Meer dan 600 van de ruim 12.000 chemische stoffen en materialen waar ons eten mee in aanraking kan komen voordat het op ons bord ligt, zijn schadelijk. Dit geldt mogelijk ook voor nog eens 1.411 materialen die nog niet officieel geclassificeerd zijn. Bovendien is van meer dan een kwart van de stoffen niets bekend over de risico’s.
Onderzoekers stelden een database samen op basis van 67 publieke lijsten van food contact chemicals. Dat zijn chemische stoffen die gebruikt worden in bijvoorbeeld verpakkingen of productieprocessen van levensmiddelen. Aan de hand van verschillende criteria bepaalden zij vervolgens welke van deze chemicaliën schadelijk (kunnen) zijn voor de gezondheid van mensen.
De onderzoekers benadrukken dat van veel van deze stoffen wetenschappelijk is vastgesteld dat ze schadelijk zijn, maar dat deze kennis nog niet is omgezet in beleid. De schrijvers dringen aan op aanvullend onderzoek naar de effecten van stoffen en materialen waar nog geen data van zijn; tevens willen ze dat nieuwere inzichten worden omgezet in beleid.
Eerder dit jaar kwam een groep wetenschappers al met een statement waarin zij hun zorgen uitspraken over blootstelling aan chemicaliën via food contact materials (FCMs). Door contact met deze materialen kunnen hun chemische componenten in voeding terecht komen. Het beperken van schadelijke stoffen in FCMs zou kunnen bijdragen aan het voorkomen van ziekten die ze mogelijk veroorzaken. De onderzoekers vinden dat experts op het gebied van verpakkingen en verwerkingsprocessen moeten samenwerken met onder meer wetenschappers op het gebied van chemie en gezondheid bij de ontwikkeling van FCMs en beleid voor veilig gebruik daarvan.
De Europese Commissie zit ondertussen niet stil. Als onderdeel van de European Green Deal zet de Commissie in op vermindering van het gebruik van schadelijke stoffen. De strategie van de Chemicals Strategy for Sustainability van de Europese Unie is gericht op de ontwikkeling van veilige en duurzame materialen voor gebruik in consumentenproducten.
Dit artikel afdrukken
De onderzoekers benadrukken dat van veel van deze stoffen wetenschappelijk is vastgesteld dat ze schadelijk zijn, maar dat deze kennis nog niet is omgezet in beleid. De schrijvers dringen aan op aanvullend onderzoek naar de effecten van stoffen en materialen waar nog geen data van zijn; tevens willen ze dat nieuwere inzichten worden omgezet in beleid.
Eerder dit jaar kwam een groep wetenschappers al met een statement waarin zij hun zorgen uitspraken over blootstelling aan chemicaliën via food contact materials (FCMs). Door contact met deze materialen kunnen hun chemische componenten in voeding terecht komen. Het beperken van schadelijke stoffen in FCMs zou kunnen bijdragen aan het voorkomen van ziekten die ze mogelijk veroorzaken. De onderzoekers vinden dat experts op het gebied van verpakkingen en verwerkingsprocessen moeten samenwerken met onder meer wetenschappers op het gebied van chemie en gezondheid bij de ontwikkeling van FCMs en beleid voor veilig gebruik daarvan.
De Europese Commissie zit ondertussen niet stil. Als onderdeel van de European Green Deal zet de Commissie in op vermindering van het gebruik van schadelijke stoffen. De strategie van de Chemicals Strategy for Sustainability van de Europese Unie is gericht op de ontwikkeling van veilige en duurzame materialen voor gebruik in consumentenproducten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Natuurlijk, heel veel (chemische, fysische en biologische) stofjes kunnen schadelijk zijn, als individueel stofje of in combinatie met andere stofjes. Maar het daadwerkelijke effect hangt dan toch af van de concentratie en de blootstelling? Is het de bedoeling om van alle potentieel schadelijke stofjes de toxiciteit vast te stellen en de interacties tussen stofjes onderling, zodat er MRL's gedefinieerd kunnen worden? En dan voortaan al ons eten analyseren op de gehalten aan al die stofjes? Nogal een project, lijkt me.
En dan nog iets: nul risico bestaat niet.
Daar zit wat in Carolien. Stephan Peters twitterde al 'paniek zaaien voor gevorderden'. Ik vrees dat ik het met hem en jou eens ben. Maar het is een feit: dit zijn onderzoekers en dit is het nieuws dat ze de wereld in willen hebben. Aan ons om dat ook te brengen.
Ik zie er een relatie in met de kruistocht van Tedje van Asseldonk (klik op haar naam voor haar jongste artikelen hier) tegen de farmacologisering van kruiden en andere traditioneel voedsel met geneeskrachtige bijwerkingen.
Zien jullie dat verband ook Stephan en Carolien?
Er zit iets zorgwekkends aan de manier waarop er omgegaan wordt met schadelijke stoffen. Ze worden namelijk vaak vervangen door nieuwe stoffen, niet door stoffen die bekend en beproefd zijn.
Neem de koekenpan met teflon antiaanbaklaag. Een stof die gebruikt werd voor de hechting van teflon aan het metaal, PFOA, bleek schadelijk en is verboden. Pannen met teflon kregen een slechte reputatie, dus er zijn nu allerlei pannen op de markt waarin nieuwe technologie en materialen worden toegepast. Punt is: doordat dergelijke stoffen nieuw zijn, is er weinig tot niets bekend over eventuele schadelijkheid. Dat duurt jaren.
Deze manier van werken wordt telkens opnieuw gebruikt: schadelijke stoffen worden vervangen door nieuwe stoffen waarvan weinig bekend is, soms blijken die na vele jaren ook schadelijk, en de geschiedenis herhaalt zich. Is dat slim? Voor de portemonnee van producenten waarschijnlijk wel, want 'nieuw' verkoopt. Maar voor onze (volks)gezondheid...?
#3; met pesticiden dacht ik ook. Formules worden wat gewijzigd, en, ook, ecologische onderzoeken worden al niet eens gedaan met de oude formules. Een administratieve economische desinfo-oorlogsvoering.
Niet alleen in je eten, maar véél meer.
Precies een jaar geleden op FL: 'Onzekerheid over schade hormoonverstoorders groeit'.
Ik zat er toen even middenin en heb aldaar het een en ander verzameld. Er zijn hormoonverstorende stoffen die wel 4 generaties lang worden doorgegeven!
Maar dat is voor later zorg ☹.