Karel de Grote hield er van zijn rijk duidelijk aan te sturen, met voorschriften voor allerhande zaken. In het onder zijn bewind opgestelde Capitularia de Villis staat onder meer: We verlangen dat iedere rentmeester jaarlijks rekening aflegt van onze landerijen die door onze eigen ossen en ploegers geploegd zijn, en van onze landerijen die de pachters ploegen, van de varkens, het wild dat zonder toestemming uit onze bossen is gestroopt, van de toestand van de molens, het bos, de velden, de bruggen en de schepen. Van de vrijen en de horigen, van markten, wijngaarden en van diegenen die ons wijn verschuldigd zijn. Van hooi, brandhout, toortsen, planken en ander hout. Van de groenten, de gierst, de rapen de fruitbomen, de grote en kleine notenbomen. Van de kippen en eieren, de ganzen, het aantal vissers. En zo voort. Van alles moest verantwoording worden afgelegd. En er volgden duidelijke instructies over hoe je het bedrijf moest runnen: Alles wat met de hand gemaakt wordt, moet met de grootste zorg omringd worden: spek, gerookt vlees, worst, gezouten vlees, wijn, azijn, garum, mosterd, kaas, boter, meel. En op alle landgoederen dient de rentmeester er pauwen, fazanten, eenden, duiven, patrijzen en tortels op na te houden, alleen maar voor de versiering.
Landbouwhervormer
Vernieuwer, of hersteller, zo kun je Karel de Grote wel omschrijven. Ook op het gebied van de landbouw. Zo bevorderde hij onder meer het drieslagstelsel, waarbij een akker twee jaar met afwisselende gewassen bebouwd werd en dan een jaar braak lag. Tot die tijd was het een tweejaarlijkse wisseling van braak en bebouwing.
Sommige mediaevisten menen dat juist de landbouwvernieuwingen sterk hebben bijgedragen aan de welvaart in deze periode. Afwisselend met het graan, verbouwden de boeren tuinbonen, kikkererwten, linzen en erwten.
Rijnwijn
Een opmerkelijk verschijnsel vormen de waterputten in Doretad. Eeuwen lang, zonder mankeren van wijnvaten uit het Rijnland gemaakt. Tijdens de laatste opgravingscampagne (2007-2008) zijn er al bijna 200 geïdentificeerd. De wijnhandel lijkt dus van groot belang te zijn geweest. Maar wat gebeurde er met die wijn? Werd die lokaal opgedronken,wanneer er jaarmarkt was? Of werd de wijn overgetapt in kleinere vaten of potten en verder verhandeld? Of allebei? Opmerkelijk is in ieder geval dat het grotendeels om Rijnwijn gaat, terwijl er toch ook al handel op Frankrijk bestond, via de Noordzee. De wijntonnen stammen uit de 7e en 8ste eeuw en zijn gemaakt van eiken die in de Rijnlandse bossen werden gekapt.
Veel mooie aardewerken kannen, glazen drinkgerei, kook- en voorraadpotten zijn er te zien op de tentoonstelling, voor kook- en eetliefhebbers de moeite van een bezoekje waard.
www.rmo.nl
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het zal best een Romeinse traditie zijn die in Dorestad/WbD heel lang is volgehouden juist omdat ze over de tonnen bleven beschikken. Zal wel langs meer plaatsen op de Rijn ook zo geweest zijn, overigens, maar niet zo massaal.
Jazeker, in oktober. Ik ga in juni naar het RMO om de grote tt te bezoeken, de catalogus te kopen etc.... Alle extra info welkom.
Die tonnen die jij daar hebt gezien, waren overigens ook bekend uit Fort Vechten (ietsje ouder dus wel, maar ook veel wijnvaten als afvulputten en waterputten en zo). Is ooit ook zo te zien geweest in Centraal Museum Utrecht.
@Mariëlla: jij ging toch een lezing houden in WbD over de wijn van Dorestad?
Leuk, Lizet, dank je. Had ik even gemist.
De code ging weer mis, dus ik moet me even verbijten om opnieuw een antwoord te geven. Het wordt wat cryptischer dan eerst ;-)
Rijnwijn: niet verbazingwekkend, was het enige kwalitatieve en bereikbare exportgebied. Bordeaux kwam pas veel later.... Loire kon misschien, maar op dat moment werd nog niet zoveel vervoerd via La Rochelle of Nantes. Landwegen met tonnen wijnen was veel onhandiger.
Vanuit Dorestad waarschijnlijk ook handel op Engeland: Alcuin meldt iets, wat ik je later offline zal mailen.
Wat betreft die tonnen: ga ik eens induiken. Heb ik ergens nog iets over.