2 min
Onlangs sprak ik met hoogleraar Laurens Sloot over het gedrag van supermarkten in de voedselketen. Supermarkten zijn zo druk met concurreren om het leven voor consumenten betaalbaar te houden dat ze vergeten geld te verdienen. Daarom is er aan hun kant geen geld om de boer te helpen verduurzamen. Dat moet van elders uit de keten komen, namelijk van hun directe leveranciers: levensmiddelenfabrikanten. Vandaar het volgende gesprek in deze serie met Anya Pieroen van Nestlé Nederland.
Sloot zei off the record dat het geld in de keten vooral wordt verdiend door de grote levensmiddelenmerken. Zij hebben de middelen om verduurzaming te financieren. Supermarkten houden maar een paar cent over van een euro omzet. Daar hoef je geen medelijden mee te hebben, want dat is normaal: 5 cent vinden ze al prachtig. Door flinke concurrentie kan het zakken naar een cent of 4 en dat vinden ze ook nog geen probleem. Richting de 2 cent zakken wel. En rond en onder de 0 raken is natuurlijk een probleem. Dan moet er geld bij en dat kan niet oneindig.
Grote merkfabrikanten als Unilever, Mondelez, Kraft Heinz en Nestlé houden aanzienlijk meer aan een euro over. Bij hen kan het zomaar gaan om 12 tot wel 20 cent. Zit daar dan veel meer ruimte om te verduurzamen? Ja, natuurlijk. Maar zo gemakkelijk werkt het in de praktijk nou ook weer niet. De grote merken hebben aandeelhouders die dividend willen of een stijgende koers van het aandeel. Komt er te weinig uit het geld dat ze beleggen, dan lopen ze weg en keldert de koers. Alweer jaren geleden werd de baas van Danone weggestuurd omdat hij te duurzaam wilde doen. Bij Unilever, onder zijn oude baas Paul Polman, nota bene de grondlegger van corporate duurzaamheid, staan de duurzaamheidsinspanningen sinds een dik jaar op een lager pitje. Beleggers reageerden meteen: de waarde van het aandeel steeg nadrukkelijk.
Als de korte termijnwinsten van beleggers regeren, wie moet verduurzaming dan betalen?
Daarover spreek ik in deze podcast met Anya Pieroen. Ze is Director Corporate Affairs & Marketing bij Nestlé in Nederland. We spraken af niet in te gaan op de cijfers achter de keiharde onderhandelingen die plaatsvinden tussen supermarkten en de A-merken op dit moment. We spraken over de rol van levensmiddelenproducenten bij de verduurzaming van de voedselketen.
Luister naar de podcast en ontdek dat levensmiddelenfabrikanten en supermarkten, ondanks hun harde inkoopstrijd om consumenten betaalbaar te kunnen blijven bedienen, onder de gevechtslinies door met elkaar praten. Ze realiseren zich dat ze elkaar nodig hebben om te verduurzamen. Zonder samenwerking lukt het niet, weten ze inmiddels. Ontdek ook hoe jonge Extinction Rebellion-sympathisanten reageren als Pieroen hen meeneemt in de wereld van de grote industrie die, als ze gaat, ook echt momentum maakt.
Dit artikel afdrukken
Grote merkfabrikanten als Unilever, Mondelez, Kraft Heinz en Nestlé houden aanzienlijk meer aan een euro over. Bij hen kan het zomaar gaan om 12 tot wel 20 cent. Zit daar dan veel meer ruimte om te verduurzamen? Ja, natuurlijk. Maar zo gemakkelijk werkt het in de praktijk nou ook weer niet. De grote merken hebben aandeelhouders die dividend willen of een stijgende koers van het aandeel. Komt er te weinig uit het geld dat ze beleggen, dan lopen ze weg en keldert de koers. Alweer jaren geleden werd de baas van Danone weggestuurd omdat hij te duurzaam wilde doen. Bij Unilever, onder zijn oude baas Paul Polman, nota bene de grondlegger van corporate duurzaamheid, staan de duurzaamheidsinspanningen sinds een dik jaar op een lager pitje. Beleggers reageerden meteen: de waarde van het aandeel steeg nadrukkelijk.
Als de korte termijnwinsten van beleggers regeren, wie moet verduurzaming dan betalen?
Daarover spreek ik in deze podcast met Anya Pieroen. Ze is Director Corporate Affairs & Marketing bij Nestlé in Nederland. We spraken af niet in te gaan op de cijfers achter de keiharde onderhandelingen die plaatsvinden tussen supermarkten en de A-merken op dit moment. We spraken over de rol van levensmiddelenproducenten bij de verduurzaming van de voedselketen.
Luister naar de podcast en ontdek dat levensmiddelenfabrikanten en supermarkten, ondanks hun harde inkoopstrijd om consumenten betaalbaar te kunnen blijven bedienen, onder de gevechtslinies door met elkaar praten. Ze realiseren zich dat ze elkaar nodig hebben om te verduurzamen. Zonder samenwerking lukt het niet, weten ze inmiddels. Ontdek ook hoe jonge Extinction Rebellion-sympathisanten reageren als Pieroen hen meeneemt in de wereld van de grote industrie die, als ze gaat, ook echt momentum maakt.
Foodlog Café@WFC
Deze podcast is de tweede in de serie voor Foodlog Café op dinsdag 24 september. Vanaf september organiseert Foodlog iedere laatste dinsdag van de maand een diepgaand debat over actuele thema's in het voedselsysteem. Voorafgaand aan het debat publiceren we 4 podcasts, zodat je goed voorbereid mee kunt praten! Het thema van het eerste Foodlog Café is 'Zijn supermarkten de klootzakken in de voedselketen?' Zien we je op 24 september van 16.00 tot 18.00? Aanmelden kan hier.
Deze podcast is de tweede in de serie voor Foodlog Café op dinsdag 24 september. Vanaf september organiseert Foodlog iedere laatste dinsdag van de maand een diepgaand debat over actuele thema's in het voedselsysteem. Voorafgaand aan het debat publiceren we 4 podcasts, zodat je goed voorbereid mee kunt praten! Het thema van het eerste Foodlog Café is 'Zijn supermarkten de klootzakken in de voedselketen?' Zien we je op 24 september van 16.00 tot 18.00? Aanmelden kan hier.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
De toeleveranciers praten over duurzaamheid en zijn lekker bezig met elkaar praten. Mijn koffie buurman in Kenya ziet hier niks van terug in de prijs. Hij moet van alles. Wat wel werkt is een pricing system. Standaarden afspreken met elkaar is een vorm van kolonialisme richting de Farmer.