebt geen idee hoe goed goeie Cup-a-Soup wel niet kan wezen. Of een goed zakje nasi-kruiden.
Bekent u eens: wat hebt u aan geconserveerds en ander elders reeds voor u klaargemaakt spul in huis? Misschien komen we over de kouwe kak heen toch nog tot een #eetregel.
Dit artikel afdrukken