Zelfs al stop je je oren dicht, dan nog hoor je de holle bolle praat in de bladen, op de radio en de TV over 'duurzame' en 'groene' Kerstmenu's. Ik begin er behoorlijk opstandig van te worden. Ik hoorde mensen die zich in winkels hardop afvragen wat ze nou moeten nemen, een wilde zalm (Chinook bijvoorbeeld, die werd van de zomer gevangen bij Alaska en onlangs ontdooid en gerookt) of een gecertificeerde biologische terwijl'ie helemaal niet zo bio is. Beide vreten evenveel beestjes uit zee. De eerste is vast duurzamer, maar ze denken dat ze die biologische moeten hebben.
Bij zo'n luilekkerland groothandel hoorde ik een licht geaffecteerd sprekend stel keurige mensen van middelbare leeftijd zich afvragen of ze nou Zweedse, Russische of Poolse vodka moesten hebben vanwege de duurzaamheid. Hun kar puilde in ieder geval uit toen ik hen later bij de kassa zag. Zou al dat 'geduurzaam' helpen?

Een onbegrijpelijke en onleesbare tip doet dit jaar Michiel Korthals, een Wageningse professor in de filosofie. Volgens hem - maar ik kan het mis hebben, want hij schrijft onnavolgbaar complex - moet je met Immanuel Kant de winkel in en zelfbewust je eigen keuze maken. Als je voor het milieu gaat, zo blijkt hij hier wel eens gelezen te hebben, moet je voor een plofkip gaan omdat die lekker snel in het vlees zit en weinig graan kost. Er blijft flink wat brood over voor de minder bedeelden. Dat is goed vinden wij hier, maar van hem mogen we dat niet vinden. Het zou niet goed zijn voor het dier. De biologische kip die hij iedereen wil laten eten zorgt echter voor zoonosen en stoot mensen het duurzaam verworven brood weer vrolijk uit de mond. Wat hij wil en hoe zelfbewust zijn adviezen zijn, blijft dan ook duister.

Hou toch op en eet wat volgens jou klopt. Of gebruik echt je verstand. Al dat overvloedig Kersteten is hoe dan ook onduurzaam. Neem gewoon een sneetje brood. Dat is heel duurzaam. Een portie aardappelen met niks ook natuurlijk.
Vind je dat soort tips te te gortig neem dan hand geschoten gans of houtduif. Daar zijn er veel teveel van en Nederlandse jagers knallen er duurzaam de wild- en weidestand beherend op los. Ze maken er geen puinhoop van. Echt niet.Toch heb ik een een warm aanbevolen tip voor Kerst 2010. Op de foto zie je Henny van Bergeijk op de Kerstmarkt van de Utrechtse Twijnstraat, een dikke honderd en nog een stel kilometers van haar thuis in Meijel. Met man Carlo runt ze frambozenfarm Raspberry Maxx. Ze hebben het niet veel makkelijker dan Jan Robben het had met z'n aardbeien. Het valt nl. niet mee om in Nederland held van de smaak te zijn. Ze verkopen frambozen om te zoenen en maken er - zoals het hoort - voor 's winters jam, andere smeersels en azijn van. Hun bonbons zijn zalig en zijn nu ook nog te bekomen. De Belgische meneer Leonidas schrikt zich Henny's hoedje als'ie ze zou proeven.

Ze verkopen een zogenaamd prepaid pakket. Het is een uitgelezen gelegenheid om de Raspberry Maxxen te proeven en volgend jaar zomer met al je vrienden tegelijk regelmatig 10 kisten frambozen naar jouw stad of dorp te halen zodat Henny niet meer alle markten, boerenmarkten, streekweken en andere unieke smaakevenementen af hoeft te jakkeren om die spullen kwijt te raken. Zij moet er gewoon lekker spul van maken. En dat doet ze. Als wij ze nou volgend jaar gewoon aan de hele buurt rond ons huis verkopen, komt het vanzelf goed.

Bestellen dus. Da's duurzaam. Je maakt er iemand blij mee en het voelt goed. Of het nou voor onder de Kerstboom, aan de Kersttafel of gewoon voor op tafel en in de keuken is. Tis nog biologisch spul ook.
Dit artikel afdrukken