Het nieuws ging gisteren flink rond en kwam hier donderdag al aan de orde: er zijn supers die je dik maken. Dat zou blijken uit Frans onderzoek. Nu.nl meldt: " Uit het onderzoek blijkt dat consumenten die veelvuldig discountsupermarkten bezoeken een hogere body mass index (BMI) en middelomtrek hebben."
Het onderzoek zelf verscheen op PLoS One. Het meldt iets anders en zegt: mensen in armere wijken met lager opgeleide mensen worden dikker, maar juist dankzij hun supermarkten is daar mogelijk iets aan te doen. Lees de conclusies maar na:
While numerous studies proposed to consider residential neighborhoods to identify highpriority areas for interventions, far fewer studies have suggested supermarkets as the basic unit for targeting interventions, as implied by the multilevel analysis of individuals nested within supermarkets reported here. Implementing interventions focused on food purchasing behavior in specific supermarkets may be an efficient strategy because supermarkets are the very place where dietary preferences are concretely materialized and translated into a definite set of purchased foods. The present study that considered various supermarket characteristics may prove useful in identifying supermarkets, based on their brand and catchment area characteristics, where nutritional interventions may be particularly beneficial.
Je wordt dus niet dik door een super te betreden, maar door wat die verkoopt. Obesogene, een chique woord voor 'te dik makende', supers kunnen hun verantwoordelijkheid nemen en hun aanbod veranderen.
Dit artikel afdrukken
While numerous studies proposed to consider residential neighborhoods to identify highpriority areas for interventions, far fewer studies have suggested supermarkets as the basic unit for targeting interventions, as implied by the multilevel analysis of individuals nested within supermarkets reported here. Implementing interventions focused on food purchasing behavior in specific supermarkets may be an efficient strategy because supermarkets are the very place where dietary preferences are concretely materialized and translated into a definite set of purchased foods. The present study that considered various supermarket characteristics may prove useful in identifying supermarkets, based on their brand and catchment area characteristics, where nutritional interventions may be particularly beneficial.
Je wordt dus niet dik door een super te betreden, maar door wat die verkoopt. Obesogene, een chique woord voor 'te dik makende', supers kunnen hun verantwoordelijkheid nemen en hun aanbod veranderen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Wat ik er uit haal Dick, is dat een zich verantwoordelijk voelend gemeenteraadslid met dit onderzoek in de hand vragen kan stellen aan zijn gemeenteraad over "dikke supers". Verder is 't opvallend uit de cijfers hoe "organic buyers" een beduidend lagere middelomvang en BMI kennen. Beduidend! Lijkt me een leuk weetje voor natuurwinkels, Ekoplaza's enzo.
Ik denk dat het anders in elkaar zit. Mensen met een kleine portemonnee gaan vaker naar een discountsuper, en kopen daar goedkoop voedsel (veelal koolhydraat gebaseerd en minder verse groente e.d.). En dat er een link ligt tussen obesitas en armoede dat is al lang bekend. Maar het is te flauw om die link met de discounters in te leggen.
Dan de suggestie van de redactie dat supers in arme wijken kunnen sturen door een verantwoorder aanbod neer te leggen, tja, dat kan kloppen. Maar dat geldt voor alle supers in Nederland (en daarbuiten). We zouden gewoon een verbod kunnen geven op al het goedkope suiker en koolhydraat gebaseerd voedsel .... of een suikertax .... of ....
Wouter, het is meer genuanceerd dan dat. Ik denk dat er reuzeinteressante zaken belicht worden, en, nee, maar, vooral kansen liggen voor Sparren en andere buurtwinkelachtige supers om zich te onderscheiden en een verhaal neer te zetten met hun omwonenden.