2 min
De uitspraken die de commentatoren deden betekenen nogal wat. Nederlandse komkommertelers hebben op dit moment testjes uitstaan om te laten zien dat hun komkommers wél veilig zijn. Reikhalzend wordt uitgekeken naar de resultaten. Maar ... die zullen, volgens de heren hier, echter nooit zekerheid opleveren. Daarvoor moet je iedere komkommer apart testen. Anders bewijzen die testjes niets, want de kwaliteitsborgingen kloppen evenvoudigweg niet. Dat is althans de diepste consequentie van wat beide heren beweren.
Nog maar kortgeleden sprak ik met mensen uit de tuinbouw over het verbonden raken van de problemen uit de dierhouderij, onze eigen intensieve menshouderij die veel en goedkoop voedsel vergt en die van de intensieve plantenteelt. Ik zou er maar eens flink aan gaan werken, want jullie hebben nu nog een voorsprong, zei ik. Inmiddels ligt die verbondenheid midden op tafel. Het is crisis en de toch al failliete tuinbouw houdt het geen weken vol zonder staats- of banksteun. Ze staan er bancair zo lullig voor dat ze nog geen 3 weken zonder omzet kunnen.
Wie goed kijkt, ziet dat er een spannende situatie is ontstaan. De dieren moeten het land uit, vindt de tegenbeweging. We moeten aan de planten. Nu blijken we de planten ook niet meer te kunnen vertrouwen. Ze blijken dodelijk. Zo erg is het met vlees nooit geweest, behoudens wat trage Creutzfeld-Jacob gevallen. Dodelijke komkommers slaan meteen toe, zoals Kamagurka gisteravond treffend liet zien. En de Nederlandse tuinbouw die Noord-West Europa van heel wat dagelijkse 'gezonde' groenten voorziet, stort binnen enkele weken in elkaar tenzij Rabobank en staats Bleker geld gaan steken in een systeem dat - volgens commentatoren hier - voedselonveilig moet heten en onprofessioneel blijkt.
Zo bekeken is het eten op. We hebben er een potje van gemaakt. Wie had ooit gedacht dat de planten als eerste en al binnen enkele weken uit Nederland zouden verdwijnen? En waar halen we straks wél voedselveilige plantjes vandaan? Elders is het nl. niet beter.
En nu, heren Bleker en Rabo? Is het alweer uw zaak niet en moet de sector het zelf oplossen? De tijd is op. Zoveel is duidelijk. Dat is domweg een kwestie van centen en heeft niks met de ideologie van dieren- en plantenactivisten te maken. Niks doen, betekent een golf van failissementen. Dan komen de groenten voortaan uit het levensgevaarlijke zuiden van Europa en Noorden van Afrika en moeten ze nog vele kilometers rijden ook. Absurd.
De vraag is hoe heet we de soep gaan eten. Badend in het zweet van de mogelijke voedselonveiligheid of toch maar doorkauwend, want honger en hoge prijzen zijn ook vervelend. Wees gerust, natuurlijk eten we straks weer gewoon door. Over een paar maanden is het allemaal weer vergeten.
Niettemin moeten bank en staats nu kleur bekennen. De Nederlandse land- en tuinbouw verkeren in diepe crisis en komen er zelf niet meer uit: het vertrouwen is weg. Bij het minste of geringste zal dat steeds weer blijken en voor problemen als de huidige zorgen.
Het is een heidebrand. Daar zit de échte crisis.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
_002_480_289_84_s_c1.jpg)
Zojuist per mail ontvangen uit Zwitserland: Als ein Überträger des EHEC-Erregers hatte das Hamburger Hygiene-Institut am Donnerstag Importgurken aus Spanien identifiziert. Doch der Nierenarzt kann nicht glauben, dass dies der einzige Überträger ist. "Unter unseren Patientinnen sind Frauen, die gar keine Gurken gegessen haben."
Bron: Augsburger Allgemeine (CH)
Hoe is het mogelijk? Ver- en wantrouwen.
Dick, ik heb inmiddels een flink aantal van dergelijke problemen meegemaakt (ooit begonnen met de eerste dioxine crisis in België). Eén van de grote veroorzakers van het algemene gevoel van wantrouwen zit in het feit dat officiële statements alleen worden afgegeven als dit is gebaseerd op dubbel gecontroleerde feiten, afhankelijk van lopend onderzoek. Tot die tijd praat iedereen wollig. Ondertussen begin men echter zelf conclusies te trekken en, voor de zekerheid, alvast maatregelen te nemen (soort van damage control). Verhalen gaan een eigen leven leiden en uiteindelijk is iedereen het overzicht kwijt totdat de werkelijke oorzaak bekend is.
Wat het frikandellen- en komkommerdebat helaas niet aan het licht brengt (kom op VPRO jullie kunnen zoveel beter) is de onderliggende probleemstelling. We kunnen als mensheid, of in ieder geval het westerse gedeelte niet doorgaan met wat we aan het doen zijn. Vanuit onze eigen gebrekkigheid (of lacune zoals de Franse psycho-analytici zeggen) voortdurend proberen over te compenseren. De overcompensatie kan je uitdrukken in de dominante aanwezigheid op de aardbol, in (over)consumptie van alles. Ook van voedsel. Daar waar groepen overcompenseren moeten andere groepen ondercompenseren. We hebben daar voldoende signalen voor gekregen de laatste jaren (bank, milieu, voedsel). We kunnen die signalen nog best even negeren.
What's in the air? Ik haal even Peter Sloterdijk aan die stelt dat het eind van het indivualistische tijdperk (waarin het ging om de individuele topprestatie) in zicht is en dat we toegroeien naar een 'systeem' waarin we met steeds meer mensen op de wereld moeten samenleven. Waarbij de nadruk op samen ligt.
In dat licht zou je ook naar de agrarische sector kunnen kijken. Een sector die meegegaan is op de individualistische trend van overcompensatie (en dus overproductie) en zich daarmee ook langzaam heeft losgezongen van de samenleving, daar bijna buiten is komen te staan.
Belangrijkste opgave voor de sector is weer in die samenleving terug te keren. De tijd is er meer dan rijp voor. Sterker nog de sector zou weleens het voortouw er in kunnen nemen. Een mooi perspectief.
Mooie en intelligente woorden: hoe maak je van een heidebrand een kans op gezamenlijkheid?
Sandra van Kampen, Joris Lohman en ondergetekende hebben het morgen over de voorbereiding van nieuwe Foodlog Cafe Live sessies dit najaar. Een daarvan gaat precies hierover.
We zoeken naar sponsors, want het kost nu eenmaal wat geld.
Sympathiek! De eerste sponsor meldt zich met €500. Ik sta paf. Zijn er meer?