Je had biologisch. Dat was goed. En als het niet biologisch was, dan had je ook 'duurzaam' en was het ook nog wel redelijk OK.
Inmiddels is het duurzaam wat de klok slaat. Niet zo gek, want het is niet zo makkelijk voorstelbaar dat het aantal hectares en stallen waarop en waarin biologisch wordt gewerkt in Nederland ooit boven de 5% uitkomt. Da's een kwestie van centen: het zou-nog-steeds-wel-moeten, maar de markt betaalt het niet en de overheid subsidieert minder en minder.
Iets heel anders is de helderheid van het begrip, 'duurzaam'. Iedereen heeft het tegenwoordig over duurzaamheid. Diezelfde iedereen somt plichtmatig de 3 P's van People, Profit en Planet op. Wat feitelijker denkenden hebben het inmiddels over hun ecologische voetafdruk. Beide manieren van denken moet je natuurlijk toepassen op iedere sector en concreet maken. Op dat punt aangekomen, wordt het meestal verrassend stil.
Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de definitie van duurzaamheid op het gebied van landbouw en dierhouderij. Morgen gaat de duurzaamheidsvisie van minister Verburg op Veehouderij naar de Kamer. De nota vind je hier. We zouden hem hier alvast kunnen bespreken.
Misschien is dit een goed perspectief: je bent veehouder en moet in een aantal steekwoorden je duurzaamheidsbeleid formuleren. Wat ga je naar aanleiding van deze nota anders doen, dan je al deed?
Moeilijk misschien als je geen veehouder bent, maar probeer het eens. Ook dat maakt beelden duidelijk.
Dit artikel afdrukken
Inmiddels is het duurzaam wat de klok slaat. Niet zo gek, want het is niet zo makkelijk voorstelbaar dat het aantal hectares en stallen waarop en waarin biologisch wordt gewerkt in Nederland ooit boven de 5% uitkomt. Da's een kwestie van centen: het zou-nog-steeds-wel-moeten, maar de markt betaalt het niet en de overheid subsidieert minder en minder.
![image](/images/uploads/ecologische-footrprint_Verburg.jpg)
Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de definitie van duurzaamheid op het gebied van landbouw en dierhouderij. Morgen gaat de duurzaamheidsvisie van minister Verburg op Veehouderij naar de Kamer. De nota vind je hier. We zouden hem hier alvast kunnen bespreken.
Misschien is dit een goed perspectief: je bent veehouder en moet in een aantal steekwoorden je duurzaamheidsbeleid formuleren. Wat ga je naar aanleiding van deze nota anders doen, dan je al deed?
Moeilijk misschien als je geen veehouder bent, maar probeer het eens. Ook dat maakt beelden duidelijk.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wat grappig dat er naar de Berkie wordt verwezen in de nota:
Boeren zullen soms een klein bedrijf hebben dat nicheproducten produceert, zoals vlees van een bepaald varkensras dat een unieke smaak heeft, en soms een groot bedrijf, zoals een boerderij met 10.000 varkens.
We worden toch op een half vegetarisch dieet gezet en labelwijs gemaakt:
Het voedselpatroon in
Noordwest-Europa verschuift langzaam van vlees naar plantaardige eiwitten en verse
dierlijke kwaliteitsproducten uit de regio. De supermarkten nemen bovendien alleen nog
maar dierlijke producten af die duurzaam geproduceerd zijn. Consumenten zijn in staat
snelle, bewuste en verantwoorde keuzes te maken door duidelijke labels en voorlichting
over productiewijzen en gezond en veilig eten. Daarnaast houden maatschappelijke
organisaties de consument, de producent én de overheid scherp. In het kader van de WTO
zijn aspecten als dierenwelzijn en milieu in de onderhandelingsagenda opgenomen.
Anderzijds zijn met ontwikkelingslanden afspraken gemaakt om markttoegang te
verbeteren, dumping van producten te voorkomen en een duurzame landbouw ter plekke
te stimuleren.
Er is dus behoefte aan die maatschappelijke organisaties om iedereen scherp te houden, voelt de minister. Zij vindt, zo lijkt het dat de overheid daar niet de aangewezen instantie voor is. Dit klinkt als wijsheid, maar hoe komen die maatschappelijke organisaties aan hun scherpte?
Maandag zat ik nog samen met enkele bewuste zuivelproducenten en een duurzame varkensboer. De varkensboer - Gaston Martens uit Alken bij Hasselt - stelde onomwonden: duurzaam begint bij het voederen van je dieren met voeder waar je zelf voor zorgt. Invoeren van soja (zoals overigens ook biologische producenten vooral doen) vindt hij niet kunnen.
"je bent veehouder en moet in een aantal steekwoorden je duurzaamheidsbeleid formuleren. "
Om U op uw wenken te bedienen:
Min bjeest'n eet'n hes(gras), maïs en sooja. Da zien allemoale plant'n dien undre CO2 ut de luht ein g'hoalt. Die bjeesten oasem'n dat uut, en da wordt volhende joare opniev ophenoom'n en 't hes, de maïs en de sooja. Dat es duurzoam lek asda ze zehh'n. Der hoat doar niet verloor'n.
Als ik het hardop voorlees, kan ik het helemaal volgen ;-)
Nick, dit heb je gepikt van Flip Kowlier, geef toe.