"We dronken ons eerste kopje espresso, Onno was net begonnen met het voorlezen van het weekmenu, toen de postkoker in onze Volkskeukenkelder trilde en er een pakketje uit plofte. Bericht van boven. Iemand had in de redactievergadering geroepen dat de Volkskeuken verloedert: veel te humoristisch, te persoonlijk, weinig informatie, rommelige recepten. De schrik zat er meteen goed in, want het is tenslotte crisis, en NRC Handelsblad heeft zijn receptenrubriek ook al de deur uit gedaan. Onno riep dat hij verhaal ging halen bij de hoofdredacteur en beende woest de kelder uit, ons in vertwijfeling achterlatend. Loethe begon zachtjes te huilen, Pay-Uun sloeg de handen voor het gezicht. Ook ik moest even steun zoeken op mijn fornuis. En al die lieve brieven dan, prevelde Marie-Louise, die sturen onze lezers toch niet voor niks? Alleen Sylvia scheen het niet te deren: zij had dit de afgelopen jaren wel vaker meegemaakt.
Snijd de kopjes van de kwartels en jaag iemand de stuipen ermee op het lijf."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Doodse stilte hier.
Ik zag het bericht donderdagochtend ook. Besloot het niet op te nemen, hoewel het een belangwekkende discussie is: wat is de toekomst van culinaire rubrieken in de kranten?
Verdwijnen ze? Gaan de kranten goeie schrijvers vervangen door middelmatige of zelfs volkomen nutteloze? Over 'wijnschrijver' Menno Simon in de NRC is de kritiek in de wandelgangen niet van de lucht. Hij schijnt stukken goedkoper te zijn dan anderen. Tarief telt, inhoud niet.
Gisteren in het nieuws: het FD - de zojuist vernieuwde kwaliteitskrant + zender BNR - gaan heel fors bezuinigen want de advertentie-inkomsten zijn fors gedaald als gevolg van de gebarsten bankenbubbel. Ook daar gaan de freelancers en zelfs vaste krachten de deur uit.
Onno Kleyn vroeg zich vorig jaar af hoe de verhouding tussen culinair journalisten en de commercie zou moeten zijn. Ik wil nou eens niet de conclusie trekken dat die vraag is ingehaald, maar een heel andere stellen: is het geen tijd om van het probleem een kans te maken en te kiezen voor een totaal onafhankelijke voedselpers?
In dit medium leeft een ideetje. Maar ik wil eerst eens horen wat de betrokkenen er zelf van denken.
Is dit een waar gebeurd verhaal? Het lijkt mij dat rubrieken als de Volkskeuken juist gewaardeerd worden om de gezelligheid en humor van de verhalen en dat columnisten een groot deel van de smoel van een krant uitmaken. Wat krijgt zo'n Volkskeukencolumnist-receptenschrijver? € 400-500 per column en recept? Dat zijn toch de bedragen niet voor een krant met een oplage van een paar honderdduizend.
Wijnrubrieken kunnen ze wat mij betreft afschaffen, alleen al omdat de wijnen vaak niet bij een wijnhandel in de buurt verkocht worden. Dan lees je dat een wijn die je vorig jaar niet hebt geproefd en dit jaar ook niet gaat proeven vorig jaar beter was dan nu of andersom. Nico Klei schrijft ultrakorte in Elsevier, dat zouden meer kranten moeten doen.
Dick schreef: "een totaal onafhankelijke voedselpers"
Een soort Opinio over eten?
ik heb soms de indruk (maar ik ben een culinair proleet en zit dus vrees'lijk vast in mijn eigen beperkingen) dat het metaforische doel van culinaire rubrieken juist het creeren is van "wij en zij", of zelfs van een vervreemding tussen mij en mijn voedsel.
Mogen we eens wat bloggen over hoeverre "culinair" en "voedsel" (nog?) met elkaar te maken hebben? En dat schrijven over virtuose kookkunst iets heel anders is dan schrijven over voedsel. En dat schrijven over (supermarkt?) voedsel misschien wel heel belangrijk is voor goede kranten...
Volgens mij is dit niet nieuw. Er is al eens eerder gegrapt over die zogenaamde "kelder onder het redactiegebouw" en ook toen ging het volgens mij om een oekaze van hogerhand dat er "meer keuk en minder leuk" (dat waren geloof ik de letterlijke woorden) in die rubriek moest.
Grond van waarheid of niet, dit dreigt dus een running gag te worden. Van mij mag het overigens. Ik vind keuk zonder leuk maar een tranerige bedoening.
Dick: Een totaal onafhankelijke voedselpers? Graag! Persoonlijk ben ik op dat punt al een illusie armer, maar wie weet...
Peter: Natuurlijk hebben culinair en voedsel met elkaar te maken, en natuurlijk schrijft iemand die over virtuoze kookkunst schrijft over voedsel. Ja, koken is vervreemding--maar een teruggang naar grazen en karkassen verscheuren lijkt me niet te verkopen. Schrijven over supermarktvoedsel doe ik persoonlijk overigens niet graag, maar zo lang dat het referentiepunt is voor de meeste mensen, ontkom je er nauwelijks aan. Ik zal de eerste zijn die juicht als dat verandert, dat wel.
Ik zit niet in de journalistiek en ben juist van mening dat er een vervreemding is/kan ontstaan doordat het verschil tussen culinair en voedsel niet meer gemaakt wordt. Schrijven over culinaire hoogstandjes is denk ik "romantisch" of misschien zelfs "elitair". Feit blijft dat wel we het gros van ons voedsel uit de supermark halen.
De gemiddelde Nederlander weet niet hoe "supermarktvoedsel" gemaakt wordt, hier ligt wat mij betreft een mooie taak voor de journalistiek (en voor voedselproducenten). Toch denk ik wel dat veel lezers interesse hebben in dit onderwerp (Discovery & National Geografic zijn toch best populaire TV zenders). Mijn advies aan de Volkskrant (en NRC, ...). Maak een rubriek "food, how it's made ?" Als de toon neutraal (of beetje positief is) zullen producenten hier best wel aan mee willen helpen. Ik garandeer dat hier een lezerspubliek voor is!
@ Dick, gaan kook-rubrieken verdwijnen? Spijtig genoeg denk ik dat traditionele kwaliteitsmedia het (nog) lastig(er) gaan krijgen. Minder advertentie-inkomsten, minder lezers, meer (amateur) journalisten. "De" oplossing heb ik ik niet; maar ligt in "veel meer kwaliteit" en "ander zakelijke modellen" denk ik.