Lees ook
Dit is Petitcloud, onze Abessijnse kater. Net als onze andere drie katten kijkt hij altijd met veel interesse toe wat we eten. Er valt tenslotte altijd wel wat van de tafel.

Gisteravond stond er 'boudin noir' op het programma. Bloedworst dus, maar dan van die dunne. Zeg maar doorsnee-maat rookworst. De worst kwam van slager Frans Louman uit de Goudsbloemstraat in Amsterdam. Die maakt bijna alles zelf, behalve deze worst. Die is wel zelfgemaakt en komt van een ook bijna alles zelfmakende collega uit België.

Petitcloud kan prachtige Pprrrrrr's maken als hij iets erg lekker vindt. Hij haakt dan extra met z'n poot om je hand en vingers. De laatste geursporen zijn ook voor hem.

Inderdaad, de boudin was heerlijk (vooral met het glas champagne erbij - we hadden iets te vieren). Een genot zelfs.

Wij hebben de stellige indruk dat de katten hetzelfde onderscheid maken als wij: je hebt eten en je hebt genot. Tonijn en zalm zijn goed te eten. Maar zalm en tonijn van de goeie visboer zijn puur genot. Voor vlees geldt dat net zo. Ze herkennen het feilloos. En zo ging het ook met deze bloedworst (die ze nog nooit geproefd hadden): alle gedrag van hyperfavoriete etenswaar kwam uit de kast.

Als katten kwaliteit zo makkelijk herkennen, zou het dan moeilijk zijn mensen op deze manier te 'verpesten'?

Gewoon, een stukje laten proeven op de stoep van de slagerij. Wedden dat het dan zo weer goed gaat met de slagers die iets goeds in de winkel hebben, cq. daarvoor gaan zorgen.Wat zeuren we toch eigenlijk over de macht van de supermarkt ;-)

(en woon je in Amsterdam en kende je Louman nog niet, dan weet je nu waar je heen kunt)
Dit artikel afdrukken