Zowel interne (fysiologische) signalen als externe factoren (tijdstip, aanwezigheid van andere personen en het ruiken van voedsel) bepalen het eetgedrag. Normaal gesproken eten mensen totdat ze een vol gevoel krijgen waardoor ze stoppen met eten; dit heet de verzadiging. Het hormoon ghreline speelt als fysiologisch signaal mogelijk een rol bij voedselinname. Veranderingen van ghreline-concentraties in het bloed zijn positief gerelateerd aan veranderingen in de eetlust. Deze conclusie wordt getrokken in het proefschrift Regulation of Food Intake: a Focus on Ghrelin (pdf) van de Wageningse wetenschapster Wendy Blom. De doelstelling van het proefschrift was viervoudig: onderzoeken of ghrelineconcentraties gerelateerd zijn aan eetlust, onderzoeken of de ghrelinerespons na een maaltijd afhankelijk is van de inname van energie of macronutriënten, onderzoeken of ghreline gerelateerd is aan andere regulatoren van voedselinname, onderzoeken of ghreline is betrokken bij het herstel van de energiebalans, bijvoorbeeld na energierestrictie (een beperkend dieet).

Ghreline
Het hormoon ghreline wordt voornamelijk in de maag aangemaakt, en wordt afgescheiden in het bloed. Ghrelineconcentraties stijgen wanneer er niet wordt gegeten, en dalen snel na een maaltijd. Ghreline lijkt een hongersignaal te zijn, omdat toediening van ghreline in het bloed ervoor zorgt dat mensen meer honger krijgen en meer gaan eten. Dit zou kunnen betekenen dat de stijgingen in ghrelineconcentraties voor een maaltijd ervoor zorgen dat je gaat eten, en dat afnames in concentraties ervoor zorgen dat je niet meteen weer gaat eten.

Hongersignaal
Na de puntsgewijze beantwoording van de onderzoeksvragen concludeert de promovenda dat ghrelineconcentraties gerelateerd zijn aan subjectieve eetlust en aan het tijdsinterval tussen twee maaltijden, maar dat de concentraties niet zijn gerelateerd aan de energieinname tijdens de maaltijd. Zij stelt dan ook vast dat ghreline een korte-termijnhongersignaal is: het bepaalt niet wanneer je stopt met eten (en hoeveel je eet), maar lijkt te bepalen wanneer je begint met eten.

Er is ook een verband aanwezig tussen ghrelineconcentraties en de maagledigingssnelheid. Hierdoor ontstond het vermoeden dat de ghrelinerespons na een maaltijd afhankelijk is van de maagledigingssnelheid en mogelijk gereguleerd wordt door factoren die afgescheiden worden nadat nutriënten de maag gepasseerd zijn. De resultaten suggereren dat melkeiwitten de ghrelineconcentraties gedurende een langere periode onderdrukken, waardoor de volgende maaltijd mogelijk uitgesteld kan worden. Dit opent een perspectief naar toepassing van dergelijke nutriënten bij de preventie en behandeling van overgewicht en obesitas.
Dit artikel afdrukken