1 min
De uienoogst in Zeeland is de afgelopen 6 jaar structureel gehalveerd. Dat schrijft het Financieele Dagblad. Hoewel de totale hoeveelheid regen in de provincie niet is afgenomen, valt deze nu in hevige, korte pieken, waardoor de grond in lange droge periodes niet genoeg water krijgt. Dit veranderde regenpatroon, dat een gevolg is van klimaatverandering, heeft grote impact op de landbouw, vooral op de uienteelt, die afhankelijk is van gelijkmatige regenval.
Zoals boer Willem in 't Anker het verwoordt: "We haalden de helft minder uien van het land dan mijn vader twintig jaar geleden deed." Boeren zoals hij moeten nu alternatieve waterbronnen gebruiken. Een van de oplossingen is het aanleggen van irrigatiesystemen, waarbij zoet water uit andere bronnen, zoals restwater van fabrieken, via ondergrondse buizen naar de akkers wordt gepompt. Willem heeft bijvoorbeeld een systeem aangelegd dat restwater van een nabijgelegen conservenfabriek naar zijn land transporteert. "Sinds twee seizoenen kan ik het vanaf de keukentafel laten ‘regenen’," vertelt hij over de irrigatiepomp die hij nu gebruikt.
Volgens Martijn van Kalmthout van waterschap Scheldestromen komt het probleem door de veranderde neerslagpatronen: "Het regent eigenlijk precies verkeerd om." Boeren moeten nu constant schakelen tussen droogte en overvloedige regenval, wat de noodzaak voor watermanagement versterkt.
Hoewel boeren in andere provincies de uienteelt uitbreiden, kampen Zeeuwse boeren door de veranderde regenval met droogte en zijn alternatieve waterbronnen en slimme irrigatieoplossingen de enige manier om hun teelten in stand te houden.
Zoals boer Willem in 't Anker het verwoordt: "We haalden de helft minder uien van het land dan mijn vader twintig jaar geleden deed." Boeren zoals hij moeten nu alternatieve waterbronnen gebruiken. Een van de oplossingen is het aanleggen van irrigatiesystemen, waarbij zoet water uit andere bronnen, zoals restwater van fabrieken, via ondergrondse buizen naar de akkers wordt gepompt. Willem heeft bijvoorbeeld een systeem aangelegd dat restwater van een nabijgelegen conservenfabriek naar zijn land transporteert. "Sinds twee seizoenen kan ik het vanaf de keukentafel laten ‘regenen’," vertelt hij over de irrigatiepomp die hij nu gebruikt.
Volgens Martijn van Kalmthout van waterschap Scheldestromen komt het probleem door de veranderde neerslagpatronen: "Het regent eigenlijk precies verkeerd om." Boeren moeten nu constant schakelen tussen droogte en overvloedige regenval, wat de noodzaak voor watermanagement versterkt.
Hoewel boeren in andere provincies de uienteelt uitbreiden, kampen Zeeuwse boeren door de veranderde regenval met droogte en zijn alternatieve waterbronnen en slimme irrigatieoplossingen de enige manier om hun teelten in stand te houden.
We wonen in een rivierendelta, beter kan het niet.
Is irrigatie vanuit de Rijn of Maas zo moeilijk? In het zuiden van Frankrijk, Rhône delta, is een uitgebreid irrigatienetwerk aanwezig met water vanuit de Rhône. De rijstteelt in de Camargue wordt ook met water vanuit de Rhône bevloeid vlak voor dat het de zee in stroomt. Geen extra water dus.
les Bouches-du-Rhône:
"De landbouw in het departement is grotendeels afhankelijk van de irrigatie- en drainagenetwerken die al vele eeuwen bestaan. De ontwikkeling van deze netwerken heeft de irrigatie van meer dan 100.000 hectare en de drainage van meer dan 125.000 hectare mogelijk gemaakt."
En als het water van de Rijn of Maas te vies is, dan is het de hoogste tijd om daar wat aan te doen, ook al moet dat in samenwerking met Duitsland of België worden gedaan.
In het verleden hebben heel wat Zeeuwse akkerbouwers te intensief uien geteeld, waardoor er ziektes als witrot nu kunnen toeslaan. Alleen door extensiveren kunnen Zeeuwen nog en weer uien blijven telen. Waarschijnlijk was het allemaal te veel. Niks zunigs aan gedaan met de grond. En het weer hielp ook niet mee. dat klopt, maar dat versterkt elkaar vaak wel.