Een vraag aan onze wijnlezers die vrijdagavond onstond aan tafel met Vincent Pugibet, wijnmaker en voorvechter van wijn met minder alcohol:
met welk argument krijg je het bredere publiek aan 'minder'?
We aten vrijdag in Utrecht - Vincent was in Nederland om zijn afnemers te bezoeken - en prompt zette de sommelier van Karel V een paar forse wijnen op tafel. Zo kwamen tijdens onze altijd weer boeiende discussies over de toekomst en problemen van het wijnvak weer opnieuw uit bij die vraag.
De positionering van zijn eigen Plume (9%) heeft nogal wat hoofdbrekens gekost. Het is een goede én een echte wijn. Omdat het alcholpercentage lager is, moet de basiswijn nl. beter zijn. Fouten in wijn (te onrijp, vegetaal, slechte balans) worden gemaskeerd door alcohol. Verlaag je het percentage dan komen die onmiskenbaar naar voren.
Zo ontstaat een marketingparadox: de wijn is beter, maar tegelijk minder. ‘Light’ is dan al snel gezegd. Terecht, want alcohol is een belangrijke bron van nutteloze calorieën waar geen voedingsvezels tegen overstaan. Daarmee verdwijnt de kwaliteit van de wijn naar de achtergrond. ‘Light’ is immers een concessie aan 'echt'. ‘Meer’ is beter. ‘Minder’ zou een concessie aan kwaliteit zijn.
Zo wàs het althans. Tot o.m. Jancis Robinson zich afgelopen zomer mengde in het debat over het alcoholniveau van moderne wijnen. Net als Frankrijk is wijn ook in Australië iedere 10 jaar 1% sterker geworden. Vijftien en zelfs zestien procent zijn al geen uitzondering meer. Wijn – ook de heel ‘grote’ – was vroeger minder dan 10%.
Ook voor Robinson is het mooi geweest. Van de wijn van vandaag kun je alleen nog maar van nippen, niet drinken. Daar wordt het niet voor gemaakt en zo wordt het niet gebruikt. Je kunt niks meer doen als je een lekker glas hebt gedronken. Het is regelrecht vermoeiend en dus onplezierig. Bovendien is het niet best, noch voor je lever, noch voor je hart en ook al niet voor je hersenen.
Niet zo gek dus dat the ‘grand lady’ van het wijnschrijven pleit voor minder alcohol en het hardop durft te zeggen. Minder alcohol is lekkerder (bij de goede makers: veel meer zuiver fruit, wat past bij de moderne smaak – én een genadeloze test voor slechte wijn) en leuker (je kunt er tenminste van drinken).
Ik beloofde Vincent hier de vraag eens te stellen voor onze wijnlezers: hoe kijken jullie aan tegen het streven om kwaliteitswijn te maken met minder alcohol? Wijn dus waarbij je niet meer denkt aan ‘light’ maar aan ‘lekkerder’.
Overigens: de liefhebbers hebben de wijn inmiddels ontdekt met als argument ‘eindelijk weer wijn die je zonder kop- en verkeerszorgen kunt drinken en nog lekker is ook’. Het is zo goed gegaan dat er in Frankrijk sinds augustus al geen fles meer op het domein te vinden valt.
Voor die liefhebbers: in Nederland staan nog een paar dozen.
Dit artikel afdrukken
met welk argument krijg je het bredere publiek aan 'minder'?
We aten vrijdag in Utrecht - Vincent was in Nederland om zijn afnemers te bezoeken - en prompt zette de sommelier van Karel V een paar forse wijnen op tafel. Zo kwamen tijdens onze altijd weer boeiende discussies over de toekomst en problemen van het wijnvak weer opnieuw uit bij die vraag.
De positionering van zijn eigen Plume (9%) heeft nogal wat hoofdbrekens gekost. Het is een goede én een echte wijn. Omdat het alcholpercentage lager is, moet de basiswijn nl. beter zijn. Fouten in wijn (te onrijp, vegetaal, slechte balans) worden gemaskeerd door alcohol. Verlaag je het percentage dan komen die onmiskenbaar naar voren.
Zo ontstaat een marketingparadox: de wijn is beter, maar tegelijk minder. ‘Light’ is dan al snel gezegd. Terecht, want alcohol is een belangrijke bron van nutteloze calorieën waar geen voedingsvezels tegen overstaan. Daarmee verdwijnt de kwaliteit van de wijn naar de achtergrond. ‘Light’ is immers een concessie aan 'echt'. ‘Meer’ is beter. ‘Minder’ zou een concessie aan kwaliteit zijn.
Zo wàs het althans. Tot o.m. Jancis Robinson zich afgelopen zomer mengde in het debat over het alcoholniveau van moderne wijnen. Net als Frankrijk is wijn ook in Australië iedere 10 jaar 1% sterker geworden. Vijftien en zelfs zestien procent zijn al geen uitzondering meer. Wijn – ook de heel ‘grote’ – was vroeger minder dan 10%.
Ook voor Robinson is het mooi geweest. Van de wijn van vandaag kun je alleen nog maar van nippen, niet drinken. Daar wordt het niet voor gemaakt en zo wordt het niet gebruikt. Je kunt niks meer doen als je een lekker glas hebt gedronken. Het is regelrecht vermoeiend en dus onplezierig. Bovendien is het niet best, noch voor je lever, noch voor je hart en ook al niet voor je hersenen.
Niet zo gek dus dat the ‘grand lady’ van het wijnschrijven pleit voor minder alcohol en het hardop durft te zeggen. Minder alcohol is lekkerder (bij de goede makers: veel meer zuiver fruit, wat past bij de moderne smaak – én een genadeloze test voor slechte wijn) en leuker (je kunt er tenminste van drinken).
Ik beloofde Vincent hier de vraag eens te stellen voor onze wijnlezers: hoe kijken jullie aan tegen het streven om kwaliteitswijn te maken met minder alcohol? Wijn dus waarbij je niet meer denkt aan ‘light’ maar aan ‘lekkerder’.
Overigens: de liefhebbers hebben de wijn inmiddels ontdekt met als argument ‘eindelijk weer wijn die je zonder kop- en verkeerszorgen kunt drinken en nog lekker is ook’. Het is zo goed gegaan dat er in Frankrijk sinds augustus al geen fles meer op het domein te vinden valt.
Voor die liefhebbers: in Nederland staan nog een paar dozen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 3 augustus krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Van mij mag er best alcohol in wijn zitten al is 16 inderdaad wat aan de hoge kant voor wijn, maar het lijkt mij ook dat er naar lichte/lightwijnen van kwaliteit veel vraag kan ontstaan. Restaurants zouden het als categorie kunnen opnemen voor mensen die met de auto zijn, of na de lunch nog moeten werken of op de pondjes moeten letten. In die zin is het ook modern. Dat smaken iets beter tot hun recht komen, is denk ik voor de meeste restaurantbezoekers niet het hoofdargument.
Wijn met minder alcohol: ik heb er helaas nog veel te weinig ervaring mee. Ik ken alleen de grote zoete wijnen uit Duitsland, Oostenrijk of Canada van rond de 10%. Daar doe ik een moord voor, de wijnbeleving is bij dat soort wijnen prima. Maar droge wijnen met zulke lage percentages ken ik niet. Je mag een aantal Pugibert's voor me wegzetten, maar dat is alleen Pugibert. Ik vrees dat er veel en veel meer producenten als hij moeten komen en dat de wijnen echt een alternatief moeten gaan vormen voordat we (of liever ik)er iets zinnigs over kan gaan zeggen.
Mariella,
Ik heb begrepen dat ons reclamewonder van la tulipe hier ook al mee bezig is..... het is dus zeker een kwestie van even wachten.
Nou je het zegt, ik las ook zoiets. Mogelijk dat dankzij zijn naamsbekendheid het hele 'probleem' een groter publiek gaat trekken. Dat zou natuurlijk best wel goed zijn. Ondertussen ga ik zsm de twee Pugibert's die Dick nog voor me had proeven, en we zullen erover schrijven. Hier, op Wijnkronieken of op nieuwe initiatieven ;-)
PugibET!
Klopt dat was bij Petra, alias Meisje. En op Aldo's Dining&Wining (leneuf). In de Provence maakt zelfs een Nederlander een dergelijke wijn. Zelfs een cave cooperative in de Hérault (Languedoc) maakt er een (van 4%).