Klik op deze link en zie 10 eetgewoonten die we in Nederland niet kennen.
Ondanks de wereldwijde populariteit van sashimi, schijnt voor buitenlanders het 'maatje' onze vreemde gewoonte te zijn.
Als lezers van hier verre reizen hebben gemaakt of nog gaan maken, willen ze hier dan eens komen welke 'vreemde' producten ze gegeten hebben en hoe die bevallen zijn?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Mag het ook uit Nederland? Ik heb een keer bisamrat gegeten. Erg lekker.
Als ik mij niet vergis droegen die beesten vroeger de naam "waterkonijn". Verkocht beter in de crisistijd...
Het lijkt er op dat wat wij bizar vinden voor het land van de eters doodnormaal is. Dus niet bizar.
In India zullen ze misschien ons koeienvleeseetgedrag bizar vinden.
En om Dicks stokpaardje (insecten als voeding) bizar te noemen, is niet aardig ;-)
Een of andere variant op stinky tofu is het ergste wat ik ooit at. "Proef maar, het smaakt zoals jullie franse kaasjes", zeiden ze tegen me, dus hoppa, ik steek het zo in mijn mond. En het was zo onbeschrijfelijk vies, een combinatie van kots en poep, echt zo zo zo zoooo ongelofelijk goor, ik ga bijna weer huilen als ik eraan terug denk, zo erg was het. Horror, niet in de laatste plaats omdat ik het niet uit wilde spugen en dus door heb geslikt.
De gefrituurde schorpioen smaakte naar bacon crisps, niet mijn favoriet, maar zeker niet vies. De eendentongen, varkensoren en kippenklauwtjes zijn aan mij ook niet besteed. Ik hou niet van "structuur" in mijn eten, terwijl dat voor chinezen nou juist het aantrekkelijke is van die gerechten, sabbelen en knagen tegelijk.
Over die haring: mijn collega uit hongkong was zeer te spreken over onze hollandse nieuwe. :-)
Ik wil mij niet als blase voordoen....
Onder de eerder vreemde zoogdieren die ik ooit at, heb ik bijzonder plezier beleefd aan griend in de Faeroer, dwergvinvis en gedroogde zeehond in Noorwegen, olifantbiltong in Zuid-Afrika, wrattenzwijn in Mauritanie (eigenaardig voor een moslimland, maar het mag), kapibara (waterzwijn) en brulaap in Suriname.
Bij de weinig courante vogels heb ik goede herinneringen aan papegaaiduiker in de Faeroer, huismus in Italie en zanglijster in Frankrijk. (ortolaan en houtsnip heb ik nog nooit mogen proeven). Ik vergat bijna spreeuwen (in Brussel).
Bij de reptielen droom ik terug naar de anaconda en vooral kaaiman op een terras in Cayenne. Diverse zeeschildpadden proefde ik in respectievelijk Paramaribo (ook de eieren), Banc d'Arguin (Mauritanie) en Palau.
Over vissen en ongewervelden zal ik maar zwijgen, met uitzondering van kwal, die hier in Brussel overal bij de chinees ligt en mij ooit een televisieoptreden heeft opgeleverd.
Nu is het zo dat veel van die vreemde "Chinese" specialiteiten eerder een (kwakzalver)medicinale dan een gastronomische rol spelen. men eet ze niet voor de smaak, maar voor 'magische' doeleinden. Dat telt niet mee! Verder ben ik geen aanhanger van "extreme cooking", zeg maar rare dingen eten enkel en alleen voor de kick. Natuurlijk kun je een aardworm eten, maar waarom zou je dat doen (tenzij als fundamenteel ecologist, die vindt dat pierenkweek oekologisch efficienter is dan veeteelt)?